Lulzim Basha ka gjetur një motiv kohët e fundit për të bërë politikë me një temë të ndjeshme të dekadave të fundit, siç janë emigrantët. Pas një takimi që kryeministri Rama kreu në Shkodër, pronari i njërës prej fasonerive u shpreh se është gati që të marrë edhe punonjës nga Bangladeshi me pagë 40 mijë lekë të reja.
Pas kësaj Lulzim Basha nisi ta përdorë si argument se Rama po sjell punonjës nga Bangladeshi dhe po lë pa punë ose po largon rininë shqiptare.
Shqipëria nuk e ka luksin që të tallet me një temë të tillë, duke qenë se është një vend që ka prodhuar emigracion masiv kudo në botë e veçanërisht në vendet fqinjë, Itali e Greqi. Aq më tepër Lulzim Basha, si një ish-emigrant në Holandë.
Jetojmë në një botë të hapur ku çdokush lëviz atje ku e gjen veten më mirë e më rehat. Dhe, këtu nuk ka të bëjë fare çështja e varfërisë, sepse edhe në vende të varfra apo në zhvillim e sipër, gjen individë që janë larguar nga vende të pasura.
Vetë Shqipëria është një shembull i tillë ku gjen qindra lloj kombësish ku përfshihen edhe shtetas nga vende të G7, që kanë ndërtuar jetën këtu si rezidentë të përhershëm ose jo, ama e kanë blerë një pronë të patundshme, e kanë ngritur një biznes, kanë krijuar familje ose punojnë diku.
Kur një biznesmen ngre një bujtinë në një zonë të thellë malore, ai nuk mund të presë për patriotizëm derisa t’i mbushet mendja një të riu shqiptar të shkojë të punojë tek biznesi i tij. Ai ka nevojë për fuqi punëtorë të gatshme e të kualifikuar për t’u shërbyer turistëve dhe për këtë do pranojë çdo lloj kombësie, sepse klienti kërkon shërbimin cilësor e jo prejardhjen e atij që i shërben.
Një pyetje retorike që del vetiu është: Po Shtetet e Bashkuara, përse zhvillojnë çdo vit Lotarinë Amerikane duke bërë shtetas amerikanë lloj- lloj kombësish e racash?! Po Gjermania, që është lokomotiva e ekonomisë Evropiane, përse hapi dyert përpara pak vitesh për afro 1 milionë punonjës nga vende të ndryshme?! A nuk kishte ajo mjaftueshëm punonjës gjermanë për ta përballuar kërkesën e tregut për fuqi punëtore?!
Po Greqia, përse në kohë pandemie ku kishte mbyllur çdo lloj lëvizje u detyrua që të tolerojë hyrjen e punonjësve sezonalë shqiptarë që shkuan të punojnë në zonat bujqësore kufitare me Shqipërinë?!
Ka punë që i bëjnë vendasit, ka edhe punë që ata i refuzojnë. Ashtu sikurse po tregu vendas ka mungesë për profesionistë të fushave të caktuara.
Janë një sërë rrethanash objektive ato që i detyrojnë sipërmarrësit për të marrë fuqi punëtore kudo në botë, mjafton që ajo të jetë e aftë dhe e përkushtuar në kryerjen e detyrave.
Përse Lulzim Bashës nuk i bën përshtypje që ndër vite në Shqipëri nuk ka mbetur afrikan pa ardhur për të punuar si futbollist apo në sporte të tjera? Cili është ndryshimi midis një futbollisti nigerian që luan sot me Laçin dhe një banakieri nga Bangladeshi a nga kudo qoftë, që di të krijojë përzierje të shkëlqyera pijesh freskuese apo alkoolike në një bujtinë në Alpet shqiptare apo hotel në bregdet?!
Kur tri dekada më parë shqiptarët emigruan në perëndim, u pamë me po atë sy që Lulzim Basha i sheh sot punonjësit nga Bangladeshi. Shtetet janë të ndryshme, ama bota është një. Dhe në këtë botë ka vend për të gjithë, mjafton ta duash punën dhe të dish ta bësh mirë atë. Pastaj, a është punonjës shqiptar apo nga Bangladeshi, kjo pak rëndësi ka. Siç nuk pati për qeveritë e atyre vendeve ku emigruan shqiptarët.
Komente
Te shkon shume bukur zanati
Përgjigju