Lulzim Basha sot doli i irrituar para kamerave, jo aq shumë nga qeveria, por nga produktet e veta politike. Ai sulmoi si rrallë ndonjëherë, dy identitete të reja politike që i janë shkëputur PD, vetëm këto dy muajtë e fundit, kandidatët e pavarur, që janë ish- deputetë apo drejtues të PD, dhe kandidatët e “Bindjes Demokratike”.
Nuk po merrem me fjalorin e Bashës, se njeriu në hall nuk gjykohet.
Por ajo që më çudit është pse Basha zgjedh si retorikë të vet, të flasë për “bashkim” të shqiptarëve rreth tij, dhe të ekspozojë çdo ditë produktet e përçarjes së tij.
Dy muajtë e fundit, falë Lulzim Bashës, jo vetëm që nuk është bashkuar ndonjë shqiptar rreth PD-së, por prej saj janë shkëputur tre identitete politike.
Të parët janë deputetët e listës së Lulzim Bashës, të zgjedhur vetë me dorën e tij, të përzgjedhur ndoshta me cinizëm ndaj atyre që ka hequr nga lista, por që tani po kthehen në një tallje të madhe cinike për të dhe vizionin e tij.
Opozita e re parlamentare e Partisë Demokratike, është autopsia më e mirë e një PD-jë të vdekur, ku shqiptarët kanë shansin të shikojnë tashmë çfarë përmban brenda barku i saj.
Identiteti i dytë politik i dalë nga PD, është “Bindja Demokratike”, bazuar kryesisht tek njerëz të PD, përjashtuar nga politika e Lulzim Bashës për mungesë të rregullave që garantojnë karrierën dhe vlerësimin e kontributeve në partinë e tij.
Brenda një kohe të shkurtër, ata arritën të organizohen dhe të paraqesin kandidatura në rreth 25 bashki, duke garuar për kryetar, dhe në 50 të tjera për anëtarë të Këshillave Bashkiakë.
Identiteti i tretë janë kandidatët e pavarur, që në shumicë kanë qenë ish- zyrtarë apo deputetë të PD.
Tani nëse vendos të kesh kryesore retorikën e bashkimit të shqiptarëve rreth teje, minimumi duhet të ngjallësh siguri që je gati të flasësh me të gjithë, dhe me ata që nuk janë dakord me ty.
Por Basha në paraqitjen e sotme, ishte gati që “molotovët” për të cilët e pyesnin gazetarët, t’i hidhte pikërisht mbi kundërshtarët e tij nga brenda PD, që i kanë dalë në zgjedhje, apo i janë futur në Parlament.
Të mos flasim pastaj për panikun me të cilin flet për dialogun me qeverinë, që është aq i frustruar sa e ngatërron dhe me negociatat.
Pyetja më normale në këto raste është si mund të bashkojë shqiptarët një njeri, që për një muaj ka prodhuar katër Parti Demokratike?
Vetë është duke udhëhequr Partinë Demokratike jo parlamentare, në Parlament ka Partinë Demokratike parlamentare, në zgjedhje “Bindjen Demokratike” dhe kandidatët e pavarur nga ish- PD.
Një njeri që ka bërë në katër copë PD-në, të paktën duhet të kursejë këto fjalitë e mëdha që flasin për bashkim të shqiptarëve.
Bashkimi i shqiptarëve nuk është mision i politikës. Komunizmi kishte mision t’i bashkonte shqiptarët rreth një partie. Në demokraci shqiptarët nuk bashkohen rreth një partie, apo rreth një lideri, se nuk është e nevojshme. Ata bashkohen rreth disa vlerave dhe parimeve të qëndrueshme të demokracisë, siç janë zgjedhjet e lira, jeta parlamentare, sistemi i drejtësisë, liria e shtypit etj.
Një njeri që i ka përjashtuar këto vlera, që ka djegur mandatet, që nuk merr pjesë në zgjedhje, që kërcënon dhe intimidon shtypin kritik me të, dhe që ka frikë nga reforma në drejtësi, mund të bashkojë ndonjë bandë molotovistësh rreth vetes, por jo ndonjë pjesë të shoqërisë.
Lulzim Basha mund ta tejkalonte këtë problem, duke mos folur, duke injoruar dhe duke e lënë derën hapur për rebelët e tij brenda PD, apo dhe duke kërkuar ndjesë për dhunën që i largon shqiptarët prej tij.
Fakti që nuk ka fuqi as të heshtë, tregon se ai në fakt është problemi i përçarjes së PD-së dhe ndarjes së saj në katër copa. Se për bashkimin e shqiptarëve, as nuk mund ta fajësojmë, as nuk mund t’ia kërkojmë, pasi nuk e merr njeri seriozisht.