Vizitova Prishtinën pas 10 vjetësh që nuk kisha qenë atje. Katër zhvillime të rëndësishme më kapi syri im analitik – dy pozitive e dy negative.
1-Prishtina Mall.
Inaguruar para 10 muajsh, 10 kilometra nga Prishtina, kjo qendër tregtare me sipërfaqe ndërtimi rreth 240 mijë metra katrorë e me sipërfaqe komerciale rreth 115 mijë metra katrorë, është më e madhja në Europën Juglindore, si dhe punëdhënësja më e madhe në Kosove, me rreth 2000 punonjës (këto të dhëna janë publikuar nga mediat e Prishtinës).
Nga vizita që bëra në të, m’u duk qendra tregëtare më e goditur arkitekturalisht dhe funksionalisht që kam parë deri më sot (por jo më e madhja që kam parë – në Amerikë kam parë edhe më të mëdha se ajo). Besoj se Prishtina Mall do të tërheqë jo vetëm blerës të shumtë, por edhe njerëz që duan të argëtohen atje. Për më tepër, mund të shërbejë edhe si magnet për vizitorë nga rajoni, që thjesht mund të jenë kuriozë ta shohin atë.
2-Rrjeti i mbi-kalimeve, nën-kalimeve, dhe rreth-rrotullimeve
Para 10 vjetësh, dalja nga Prishtina me automjet ishte e ndërlikuar. Kurse sot, rrjeti i plotësuar i mbi-kalimeve, nën-kalimeve dhe rreth-rrotullimeve, për të dalë nga Prishtina drejt destinacioneve ndërkombëtare si Tirana, Shkupi, Nishi dhe Aeroporti “Adem Jashari”, si dhe drejt destinacioneve kryesore të brendshme, mundëson një rrjedhë normale të trafikut automobilistik. Gjithashtu, sinjalistika e plotë rrugore ia bën të lehtë drejtuesve të mjeteve orientimin në rrjetin e sipërpërmendur.
3-Segmenti Prishtinë-Sllatinë e Madhe
Kur u inagurua autostrada E-851 (Prishtinë- Vërmicë /Morinë), i përmbushte standardet europiane të autostradave ndërkombëtare. Por aktualisht, 10 kilometrat e para të saj (nga periferia e Prishtinës deri në Sllatinën e Madhe) ngjajnë më tepër me segmentin rrugor Milot-Thumanë, se sa me një autostrdë europiane. Turlilloj ndërtesash tregëtare apo banimi janë ndërtuar fare buzë autostrdës E-851 deri në Sllatinën e Madhe (ndoshta pa leje ndërtimi), duke rrezikuar si shoferët, ashtu edhe kalimtarët. Sepse nuk ka barriera kufizuese që të ndalojnë futjen e njerzve apo automjeteve të paautorizuar në autostradë.
4-Ndriçimi i dobët publik në qendrën e Prishtinës
Një shëtitje paradite nga Sheshi “Nënë Tereza” deri në Sheshin “Skënderbej” është bajagi e këndshme në Prishtinë. Pa automjete, vetëm me këmbësorë dhe kafene e restorante në të dyja krahët e shëtitores, shëtitja përfundon përballë monumentit të Skënderbeut – një vepër mjaft e arrirë skulpturore! Diku më në perëndim, është instalacioni i gjetur artistik “NEW BORN”, dedikuar pavarsisë së Kosovës. Bukur fort!
Por i njëjti itenerar në darkë, është si një shëtitje mes kuajsh të vjedhur…
Shumica e dritave publike të rrugës janë të fikura. Në Sheshin “Nënë Tereza”, falë një artisti privat që bën shfaqje me drita, çereku i sheshit është njëfarësoj i ndriçuar. Gjatë shëtitores për tek Sheshi “Skënderbej” ka një farë ndriçimi, falë kafeneve e restoranteve private në të dyja krahët e shëtitores. Ndërsa Sheshi “Skënderbej” është i zhytur në terr të plotë. Monumenti i Heroit Kombëtar duket si një fantazmë që shëtit me kalë në errësirë. Ndërkohë, diku më në perëndim, 5/8 e dritave tek instalacioni “NEWBORN” janë të fikura…
SHËNIM: Dy problemet janë shumë më të vogla se dy arritjet e mëdha. Duhen zgjidhur!
