"Në këtë kohë pandemie ne e kuptojmë edhe më shumë. Kapaciteti ynë për marrëdhënie shoqërore është testuar rëndë; forcohet tendenca për t'u tërhequr, për ta bërë vetë, për të hequr dorë nga daljet, për t'u takuar, për të bërë gjërat së bashku. Dhe gjithashtu në nivel ndërkombëtar ekziston rreziku i mos dëshirës për dialog, rreziku që kriza komplekse të çojë në zgjedhjen e rrugëve të shkurtra dhe jo në shtigjet më të gjata të dialogut; por vetëm këto, në realitet, çojnë në zgjidhjen e konflikteve dhe në përfitime të përbashkëta dhe të qëndrueshme”.
Ky ishte thelbi i mesazhit të Papa Françeskut sot në thirrjen e përvitshme "Urbi et Orbi" (qytetit dhe botës), me rastin e Krishtlindje.
Në mesazhin e Krishtlindjes, përpara bekimit apostolik, dhënë nga lozha qendrore e Bazilikës sё Vatikanit, Papa Françesku kujtoi tokat dhe popujt e tronditur nga luftërat e dhuna, duke përfshirë fëmijët e dhunuar, të moshuarit len vetëm, migrantët, refugjatët dhe ata që vuajnë nga pandemia.
Si çdo vit, ai foli për vuajtjet e botës, luftërat, krizat ndërkombëtare, por edhe dhimbjet e përditshme.
“Biri i Zotit, ngushëlloi viktimat e dhunës ndaj grave që është shfrenuar në këtë kohë pandemie. Ofroni shpresë për fëmijët dhe adoleshentët të cilët janë ngacmuar dhe abuzuar. Ai u jep ngushëllim dhe dashuri të moshuarve, veçanërisht atyre që janë më të vetmuar. Ai u jep qetësi dhe unitet familjeve, vendin parësor të edukimit dhe bazën e strukturës shoqërore”, tha Papa.
Një reflektim i gjatë i fokusuar në nevojën për dialog. Në 700-vjetorin e vdekjes, Papa citon Danten dhe shpjegon se "sot", dashuria që lëviz diellin dhe yjet e tjerë "u bë mish për të dialoguar me ne".
"Zoti nuk dëshiron të bëjë monolog, por dialog. Vetë Zoti, Ati dhe Biri dhe Fryma e Shenjtë, është dialog, bashkësi e përjetshme dhe e pafundme e dashurisë dhe e jetës. Dhe duke ardhur në botë, në Personin e Fjalës së Mishëruar, Zoti na tregoi rrugën e takimit dhe të dialogut”, vijon Papa Françesku.
Si çdo vit, në fund të fundit, lista e dhimbjeve është e gjatë.
"Le të mendojmë për popullin sirian, i cili ka jetuar një luftë për më shumë se një dekadë që ka shkaktuar shumë viktima dhe një numër të pallogaritshëm refugjatësh. Le të shohim Irakun, i cili ende po përpiqet të ngrihet pas një konflikti të gjatë. Le të dëgjojmë klithmën e fëmijëve që ngrihet nga Jemeni, ku një tragjedi e madhe, e harruar nga të gjithë, po ndodh prej vitesh në heshtje, duke shkaktuar vdekje çdo ditë. Kujtojmë tensionet e vazhdueshme midis izraelitëve dhe palestinezëve, të cilat zvarriten pa zgjidhje, me pasoja gjithnjë e më të mëdha sociale dhe politike. Të mos harrojmë Betlehemin, vendin ku Jezusi pa dritë dhe që jeton kohë të vështira edhe për shkak të vështirësive ekonomike për shkak të pandemisë, e cila i pengon pelegrinët të arrijnë në Tokën e Shenjtë, me efekte negative në jetën e popullatës. Le të mendojmë për Libanin, i cili po vuan nga një krizë e paprecedentë me kushte shumë shqetësuese ekonomike dhe sociale”.
Pandemia nuk ka mbaruar, Papa përsërit thirrjen e tij në mënyrë që të gjithë, edhe në vendet më të varfra, të kenë kujdesin e nevojshëm: "Zoti me ne, jepi shëndet të sëmurëve dhe frymëzoji të gjithë njerëzit e mirë.
K.T.//ReportTv.al