Teatri Kombëtar, ndoshta ishte shansi i fundit, që Lulzim Basha kishte për të prodhuar paksa politikë rruge akoma mes artistësh “blu” dhe mes atyre që ende e mbanin shpresën tek ai se “një ditë do të qeverisim ne”. Ai e ka humbur shansin e fundit, duke bërë pjesë të interesave të tij politike dhe komerciale, edhe pse përkohosisht një grup të vockël aktorësh, pa ndonjë kontribut të gjatë brënda ish-Teatrit Kombëtar.
Partia Demokratike , duhej të ishte e fundit, që të ishte bashkuar me ata që “mbronin trashëgiminë kulturore”, duhej të ishte e fundit që dilte në sheshe dhe medie, duke treguar se “është me aktorët dhe artistët”, duhej të ishte e fundit që duhej të dilte në mbrojtje të atyre, që sa ishte në pushtet u bëri kërrdinë. Që sa ishte në pushtet, ish-ministrat e Kulturës dhe drtejtorët e atij dikasteri në qendër dhe në rrethe, firmosën shkatërrimin, tjetërsimin, dhënien me qera dhe shitjen e kalave, bazilikave, vendeve të shenjta dhe vendeve ku bëheshin rite fetare, duke ngritur biznese private, që firmosën shkatërrimin e kinemave në pothuajse të gjitha qytetet, dhe që investimet për rehabilitimin e tyre, pothuajse ishin zero.
Lulzimi e ka humbur edhe shansin e fundit, tek ka dalë me flamurin e tij ish-opozitarist, duke u bërë edhe “kryetari” i mbrojtësve të teatrit. Duke e trajtuar edhe kulturën dhe njerësit e saj, siç trajton Fatmirin, Dashin, Agronin dhe Monikën, duket se kryetari PD nuk e ka kuptuar se, në Shqipëri ka nisur të funksionojë shteti ligjor, dhe se është shumë e zorshme të fitosh elektorat duke u ulur në bulevarde, apo duke bllokuar akse rrugore. Një parti që i ka vënë shkelmin vlerave kulturore sapo erdhi në pushtet në 1992, një parti që sa ishte në pushtet toleroi e stimuloi largimin e profesorëve, specialistëve dhe njersve të artit dhe kulturës, një parti që sa ishte në pushtet, mbushi çdo zyrë të Ministrisë së Kulturës me militantë dhe abuzantë partie, sot del dhe mbron “vlerat e trashëgimisë kulturore”.
Një parti si Partia Demokratike, që i ktheu kalatë dhe muzetë në restorante dhe kafene, apo që shembi kinematë në të gjitha rrethet duke i kthyer në qendra biznesi, nuk mund të rishfaqet si “shpëtimtare” në kohën kur ligji zbatohet. Duke patur gjithmonë “hallin” e pushtetit, duke nxituar të tërheqë edhe “delegatët” e tij nga zgjedhorja, Lulzimi mendoi se ndoshta mund ti bënte presion kryeministrit Rama, duke shfrytëzuar gjithmonë edhe zemërimin e një grupimi të vogël aktorësh pas prishjes së Teatrit Kombëtar. Të mësuar me protestat e ish-opozitës së dikurshme, duke nisur nga parku i Liqenit, tek sheshi “Skendërbej”, apo me investimet e shumta në Tiranë dhe të gjitha qytetet e vendit, shqiptarët tanimë e kanë të qartë se, i vetmi qëllim konseguent i Lulzim Bashës, ka qenë dhe mbetet pushteti.
Duke mos patur dritë në fund të “tunelit”, dhe duke humbur çdo shpresë në forcat e tyre për ta “rrëzuar” Ramën me forcë dhe votë, ish-opozitarët nuk po lënë rast pa shfrytëzuar, për ti dalë në mbrojtje kujdo që shkel ligjin e Kushtetutën, vetëm të fitojnë pak mbështetës. Të mbetur në vetminë e tyre, të mbetur një grusht njerësish që nuk ngjallin më as shpresë, besim dhe frymëzim tek shqiptarët, ish-opozitaristët (milionerë) ndoshta kishin llogaritur se prishja e Teatrit Kombëtar nuk do të bëhej kurrë, por ja që gabuan. Lulzimi e humbi edhe shansin e fundit për ta inkuadruar politikisht atë, si “prijës popullor”. Tani fjalën sërish e ka Doktori….
Po pse humbi Lulushi..,Ai ka bo Biliona Euro te ardhura...,me dinakerine e buzeqeshur..Ai ben Presion qe te marre Perqindjen e rradhes...!..me mire se sa Kamarjer ne Ultreht te Hollandes...,ku s'do paguante dot Qerane e shpise..
PërgjigjuLulushi humbi shansin e fundit por fitoi kete timin.
Përgjigjuik or tur or palla trapi shko lepija gjushiot
Përgjigju