Presidenti i Republikës dhe Avokati i Popullit janë duke menduar një inciativë kundër Operacionit Forca e Ligjit, që qeveria prej më shumë se një jave e ka vënë në veprim.
Arsyetimi i tyre bazohet mbi tejkalimin e së drejtës së shtetit, në raport me të drejtat e njeriut në këtë operacion. Por në fakt ata po sillen sikur ata dhe qytetarët ndjehen të rezikuar nga ky operacion.
Nuk është se çështja nuk ha debat, sikur të ishte një ligj që ka të bëjë me të gjithë qytetarët. Ligji i ashtuquajtur “Anti KÇK”, në të vërtetë është i foksuar tek një listë problemtike, e skanuar më parë nga policia, që përfshin persona me kritere konkrete, të cilët kanë dënime për trafik droge, vrasje apo trafik njerëzor, pra të përfshirë në listën e krimeve të rënda, dhe që aktualisht janë të lirë ose të arrestuar në Shqipëri.
Ky është fokusi i derisotëm i Operacionit Forca e Ligjit.
Pritshmëria e oponionit publik, në fakt është më e fortë, pasi ajo ka të bëjë me listë tjetër, më të lakmuar për njerëzit. Është lista e politikanëve që duhet të hetohen dhe verifkohen për pasurim të paligjshëm.
Mes betejës kundër njerëzve të krimit dhe betejës kundër njerëzve të politikës që kanë përfituar nga pushteti, opinioni publik, natyrisht që është më shumë kundër kategorisë fundit. Ose më mirë të themi ky operacioni i fundit është më popullor.
Por për këtë objektiv është ngritur SPAK. Operacioni Forca e Ligjit, është një operacion me objektiv të kufizuar, me kohë të kufizuar dhe natyrisht me bazë ligjore të kufizuar. Ai bëhet për të vendosur një standard kundër pandëshkueshmërisë së krimit në vend dhe përfundon në fund të këtij viti.
Qasja e Presidentit të Republikës apo Avokatit të Popullit ndaj këtij operacioni, duket si qasja e njerëzve që kanë problem personal me këtë operacion. Dhe kjo gjë krijon debat fallco në shoqëri.
Operacioni Forca e Ligjit, është i foksuar tek një listë personash që, pavarësisht inkriminimit në krime të rënda, gëzojnë pasurinë e tyre, ose janë të lirë. Operacioni vetëm i evidenton ata dhe i çon në Gjykatë.
Pavarësisht metodave të ashpra që përdoren në kontaktin me ta, apo në teknikat e marrjes së informacionit, ata në finale shkojnë në gjykatë.
Ndaj ndjesia që krijon reagimi i Presidentit apo Avokatit të Popullit, është e dëmshme për vetë ata, pasi perceptohen në shoqëri si njerëz të kësaj liste.
Ajo nga e cila duhet të ndjehet i frikësuar Presidenti, Avokati i Popullit dhe çdo politikan apo zyrtar i lartë në Shqipëri, është nëse ndaj tyre ka denoncime në SPAK lidhur me pasuritë e tyre dhe mënyrën se si duhet të provojnë burimin e vënies së kësaj pasurie.
SPAK është institucion i Reformës në Drejtësi, i miratuar nga vetë Presidenti dhe i pakontestuar nga Avokati i Popullit. Nëse bëhen subjekt i SPAK, atëhere duhet të jenë seriozë në përgjigje.
Nga OFL mos të shqtësohen se nuk është për ta. Nëse ka ndonjë mik në ato lista pastaj është çështje emocionale, por jo ligjore.
Nxitimi për t’u dalë në krah politikisht një liste personash që janë subjekte të krimeve të rënda, të krijon idenë se dhe ata rrezikohen nga ky operacion.
Në fakt ky operacion nuk është shumë poullor pasi qytetarët edhe pse janë të bezdisur nga banditët, nuk është se i njohin shumë prej tyre dhe s’ka ndonjë ndjeshmëri.
Në Itali, në fillim të viteve ‘90 ka pasur protesta të qytetarëve në mbështetje të betejës kundër mafias në Sicili apo Italinë e Jugut. Por ka pasur shpërthim hareje kur nisi “Mani pulite”, e cila rrëzoi Republikën dhe nxori nga skena politike qindra politikanë italianë për shkak të korrupsionit.
Ndaj nuk shikoj arsye që politikanët të shqetësohen nga OFL. Është operacion ordiner ndaj krimit. As pres që populli të dalë me pankarta në rrugë kundër të ndaluarve. Por pro tyre nuk është mirë të dalësh. Se nëse ndodh të bëhet dhe këtu “Mani Pulite”, mund të të numurohet edhe kjo.
