Aldo Bumçi do ishte harruar si politikan, po të mos i kishte trokitur fati në derë një ditë kur ishte ministër Drejtësie. Shkëlzen Berisha, sipas dëshmisë së sekretares së tij para prokurorit, i shkoi në zyrë dhe i kërkoi që aprovimin për marrëveshjen e Gërdecit, që duhet të jepte Ministria, t’ia çonte dhe atij në një faks privatisht. Dhe ashtu bëri. Pasta ai faks u kap nga Prokuroria, dhe kërcënonte seriozisht fatin e Shkëlzen Berishës.
Aldua, që ndërkohë ishte hequr nga ministër, u rikthye në detyrë, u mbajt afër dhe 15 vjet më vonë. Sot ai udhëheq ekipin e PD-së në Tiranë, falë atij “fati” që i trokiti në zyrë, edhe pse po ikën dritat ai nuk gjen dot shtëpinë në Tiranë.
Enkelejd Alibeaj po ashtu. Ai ishte në atë kohë drejtues i Departamentit Antikorrupsion në Kryeministri dhe përmes email-eve zyrtare udhëzonte institucionet se si ta formulonin kontratën e Gërdecit, që i duhej djalit të kryeministrit. Dhe ato mbetën në dosjet e Prokurorisë, por i bënë Alibeajt një shërbim të madh. Ka 15 vjet që rri në politikë në PD, pa asnjë rezultat, por vetëm si dëshmitar i Shkëlzenit.
Historia e klubit “Partizani” e përforcon këtë rregull. Aty shfaqet emri i Oerd Bylykbashit, “njeriut të ri të PD”, i cili po ashtu ka udhëhequr procesin, se si familja Berisha të rrëmbejë klubin “Partizani”, në emër të dhëndrit të vet. Ai qëndron pas udhëzimeve për shantazhe ndaj gjeneralit dhe zyrtarëve që nuk pranojnë të nënshkruajnë.
Është një dëshmi e besueshme, se ai është gati të sakrifikojë për “Familjen” dhe për këtë është shpërblyer. Edhe pse nuk kishte asnjë lidhje politike me PD dhe vinte nga një familje ultra e majtë e Durrësit, ai u integrua në PD dhe vazhdon të jetë akoma i paprekshëm, për shkak të këtij “kontributi”.
Gazmedn Oketa duket me më pak fat. Jo se nuk donte, por thjesht se nuk mund të bënte të pamundurën, ai nuk arriti t’ua japë dot tokën duke qenë ministër i Mbrojtjes dhe u largua andej përfundimisht, duke u nxjerrë dhe jashtë PD. Rikthimi i tij duket se është një gjë që nuk i pëlqen shumë “Familjes” dhe do ta vuajë “paaftësinë” e tij për të mos ja dhënë tokën në kohë rekord.
Fatmir Mediu sot sapo nënshkroi sërish të jetë deputet në listën e PD, duke thyer një rekord historik, që nuk e ka asnjë politikan në botë. Prej vitit 2001, ky njeri quhet kryetar i Partisë Republikane dhe zgjidhet gjithmonë si deputet i listës së PD.
Prej vitit 2008, atij iu bë fat tragjedia e Gërdecit dhe fakti që nëse ai hapte gojën në proces, djali i kryeministrit ishte në burg. Prej asaj dite, familja Berisha është në fakt në shërbim të tij.
Ai po ashtu është nismëtari i procedurës për t’i kthyer atyre klubin “Partizani”. Çdo përdredhje e Lulit që bën sikur nuk e përfill, përfundon gjithnjë në një marrëveshje të minutës së fundit.
Ai është njeriu me të cilin nuk duan të bëjnë shaka, se ruan dëshminë e një krimi me 26 të vrarë.
Po përmend vetëm këta që u është kthyer në fat, të qenit dëshmitarë të vjedhjeve të familjes Berisha. Nuk po flas për të ndëshkuarit e tjerë të mëdhenj, gjeneral Qirjazi apo zyrtarë që nuk kanë pranuar të firmosin. Ata janë viktima të kësaj historie.
Të shpërblyerit e mëdhenj të familjes Berisha janë gjithë ata zyrtarë të kohës së Berishës, që i janë përkushtuar me shpirt e zemër procedurave që familja Berisha të rrëmbejë prona, koncesione dhe projekte që i sillnin asaj miliona.
Ky në fakt ishte kriteri i vetëm dhe për karrierën e mëtejshme në PD. Të gjithë ata që ju gjenden në krah djalit, vajzës, dhëndrit, në çdo projekt të tyre për të rrëmbyer diçka, ecën në karrierë në PD dhe akoma PD i ka gurë në qafë dhe duhet t’u gjejë ndonjë vend si deputetë, për shkak se ata mbajnë peng familjen Berisha.
Të tjerët që ishin profesionistë dhe kontribues të mëdhenj në PD, u zbuan me lehtësi prej saj, thjesht se “Familja” nuk u kishte ndonjë borxh.
Ceremonia e sotme e Famir Mediut, emërimi i Bylykbashit në Durrës, i Bumçit në Tiranë dhe Alibeajt në Fier, tregon se guida e vetme për karrierë në PD, është t’i kesh shërbyer projekteve plaçkitëse të familjes Berisha. Kush ka hezituar apo kundërshtuar, ka përfunduar në rrugë.
