Qyteti i Riminit në Itali i ka bërë homazhe kampionit të ëndërrimtarëve italianë me një seri nismash që zbulojnë gjithë fuqinë e legjendës së kinemasë italiane, fituesit të pesë çmimeve Oskar, nga më të dëshiruarit e Hollivudit.
Federico Fellini ishte një koleksion i imazheve dhe personazheve pa kohë. Regjizori që do të mbushte 100 vjeç i ka shndërruar simbolet, gëzimet, pikëllimet, tragjeditë dhe ironitë e gjithë Italisë së shekullit XX në një kod stilistik universal.
"Asgjë nuk dihet, gjithçka është imagjinuar"- përsëriste shpesh Fellini
I lindur në vitin 1920 në Rimini, në bregdetin e Adriatikut Italian, në atë zonë që gjeneralët aleatë të Luftës së Dytë Botërore e kishin quajtur ‘barku i butë i Europës’, Fellini luajti me ëndrra, klounë dhe fantazma, në filmat ikonë ‘Lo sceicco bianco', ‘I vitelloni’, Amarcord, Casanova apo dhe ‘La Voce della Luna’.
Ironia e tij e dhimbshme por edhe e këndshme nuk ka kursyer asgjë: nga krahinat me bollëk të Emilia Romagna e deri tek kujtimet e ish fashistit të maskuar me rrobat e Romës së Lashtë. Dhe pastaj ekstaza e tij para bukurisë së grave: erotizmit dhe fuqisë së shpirtit të tyre që Fellini e ktheu në poezi. Filmi ‘Qyteti i grave’ është një monument i rënies përfundimtare të kultit të figurës mashkullit dhe jo vetëm të dashnorit latin. (Latin lover).
Me filmin ‘La Dolce vita’, besuar në duart e Marcello Mastroianni dhe përrallores Anita Ekberg, nën ujëvarën e Shatërvanit të Trevit që bëhet uji i parajsës së humbur, Fellini zbuloi jo vetëm vetëvrasjen e shoqërisë italiane të pas luftës, por edhe aftësitë e saj për t'u ngritur përmes jetës, dashurisë dhe gëzimit, karakteristikë kjo e gjithë Italisë.
.jpg)
Komente
