Protesta e pedagogëve ka dalë zbuluar që organizohet nga Sali Berisha. Ajo që bie në sy dhe që tanimë është një skemë lehtësisht e kuptueshme, është që kjo protestë është e organizuar Berisha dhe dy janë personat që ai ka vënë në krye të saj. Ata janë Ilir Alimehmeti dhe Aleksandër Kovaçi, që është dhe kryetar Sindikate. I pari i ka si provën për tu bërë kandidat i Berishës për Tiranën ndërsa u dyti si vijim i bashkëpunimit me Saliun e tretë.
Por pse Alimehmeti dhe Kovaçi? Është shumë e thjeshtë për tu kuptuar tanimë. Alimehmeti ishte iniciatori i protestes që ditën e parë, si testi që duhet të kalojë tek Sali Berisha, që pastaj ai ta vendosë kandidat për Bashkinë e Tiranës. Nga ana tjetër, Alimehmeti ka ndërmarrë dhe një fushatë në media duke dalë si kandidat për Bashkinë e Tiranës, për tu dhënë zemër atyre që ka nxjerrë në oborret e universiteteve. Sa i përket Kovaçit, i cili me herët ka punuar në SHIK-un e Gazidedes, është poashtu investim i Sali Berishës. Një përson i besuar që në kohën e Berishës së parë në SHIK-un famkeq, i cili rikthehet në krye të një proteste në një moment krize botërore. Kovaçi madje tha së është krenar që kryeministri Rama i përmendi të shkuarën e tij në SHIK, por pyetja që shtrohet është, pse në CV e tij nuk e shënon këte fakt, meqenëse është kaq krenar?
Por përtej kësaj pyetje përgjigja e të cilës dihet, fakti që ai del publikisht në takime politike me Sali Berishën dhe thur elozhe për të, tregon qartë anësinë dhe arsyen pse ai bën atë që bën. Në fund të fundit, ai do që të jetë me Sali Berishën dhe këtu s’ka asgjë te keqe, por përdorimi i statusit të pedagogut për t’i shërbyer shefit e bën atë më së paku qesharak e të pabesueshëm. Por përtej skemës që po përdor Berisha me Alimehmetin dhe Kovaçin, ka dhe një problem moral kjo protestë.
Të kërkosh rritje page në mes të një krize të tillë, kur në fakt pedagogët kanë mënyra plot ku mund të sigurojnë të ardhura, tregon që më shumë kërkohet një sherr politik sesa zgjidhja e një halli jetik. A duhet të hidhen paratë tek pedagogët që marrin para edhe në universitete private, kurse private, botime shkencore, projekte me të huaj e shqiptarë, apo tek pensionistët fjala bie? Pyetja është retorike në fakt, sepse ka shumë segmente të shoqërisë që kërkojnë mbështetje në këtë kohë krize botërore, ku sigurisht pedagogët nuk kualifikohen. Nga ana tjetër, kërkesa ndaj qeverisë në një kohë që janë autonomë në vendimmarrje është sërish një gjë që kërcet.
Të gjitha këto tregojnë përdorimin politik duke ngritur çështje nga asgjëja nga ana e Sali Berishës dhe ‘mashave’ e tij Alimehmeti-Kovaçi. Pedagogët nuk mund të jenë instrument i Berishës për të ngritur një kauzë meqë nuk po bën dot protesta edhe pse po hyn dimri.
A ja vlen që të rrijnë studentët pa mësim që t’i tregojë Alimehmeti Berishës që ai vlen? A ja vlen vetëm që Kovaçi t’i tregojë Berishës që vijon të jetë besnik? A ja vlen të shkojë qeveria pas tyre kur ka përpara një situatë të paparashikueshme e ku duhet të ketë sy e veshë te më të dobëtit?
