Për shumëkush që priste ndryshime nga Kuvendi i Partisë Demokratike, kryetari i ri dhe i vjetër Basha nuk i ka zhgënjyer. Ai ka bërë pikërisht atë që priste pjesa më e madhe prej tij, që të mos ndryshonin. Vetëm se apoteoza e bazës pjesëmarrëse në Pallatin e Kongreseve për Sali Berishën, si fund i pushtetit fizik, mendor, ideor e këshillimtar tashmë është institucionalizuar. Për fat të mirë, Berisha këtë fund e ka pritur me shumë sportivitet, kurse apoteoza ka mjaftuar t’i kënaqë egon, që në javët, muajt e vitet e fundit është lënduar pamasë nga pasardhësi i tij, Lulzim Basha. Prej tre zgjedhjesh nuk i jep mundësi qeverisje PD-së, kurse tashmë me një dorë shumë më të kontrolluar i ka marrë dhe partinë. Të paktit ata, që e kanë kuptuar të gjithë këtë maskaradë dhe panevojësi, janë munduar nga foltorja t’i trandin demokratët por ishte e kotë. Salla ishte fiksuar pas kultit të Bashës, që tashmë është në udhën për ta eklipsuar krejt edhe me humbjen e radhës Berishën. Veçse spontaniteti i bazës nuk mund t’i shpëtonte elementi i thjeshtë që Berisha i ka përcjellë në fitore dhe në kamje shumë syresh. E këtë Basha jo vetëm nuk e ka arritur deri më tani, por më keq akoma e ka projektuar në të ardhmen me vetë shpurën e tij, që i ke kudo. Hakmarrja ka gjasa t’i jepet e ftohtë edhe Berishës duke e shmangur nga PD-ja. Por për këtë na duhen edhe pak ditë për ta qartësuar.
Apoteoza e Berishës ishte e trishtë për publikun sepse u bë në udhëkryqin e tij më të madh, ku i duhet të përballet me kauza juridike, që i tejkalojnë mundësitë e tij, por edhe për faktin se ai edhe si model nuk mund t’i ndihë më njerëzit e PD, përveç faktit që mori një vlerësim post-kohë për kontributin e tij.
Në të gjithë këtë hulli, tashmë u ngjit nga Kongreset dhe de facto ‘ylli’ i ri i PD-së, Lulzim Basha. Ai u mbylli gojën të gjithë kundërshtarëve të tij, kur duke zhvilluar sipas një mënyre të tij, një nga sentencat e Biblës, u tregoi se nuk do t’u kthente më faqen. Me pak fjalë: MJAFT! Jam unë tani! Një shkundje e vërtetë dhe e duhur për kundërshtarët e tij që besojnë se do vazhdojnë luftën brenda PD-së dhe nën kulmin, ku Basha do jetë i vetmi. Dhe, nuk mbaroi këtu: Në analizë iu kundërvu dhe të vjetërve të PD-së me anë të njerëzve të tij për t’u treguar se ai është vetë Partia, Berisha është kujtimi, e të gjithë ata bashkë thjesht soditësit.
Në një shfaqje tip-Rama, kryetari Basha zbriti i përcjellë me zërin njoftues se tani po fliste kryetari, që me ceremonialitetin e tepruar harroi t’u kumtonte idetë dhe mënyrën sesi do të fitonte pas vjedhjes, anipse krejt i pavend me ndjekësit e tij politikë. Nuk u tha të vërtetën: Se PD është domeni i tij. Megjithatë edhe kjo është e tepërt. Në fund, masa e PD-së i shkonte kjo pasi e duartrokiti paq dhe me sa duket dhe e gjithë shfaqja, që kujtesën e dikurit e përmblodhi me nderimin ndaj Berishës, i cili tash doli nga historia aktive për t’i lënë vend hyrjes pompoze por pa thelb ne histori të kryetarit Basha. I ricikluar duke humbur!!! Koha mbase do të tregojë më shumë, por po na jep shenjat sesi një forcë tjetër politike shqiptare po bjerret frikshëm para syve të të gjithëve.
Komente
PD ka pjerdhur…
Përgjigju