"Gjithçka qenka, siç ishte, pos rrugëve, lodrave, dritave e Amfiteatrit të Lalit Erion”.
Mes nostalgjisë për të shkuarën dhe të bukurës së të sotmes, shkrimtari i mirënjohur Çun Lajçi ka portretizuar gjithcka në vargje kushtuar Parkut të Liqenit të Tiranës.
Përmes rreshtave sa të ndjera aq edhe reale mbi natyrën por edhe pamjeve relaksuese që të fal parku më i madh i kryeqytetit sot shkrimtari Lajçi vecon kontributin e kryebashkiakut Veliaj për ta kthyer sot Liqenin në destinacionin e preferuar për të gjitha moshat, që nga më të vegjlit me këndet e lodrave, tek të rinjtë me amfiteatrin, e deri tek më të moshuarit që e përshkojnë atë përmes rrugëve dhe ndricimit përgjatë orëve të mbrëmjes.
Mes rreshtave të thurura dhe recituara bukur poeti, ndër më të dashurit e të gjitha trevave shqipfolëse, krahason Tiranën me të birin, Laertin, në një ditë si kjo me shi.
