Gjermania zotëron një nga rezervat më të mëdha të arit në botë, me rreth 1.236 ton, me vlerë mbi 113 miliardë euro.Një pjesë e madhe e këtij ari ruhet në bodrumet e Rezervës Federale të Shteteve të Bashkuara, në Nju-Jork.
Megjithatë, për shkak të klimës ekonomike të pasigurt dhe tensioneve politike me SHBA-në, po shtohen zërat në Berlin që ngrenë pikëpyetje për sigurinë e kësaj rezerve.
Disa politikanë gjermanë kanë nisur të shprehin hapur shqetësimet e tyre. Deputeti në largim i CDU-së, Marco Wanderwitz, thekson se Gjermania duhet të jetë më e pavarur në menaxhimin e pasurisë së saj kombëtare.
Nga ana tjetër, eurodeputeti Markus Ferber (CSU) kërkon kontrolle më të rrepta: “Përfaqësuesit e Bundesbank duhet të shkojnë fizikisht në SHBA, të numërojnë shufrat e arit dhe të dokumentojnë gjithçka”.
Edhe eksperti ekonomik Björn Brey nga Shkolla Norvegjeze e Ekonomisë, sugjeron se ruajtja e gjithë arit në SHBA është një risk i panevojshëm.
“Do të ishte më e mençur që Gjermania të shiste gradualisht një pjesë të arit, veçanërisht tani që çmimi i tij është i lartë,” tha ai, duke kujtuar se Norvegjia shiti arin e saj në vitin 2003 për të forcuar rezervat valutore.
Megjithatë, guvernatori i Bankës Qendrore Gjermane, Joachim Nagel, ka hedhur poshtë çdo shqetësim. “Kemi besim të plotë te partnerët tanë në Nju-Jork. Nuk ka asnjë arsye për alarm,” tha ai.
Pas Luftës së Dytë Botërore, Gjermania filloi të rindërtojë rezervat e saj të arit, të cilat u ruajtën në vende të ndryshme për arsye strategjike dhe historike.
Një pjesë e konsiderueshme e këtyre rezervave u depozitua në Bankën Federale të Rezervave në Nju Jork. Kjo praktikë kishte disa arsye kryesore:
Siguria gjatë Luftës së Ftohtë: Gjatë periudhës së Luftës së Ftohtë, ekzistonte frika se Bashkimi Sovjetik mund të pushtonte Gjermaninë Perëndimore.
Për të mbrojtur pasuritë kombëtare nga një skenar i tillë, Gjermania vendosi të ruante një pjesë të madhe të arit të saj në vende të sigurta jashtë vendit, si SHBA-ja.
Lehtësia e transaksioneve ndërkombëtare: Nju Jorku është një nga qendrat kryesore të tregtisë së arit dhe valutave. Duke pasur arin e saj të ruajtur atje, Gjermania mund të kryente më lehtë dhe më shpejt transaksione ndërkombëtare, duke e kthyer arin në valutë të huaj sipas nevojës.
Në vitin 2013, Banka Qendrore Gjermane (Bundesbank) nisi një plan për të rikthyer një pjesë të rezervave të arit në Frankfurt, me synimin që deri në vitin 2020, gjysma e rezervave të ruhej brenda vendit. Ky proces u përfundua me sukses tre vjet para afatit, në vitin 2017.
Komente
