Dosja K në Report Tv sjell historinë e Selim Mborjes, filantropistit korçar, që komunistët e ndiqnin për ta ekzekutuar. Investimet dhe donacionet e tij në një varg veprash të rëndësishme në Korçë, nga klubet sportive, ndërtimi I spitalit, prefekturës e deri tek Shoqëria se Përgjithshme Elektrike e Korçës. Pse komunistët e Korçës e vendosën në krye të listës së njerëzve qe duheshin zhdukur në fund të luftës dhe si u njoftua ai për rrezikun që kanosej nga një letër anonime., duke u detyruar të linte gjithçka kishte e të arratisej në Selanik.
Është një emër bamirësi në Korçë, rreth të cilit lidhet pjesa dërrmuese e historisë së zhvillimit të qytetit. Ai është Selim Venxha, i njohur gjerësisht me mbiemrin Mborja, që e mori nga fshati i tij i lindjes. Ai ngriti për herë të parë në qytet fabrikën më të madhe të birrës dhe më moderne për kohën, fabrikën e birrës Korça, së bashku me investitorin Italian Umberto Umberti. Po ashtu, bamirësitë më të mëdha në qytet, në vitet ’30, ’40, mbajnë pothuaj të gjitha emrin e tij.
Ai njihet edhe si mbështetësi dhe kryetari i “Club Tenis Korça”, një sport, që nuk mund të mungonte në një qytet si Korça, që njohu zhvillim ekonomik dhe kulturor në vitet ’30-të. Emri i tij haset në krijimin e Shoqërisë së Përgjithshme Elektrike të Korçës, e krijuar më 1925, e specializuar për prodhimin dhe shpërndarjen e energjisë elektrike. Po ashtu ai njihet si bamirësi që dhuroi truallin për ndërtimin e spitalit të ri në Korçë. Ai ka kontribut, po ashtu, në ndërtimin e ujësjellësit të qytetit dhe në ndërtimin e godinës së Prefekturës, ku emri si dhurues i Selim Mborjes renditet në krye të listës me 1000 franga ari.
Por pavarësisht rolit të tij si bamirës dhe investitor, në zhvillimin e qytetit dhe jetën ekonomike e shoqërore, jeta e Selim Mborjes mori një rrjedhë drastike menjëherë pas marrjes së pushtetit nga komunistët, kohë kur shumë andrralla do t’ia behnin në jetën e tij si pasojë e përndjekjes së komunistëve, të cilët donin ta arrestonin me çdo kusht. Ata kishin parashkruar një skenar edhe për Selim Mborjen, ashtu siç kishin bërë pothuajse për të gjithë filantropët, biznesmenët e suksesshëm dhe njerëzit më të ndritur të elitës intelektuale të viteve ‘30-‘40.
