Gjashtë ditë më parë, Sali Berisha përsëriti ritin e përvitshëm, duke përkujtuar udhëheqësin e protestave antikomuniste Azem Hajdarin, në 22-vjetorin e vrasjes në oborrin e selisë së Partisë Demokratike. Ashtu si çdo vit, edhe në këtë 12-shtator, Sali Berisha nuk i kurseu lavdet për Azem Hajdarin, duke e konsideruar Tribun të Lirisë. Por, ka një dyfytyrësi në qëndrimet e Sali Berishës ndaj Azem Hajdarit deri natën 12 shtatorit 1998, kur lideri i lëvizjes së dhjetorit u nda nga kjo jetë dhe pas 12 shtatorit ’98 deri më sot. Faktet dhe dëshmitë konfirmojnë se Sali Berisha e ka konsideruar dhe trajtuar Azem Hajdarin si një nga rreziqet më kërcënuese për pozitat e tij në krye të Partisë Demokratike. Që nga viti 1992 deri në shtator 1998, Azem Hajdari ishte nën survejim, përgjim dhe sulme të vazhdueshme, të orkestruara nga Sali Berisha.
Shqiptarja.com sjell një pjesë të fushatës së sulmeve të Sali Berishës ndaj Azem Hajdarit, në dhjetor të vitit 1996, përmes gazetës Rilindja Demokratike, organ zyrtar i PD-së dhe për rrjedhojë armë në duart e Berishës. Sulmet përmes shkrimeve të ndryshme i paraprijnë humbjes së durimit nga Sali Berisha, i cili në 9 janar të vitit 1997, urdhëroi përjashtimin e Azem Hajdarit nga grupi parlamentar demokrat dhe nga partia. Fushata kundër Hajdarit konsistonte për ta larguar nga drejtimi i Bashkimit të Sindikatave të Pavarura, për të evituar rrezikun e protestave kundër qeverisë. Vetëm dy vite më parë, Azem Hajdari kishte marrë pjesë në grevën e urisë të ish të përndjekurve politikë, veprim për të cilin Berisha e quajti ‘ish-sigurims’, pijanec dhe vegël të Ramiz Alisës, ndërsa shpërndau me forcë grevistët, duke hedhut në veprim SHIK-un famëkeq të Bashkim Gazidedes.
Në 5 nëntor 1996, Azem Hajdari kishte marrë drejtimin e Bashkimit të Sindikatave të Pavarura. Por, këtë post e pretendonte edhe Vlater Xheka. Konflikti ishte zhvendosur në gjykatë. Berishës i interesonte që në krye të sindikatave të ishte Vlater Xheka, një personazh pa rrezik për pushtetin e tij. Në 3 dhjetor të vitit 1996, duke mbështetur Vlater Xhekën, Rilindja Demokratike shkruan se Azem Hajdarit i mungojnë provat në gjykatë, për të bindur gjykatësin Gjergj Pojani se është ai kryetari legjitim i BSPSH. “Meqë të gjitha këto prova ai nuk i paraqiti dje para gjykatës ka shumë të ngjarë që padia e tij të rrëzohet”, thuhet në artikull, duke i dhënë një mesazh të qartë edhe gjykatësit.
Në 4 dhjetor 1996, Rilindja Demokratike, ashpërson gjuhën ndaj Azem Hajdarit. Në shkrim thuhet se Hajdari ka mbledhur këshillin kombëtar të sindikatave dhe se po përgatitet të organizojë protesta kundër qeverisë së Partisë Demokratike. “...Më pas Hajdari, i cili në parlament vijon të përfaqësojë PD-në është shprehur se ai nuk ka asnjë lidhje me qeverinë demokratike, të cilës ai kërkon t’i imponohet si sindikalist, duke organizuar tubime kundra saj... Deri tani ai është larguar nga posti i kryetarit të Komisionit Parlamentar të Rendit e SHIK-ut e më pas është dëbuar nga Këshilli Kombëtar i PD-së. Ndërkohë vazhdimi i aventurës donkishoteske të tij mund ta nxjerrë Hajdarin deputet të varuar vetëm nga sindikalizma, e cila është edhe dëshira e tij më e madhe”.
Pjesa fundit e artikullit është një paralajmërim i qartë i Berishës për Hajdarin se do ta përjashtojë nga grupi i PD-së. Ky paralajmërim realizohet në 9 janar 1997, ku Hajdari përjashtohet nga grupi i PD-së dhe të gjitha strukturat e partisë. Në 5 dhjetor 1996, Berisha bën një diversion ndaj Azemit me anë të RD-së. Në artikullin e radhës thuhet se Azem Hajdari kërkon të bëhet drejtor i Radiotelevizionit Shqiptar, duke iu referuar një proteste të organizuar nga Azemi para RTSH dhe kundër drejtorit Qemal Sakajeva.
Në 13 dhjetor 1996, Azem Hajdari organizon një protestë me sindikatat për të rrëzuar qeverinë e Aleksandër Meksit. Gazeta Rilindja Demokratike i kushton një artikull me titull:“Hajdari dështon”. Në artikull Azemi paraqitet si një personazh i dështuar dhe pa mbështetje. “...Hajdari pretendonte se kishte mbështetje të gjerë në lëvizjen sindikaliste, por mitingu i djeshëm ka treguar se askush nuk i shkon nga pas. Përpjekjet e Azem Hajdarit për t’u vënë në krye të sindikalizmës mund të konsiderohen tërësisht të dështuara... Hajdarin gjatë fjalës e brohoritën 15-20 njerëzit e tij. Ai nuk ka ngjallur as interesin më të vogël tek njerëzit që pinin kafe vetëm 10 m larg ‘mitingut’”, thuhet në shkrimin e RD-së.
Në 19 dhjetor 1996, Rilindja Demokratike i kushton një tjetër artikull gjyqit mes Azem Hajdarit dhe Vlater Xhekës për të marrë drejtimin e Bashkimit të Sindikatave të Pavarura. Në shkrim thuhet se Hajdari kishte paraqitur prova në gjykatës se ishte ai kryetari i sindikatave. Një ditë më pas, në 20 dhjetor 1998, Rilindja Demokratike, i kushton një tjetër artikull kësaj çështje, me titull: “Hajdari komandant pas ushtarë / BSPSH i mbetet Xhekës’. Artikull nis kështu: “Dy herë i munduri Hajdari kërkonte nga gjykata njohjen e tij si president i BSRSH-së dhe për rrjedhojë lirimin e zyrave dhe ambienteve dhe kalimin e pronave dhe llogarisë rrjedhëse të BSRSH-së në favor të ‘sidikalistëve të rinj’”.
Raportet mes Sali Berishës dhe Azem Hajdarit ashpërsohen më tej në fillim të muajit janar të vitit 1997. Hajdari përshkallëzon protestën nga qeverisë së PD, duke hyrë në grevë urie, ndërsa Berisha përshkallëzon sulmet në adresë të Azem Hajdarit, vrasjen e të cilit e përdori për grushtin e shtetit të 14 shtatorit 1998 dhe prej 22 vitesh derdh ‘lot’ për humbjen e tij.
Komente
Te hetohete viti 90 96 97 98
PërgjigjuPo i ruani "erzin" Ylli Rakipit te Albanise. Bravo
Përgjigju