Jo të gjitha çiftet që sapo martohen kanë fatin të provojnë emocione nga ato që të zënë frymën në ditën e dasmës.
Sadije Agollit i ka ndodhur. Ndërsa shkruante fletën më të veçantë të ditarit të saj me fustan të bardhë, të duket sikur zemra e saj po ritmon ndryshe, me rrahje të shkurtra dhe të forta, si një daulle që përcjellë jehona lumturie.
Fjalitë e shkurtra, pa asnjë koment e fjalë të tepërt e sjellin çastin e martesës së shkrimtarit të madh përpara syve. Kur i sheh fotot e çiftit të sapomartuar Dritëro e Sadije Agolli, pamjet të flasin për një lumturi jetëgjatë. Ashtu qe..., derisa Dritëroi mbylli sytë një vit më parë. Të duket sikur vetëm këto kujtime të bukura i japin forcë për të jetuar Sadije Agollit. E kujtimet, kur fati të bashkon me një shkrimtar e njeri të madh si Dritëro Agolli, nuk mbarojnë....!
Dasmën e bëmë në oborrin e shtëpisë sonë, vilë e bukur dykatëshe, me shumë lule, me dy selvi të larta, me një portë të madhe e të rëndë druri. Ishin ftuar tërë të afërmit; isha fëmija e parë në shtëpinë tonë të madhe me dhjetë fëmijë, 5 djem e5 vajza, që mbarova shkollën e lartë.
Dritëroi erdhi në dasëm me të vëllain, Tajarin, dhe një kushëri nga Devolli, Njazimi. Dritëroi ishte shumë i gëzuar, pak i trullosur e i ndrojtur, ndoshta nga respekti që tregonin njerëzit e mi, pasi po martohesha me një gazetar e shkrimtar.”
.jpg)
Poezia e dashurisë e Dritero Agollit kushtuar bashkëshortes Sadijes
moj sadije nuk e dije se kishte nje dobic ne rusi dhe e largoj per marksizem-leninizem?
Përgjigju