Kryepeshkopi Joan Pelushi, në një intervistë në podcastin e kryeministrit Edi Rama, ndau me ne një pjesë të historisë së tij shpirtërore, nga vendimi për t’u bërë prift, kthimin e tij nga Amerika dhe lidhjen e ngushtë me Kryepeshkopin e ndjerë Anastas, që la një trashëgimi të pazëvendësueshme. Në episodin “Shqiptari i shumëpritur”, Imzot Joani tregoi se si vendosi të përqafojë fenë ortodokse kur lexoi për herë të parë Ungjillin në moshën e gjimnazit.
“Ju kishit një fjali kumbuese që unë do bëhem prift. Ndodhi por arsyeja përse e solla këtu është që nuk kemi pas mundësi që të flasim me po të njëjtën liri. Nga vinte ajo siguri dhe ajo bindje që unë do bëhem prift”, e pyet kryeministri Rama.
"Vij nga një familje e madhe, 8 fëmijë, dhe aspak e krishterë. Nuk ishte konvertim, thjesht një kërkim që u bë gjithnjë më i fortë brenda meje. Kur lexova për herë të parë Ungjillin, diçka ndryshoi brenda meje, dhe e kuptova që do të bëhesha prift." Kjo thirrje e thellë shpirtërore e çoi Kryepeshkopin Pelushi në një rrugë që, në atë kohë, dukej e pamundur.
“Kur kam qenë i vogël dhe në rininë e hershme më ka pëlqyer leximi, në atë kohë nuk e mendoja pse. Pas shumë kohësh e mendoj, çdo njeri është një qenie në kërkim, është një qenie e etur, gjithmonë kërkon për një ujë por varet çfarë uji pi, që të sëmuret ose të shuajë etjen. Kur lexova për herë të parë Ungjillin, në vitin e 4 të gjimnazit ndodhi diçka thellë brenda meje. Kur lexova Ungjillin mu kthye përsëri ai gëzimi i fëmijërisë. Me Petro Zhejin pothuajse kemi lexuar të gjithë bibliotekën te Rruga e Elbasanit. Këtë e kuptuam më vonë kur shkuam në Amerikë. Pjesën më të madhe të librave e kisha lexuar, në shkollën kur shkova. Bindja për t’u bërë prift dhe për ti shërbyer Zotit lindi që atëherë. Janë disa bindje që nuk mund ti shpjegosh nga ana racionale, por në atë kohë të bëheshe prifti ishte e paimagjinueshme, një varg nga Zbulesa më rrinte në mendje, kur thotë zoti që unë jam ai që hap dhe askush nuk mbyll. E pashë edhe si diçka personale, përderisa Zoti e hapi këtë rrugë patjetër që do e çoj deri në fund”, shprehet Pelushi.
Kryeministri Rama tregoi njohjen e hershme me Kryepeshkopin Joan, se si flisnin për Krishtin në vitet '80.
“Ne kemi njohje shumë të vjetër dhe kemi folur për këto tema duke bërë ecejake mbrëmjeve në rrugën ‘Myslym Shyri’ deri pas mesnate. Flitet për vitet ’80 dhe as nuk mendohej që ne do të dilnim në botën e lirë dhe do të kishim lirë të praktikonim fenë. Ju kishit një fjali shumë të thjeshtë kumbuese, që unë do të bëhem prift”, tregoi ai.
Imzot Joani përshkoi edhe shërbimin e tij pranë Spitalit Psikiatrik numër 5 në Tiranë, ku para se të bëhej prift ka shërbyer si infermier.
Rama: Punonit infermier në spitalin psikiatrik. E kujtoj shumë mirë atë pjesë. Të kesh të bësh me këtë sëmundje të tillë është një sfidë shumë e madhe. Kur mendon se dikush me të cilin ti po flet, kalon ditën çdo ditë atje, të duket si çudi e madhe. Më kujtohet që ju thoshit të japësh është gjëja më e mirë që njeriu mund të bëjë, sepse jep dhe pastron veten në një kuptim tjetër.
Fotlumturi Joani: Arsyeja pse shkova atje, kjo ishte. Edhe familja ime u befasua dhe iu duke habitshme që çdo ky djalë i ri që do punojë atje.
Rama: Fillimi ishte i vështirë.
Fotlumturi Joani: E vështirë ishte gjatë gjithë kohës.
Rama: Në kuptimin, përballje me atë gjendje moskomunikimi.
Fortlumturi Joani: Isha përgatitur shpirtërisht, ajo që ndjeva herën e parë ishte dhembshuria për këta njerëz, sidomos kur ishte dikush për të cilin ishim rritur bashkë. Kisha 8 vite në klasë dhe e takova atje, kjo ndoshta më shtyu kohën për të qëndruar, kur më propozuan nuk pranova. Mendova jo se unë do i shëroja, por të mundohesha t’ia lehtësoja pak dhimbjen. Jeta jonë, nuk është vetëm e jona. Këto konceptet, është jeta ime bëj çfarë të dua, më duken pak.. nuk them qesharake, por të lehta.
Fortlumturi Joani tregon edhe se si vendosi të kthehet nga SHBA në Amerikë, kur në vitin 1992 kontaktoi me Kryepeshkopin e ndjerë Anastas.
Rama: Shkuat në Itali dhe pastaj përfunduat në Amerikë. Pse morët vendimit të futeshit në rrugën e besimit ortodoks.
Fortlumturi Joani: Kur u thash që do kthehem, u erdhi pak keq, u kisha thënë që në fillim, që nëse do hapet unë do kthehem. Zakonisht kur dikush sponsorizon me brusë është ideja të shërbesh. Një prit në shumë ose një më pak do ishte e njëjta gjë. Amerika nuk kishte nevojë për mua.
Të dy bashkëbiseduesit, nuk lanë pa i kushtuar vëmendjen dhe mirënjohes dhe Kryepeshkopit të ndjerë Anastas për pasionin dhe rolin e tij në ortodoksizmin shqiptar.
“Kryepeshkopi Anastas është një tjetër figurë e ndritur në historinë e kishës sonë. Bëri të mundur rindërtimin nga gërmadhat me durim të madh dhe dashuri për Kishën e njerëzit. Nuk mund të qëndrosh 3 dekada, shpesh herë edhe me kundërshtime, po nuk pati dashuri të madhe për Kishën dhe njerëzit, përvoja që kam duke qenë me të për 33 vite, e kam parë që Kishën e donte, njerëzit i donte edhe vendin donte. Në Greqi ka pasur ankesa që je më tepër shqiptar se sa duhet”, tha Pelushi.
Joan Pelushi u fronëzua vetëm një javë më parë Kryepeshkop i shqiptarëve, teksa në Katedralen “Ngjalla e Krishtit”, të shtunën e 29 marsit, ceremonia u ndoq nga afër nga përfaqësues të kishave ortodokse të botës, si dhe me praninë e udhëheqësve të komuniteteve të tjera fetare në Shqipëri si dhe krerë të shtetit shqiptar.
Në intervistën me Kryepeshkopin Joan Pelushi në podcastin Flasim, Kryeministri Edi Rama ka ndarë një moment të vështirë nga jeta e tij, kur i biri kaloi një situatë shumë të rëndë shëndetësore. Ai ka rrëfyer ankthin që përjetoi kur djali i tij ishte në koma.
“Më rikthehet një ngjarje e jetuar me mjeken që kuronte tim bir, i cili kaloi një moment mjaft dramatik me një kancer, edhe faktikisht gjërat shkuan aq keq sa u fut në një koma mjekësore famaceutike, edhe nuk dihej a do të kthehej apo jo. Isha me mjeken ndërsa djali ishte në koma dhe i them “Po tani?” Më thotë “24 orët e para çdo lajm do të jetë një lajm i keq, urojmë që s’do kemi asnjë lajm”.
24 orët e para ishin tmerr, në çdo moment mund të ndodhë që të dalë dikush nga ajo zona e reanimacionit e të thotë… Kur i thashë “Si vazhdon?”, ajo ngriti kokën dhe bëri me dorë… I thashë ‘Çfarë po më tregon tavanin? Unë po flas me një shkencëtare, jo me një prift’.
Dhe më tha: Në këtë kat, (ishte kati i fëmijëve me kancer) unë kam parë gjëra që shkenca nuk m’i ka shpjeguar dot akoma.
Kishte një Kapelë spitali dhe ajo sillte njoftime që në x orë unë bashkë me ekipin do të lutemi për Gregun, ose edhe për fëmijë të tjerë. I thashë ‘Çfarë është kjo histori që shkoni e luteni në Kapelë, çfarë lidhje ka kjo me terapinë?”
Më tha, “E kemi të nevojshme, ndihemi shumë mirë kur e bëjmë, marrim energji”. Ishte qartësisht një njeri që besonte. Më thoshte “Quaje si të duash, unë di që ka mister dhe nga ajo zonë e misterit vijnë në këtë kat gjëra që nuk i parashikon dot, ose nuk i shpjegojmë dot më mbrapa”, tregoi Rama.
Komente
Lavdi Në jetë Të jetëve, Jezu KRISHTIT Madhështor!
PërgjigjuNga mirdita ishte krishti?!
O zoti vedit ta hoqi dhe kapucin te zhveshi ne interviste Mire qe ste hoqi dhe fustanin se kaq seder keni ju Ju marrin e ju veshin e zhveshin sipas deshires cdo qeveri qe vjen Dhe pa dallim feje jeni kellira vemje zhumile zhulsa lamash... Se di a me kuptuat. Respekt per njerezit e ndershem qe besojne dhe sbejne keq nuk perzihen ne politiken e flliqur
Përgjigju