Futbolli shqiptar në zi. Futbollisti i Skënderbeut Dorian Tahirllari ndërroi jetë në moshën 18-vjeçare duke humbur betejën me sëmundjen e rëndë që vuante prej disa kohësh.
18-vjeçari vuante nga një tumor malinj, por pavarësisht operacioneve dhe tentativave të mjekëve nuk arriti dot t’i mbijetonte sëmundjes.
Tahirllari ka qenë pjesë e moshave të ekipit të Skënderbeut. Lojtari pjesë e ekipit U-17 të Skënderbeut ishte nga fshati Dvoran i Korçës, ndërsa sëmundjen e kishte zbuluar një vit më parë.
Armand Duka, presidenti i FSHF-së ka shprehur ngushëllimet për ndarjen nga jeta të 18-vjeçarit Dorian Tahirllari, i cili fatkeqësisht humbi betejën me tumorin. Duka thotë se ndarja nga jeta në këtë moshë është e dhimbshme, ndërsa sipas tij i gjithë komuniteti i futbollit me lot në sy nderon kujtimin e këtij djaloshi që ëndërronte të bëhej futbollist.
“Thellësisht i tronditur mësova për ndarjen e parakohshme nga jeta të futbollistit të Skënderbeut, Dorian Tahirllari. Një ndarje e dhimbshme, e cila preu në një moshë të re, jetën dhe ëndrrat e tij rinore. Dua t’i përcjell familjes, ngushëllime të thella për këtë humbje të rëndë. I gjithë komuniteti i futbollit, sot me lot në sy nderon kujtimin e këtij djaloshi të mirë që dëshironte shumë të bëhej futbollist i njohur, ndërsa sot udhëton drejt parajsës. Lamtumirë Dorian!”, – është shprehur Presidenti i FSHF-së, Armand Duka.
Një lajm i trishtë tronditi sot Korçë, futbollin shqiptar dhe jo vetëm. 18-vjeçari Dorian Tahirllari, i cili ka qenë pjesë e akademisë së Skënderbeut dhe që ëndërronte se një ditë do luante për ta, u nda nga jeta për shkak të një sëmundje të rëndë, turmorit malinje.
Edhe pse ka kryer 5 operacione ai nuk mundi ta fitonte këtë betejë, por ndërkohë që ishte diagnostikuar me këtë sumndje ai ka shkruar një poezi, ku flet për atë që përjeton dhe lutjet e nënës së tij që ai të shërohet. Ndër të tjera ai thotë se ‘i lutet Zotit për ëndrrat e tij’.
Poezia e Dorian Tahirllarit:
Një ditë ku asgjë nuk ishte si ditët e tjera,
një ditë ku nuk kishte asgjë brenda saj.
Një ditë që të shurdhonte nga vetmia.
Një ditë ku mërzia dukej e zakonshme.
Një ditë ku dukej sikur dhimbja ishte miku im.
Një ditë ku lulet janë ujitur nga lotët e mi,
ku nëna lutej për shërimin e këtij djali.
Një ditë ku kujtova gjithçka…
Fëmijërinë time,fushën e gjelbërt,shokët e mi…
Një ditë ku lotoja dhe vuaja për ëndërrat,qëllimet dhe motivet e mia…
Kujtoja ditën kur lutesha për to e sot ato luten për mua…
Një ditë ku lutja është tek Zoti…
Dua t’i lutem atij për ëndërrat e mia.
Dua t’i lutem për mua…
Ishte një ditë që më kujtoi gjithë ato ditë…
Komente
Ngushellime familjes, shokeve dhe te afermve.
PërgjigjuNgushellime familjes dhe ishalla te past rujt zoti nje ven me te mire ne parajs se sa toka ku jetove pak vite,u prefsh ne paqe
Përgjigju