Këtë të mërkurë në orën 21:00 në 'Johan Cruijff Arena' luhet sfida e fazës së ligës në Champions League mes Ajaxit dhe Interit. Ky duel duhet të jetë special për Cristian Chivu, trajnerin aktual të Interit që nga sezoni 1999 deri më 2003 ka qenë pjesë e Ajax, madje duke mbajtur edhe shiritin e kapitenit. 'La Gazzetta dello Sport' ka publikuar një reportazh për të kaluarën e tij në Holandë, sekretet, vështirësitë dhe sukseset.
Reportazhi i plotë, nga Francesco Pietrella:
Ne ishim në vendet ku një mbrojtës i ri nga Rumania u rrit dhe u bë burrë, teksa mori drejtimin e një prej klubeve ikonike të Evropës: "Atë natë ai u bë kampion i Holandës me një fanellë të grisur, e cila përfundoi në muze me një biletë..."
Një djalë me flokë të zinj po bridhte i mërzitur nëpër hollin e një hoteli, vetëm një hap larg Arenës 'Johan Cruijff'. Ai ishte makthi i çdo kamerieri: "Përsëri je ti? Në këtë orë? Mos na e thuaj, harenga e zakonshme?"
Dhe djali pohoi me kokë, gjysmë i turpshëm, gjysmë i dëshpëruar, gati për të shijuar pjatën e tij të preferuar në një natë me erë dhe shi. Pak a shumë e njëjta klimë që e mirëpret përsëri në Amsterdam më shumë se njëzet vjet më vonë, si trajner i një Interi që kërkon reagim pas dy humbjeve.
Chivu te Ajax
Dy kartona të kuq
Cristian Chivu është një nga shumë bijtë e Ajaxit të shpërndarë nëpër botë. Vetëm pak vite mbi krye, si një 19-vjeçar ambicioz, ai reflektoi shikimin e tij te Ajaxi si simboli i klubit dhe e kuptoi llojin e jetës që do të zgjidhte.
"Një luftëtar elegant dhe i hijshëm", pëshpëritin ata nga këtu, shtëpia e Johan Cruijff, tempulli i numrit 14 ku fytyrat e brezave të talenteve qëndrojnë me krenari përgjatë mureve, përveç Chivut, i portretizuar bardhezi duke festuar kampionatin e vitit 2002, janë edhe Van Basten, De Boer, Sneijder, Seedorf, Ibra, Huntelaar, Rijkaard dhe Heitinga, tani trajner i Ajaxit. Chivu triumfoi si kapiten, por luftoi para se të mbante më në fund shiritin.
Chivu kundër Milanit
"Muajt e parë ishin një makth, ai luajti, bëri gabime, u rikthye në formë, bëri disa gabime të tjera, mblodhi kartonë të kuq. Tifozët nuk e pëlqenin, nuk fliste me askënd, kështu që ne u kujdesëm për të. I gjetëm një shtëpi pranë Amsterdamit që të mund të pushonte i qetë. Atje filloi jetën e tij të re."
David Endt, drejtor i Ajaxit prej shumë kohësh nga viti 1996 deri në vitin 2013, e rrëfen këtë në një italishte pothuajse të përsosur. Ai e bën këtë me krenarinë e dikujt që e pa luftëtarin të rikthehej në këmbë.
"Tetor 1999, ndeshja e katërt e jetës së tij me Ajaxin , një humbje 2-1 në shtëpi kundër Rodës. Ai u përjashtua, tifozët fishkëllyen dhe ai e priti keq."
Nuk ka mbaruar: "Në ndeshjen tjetër, ai u përjashtua përsëri, kundër Hapoel Haifa në Kupën UEFA."
Por prova e tij e parë në kupën e madhe shkoi shkëlqyeshëm. Pikërisht 24 vjet më parë, 17 shtator 2001, përsëri kundër Lyon, por në shtëpi. Rezultate të larta dhe një fitore 2-1. Ishte fati.
Cristian Chivu
Shtëpi - fushë
Pika e kthesës ishte largimi nga hoteli. "Chivu ndërronte dhoma një herë në javë për t'u ndjerë më mirë."
Pastaj ai u zhvendos në Ouderkerk aan de Amstel, 10 minuta me makinë nga stadiumi dhe qendra sportive, gjithashtu shumë pranë këtij oazi në juglindje të qytetit. Ky ishte 'Appiano' i tij holandez, një fshat me shtëpi të ulëta, kanale dhe varka ku mbretëron paqja. "Shokët e tij të ekipit e ndihmuan të sistemohej", thotë Endt.
"Ai u lidh me Van der Meyde, Van der Vaart dhe Ibrahimovic, me të cilët pothuajse u grind një herë. Cristian ishte kapiten, Zlatan ishte një lojtar me karakter. Një që dikur rrezikoi jetën e tij sepse Mido i hodhi gërshërë. Unë ende i kam. Shkurt, ai dhe Chivu ngritën zërin dhe pati një debat të nxehtë, por në fund nuk ndodhi asgjë. Si kapiten, ai dinte si t'i kuptonte momentet dhe shokët e tij të ekipit. Ai Ajax midis viteve 2000 dhe 2004, i cili humbi në çerekfinalet e Ligës së Kampionëve ndaj Milanit në vitin 2003, ishte një ekip i jashtëzakonshëm. Si në fushë... ashtu edhe jashtë saj."
Kushdo që hipte në një makinë natën di diçka për këtë: "A po i referohesh vrapimeve të Mido, Ibra dhe Van der Meyde në autostradë? Është e gjitha e vërtetë. Por Chivu i trajtoi të gjitha me shumë qetësi. Kur Koeman i dha shiritin e kapitenit, ai ishte 21 vjeç. Ai e mori mënjanë dhe i tha: 'Nga sot e tutje, do të bëhesh burrë'."
Fjala kyçe ishte përgjegjësia. Ai gjithmonë e merrte përsipër. E gjithë kjo në një dhomë zhveshjeje që nuk ishte e lehtë për t’u menaxhuar, për të si... për mua. Ishte e vështirë, por kam dhjetëra objekte të paharrueshme në shtëpi. Madje kisha edhe një fanellë të Cristianit.”
Chivu kampion i Holandës
Fanella
Kartolina e fundit vjen nga këtu. Në muzeun e Amsterdamit, në qendër të qytetit, e vendosur midis të gjitha llojeve të objekteve, është fanella e grisur dhe me baltë që Chivu veshi për t'u bërë kampion holande.
Endt ia dhuroi atë muzeut disa vjet më parë, së bashku me një foto të Chivut të ri me një dedikim në rumanisht. "Thuhet se ai më do dhe më falënderon", thotë David me zbavitje dhe 23 vjet më vonë, ai mezi pret ta rikthejë atë pasdite me baltë në 'Goffertstadion' të Nijmegen kundër NEC.
Fanella e Chivu
"Cristian luftoi si luan dhe përfundoi me fanellën e grisur në bark. Në fund të ndeshjes, nxitova në dhomën e zhveshjes për të marrë një të re dhe e mbajta të tijën. Simboli i një ekipi të jashtëzakonshëm Ajax me dhjetëra talente."
Chivu ishte kapiteni. Ai duhet të ketë festuar me harenga.
Fanella e Chivu në muzeun e Ajaxit
Komente
