Ditën e parë të pranverës së vitit 2023 u nda nga jeta një legjendë e futbollit, me një rekord që askush nuk ka arritur ta thyejë deri më sot, gati 65 vjet që e ka vendosur në fushat e Suedisë. Emri i Jist Louis Fontaine mund të mos jetë veçanërisht i njohur për brezat e rinj të futbolldashësve, por ai ishte një figurë ikonë në futbollin botëror shumë vite më parë, kur Raymond Kopa, një tjetër legjendë e futbollit francez, sundonte fushat evropiane, shoku i tij i skuadrës në Reimsin e fuqishëm (atëherë) dhe në kombëtaren franceze.
Jist Fontaine e pëlqente futbollin në një kohë kur po ndërmerrte hapat e parë të guximshëm për t'u vendosur si sporti ekipor më popullor në botë. I lindur në Marrakesh (Marok) në vitin 1933, si adoleshent ai arriti të thyente çdo rekord në ligën marokene dhe në moshën 20-vjeçare të bënte kërcimin e madh në ligën franceze, pasi kishte shënuar 62 gola në 48 paraqitje për Casablanca. Këto gola ishin pasaporta e tij për të nënshkruar për Nice, me të cilin theu dominimin e Reims në Kupën e Kupës, duke fituar kampionatin francez. Ishte një surprizë e madhe kjo arritje, sepse në vitin 1956 Reims i yjeve të mëdhenj kishte arritur në finalen (në atë kohë të parë) të Kupës së Kampionëve, ku humbi 4-3 nga Real Madridi para 40 mijë shikuesve në Paris.
Ajo finale ishte vendimtare për të bindur “Galaktikët” për të bërë një transferim mjaft të veçantë sipas standardeve të kohës, duke e blerë nga rivali i saj, Raymond Kopa. Për të mbushur boshllëkun e tij, Reims iu drejtua 23-vjeçarit Fontaine, i cili kishte bërë mrekulli për Nice, megjithëse viti i tij i tretë në Francë u shënua nga disa lëndime. Ky transferim ndryshoi bilancin e ligës franceze dhe e ktheu në qendër të vëmendjes Reims, i cili fitoi 3 liga, një Kupë dhe dy Superkupa gjatë gjashtë viteve të ardhshme, me Fontaine që thyen çdo rekord duke shënuar 145 gola në 152 ndeshje.
Me Gist Fontaine si lider dhe golashënues, Reims arriti sërish në finalen e Kupës së Kampionëve në sezonin 1958-59 , duke mos arritur të festonte trofeun kundër Real Madridit. “Galaktikët” mbizotëruan 2-0 para 72 mijë shikuesve në Shtutgart, duke zgjatur një cikël që përfundoi vitin e ardhshëm në Glasgou duke fituar 5 Kupa të Kampionëve radhazi, një triumf që nuk ka gjasa të përsëritet nga ndonjë ekip tjetër në të ardhmen.
Njësoj nuk ka gjasa që dikush të përsërisë atë që Fontaine kishte arritur disa muaj më parë, në Kupën e Botës në Suedi në 1958. Edhe pse ai ishte vazhdimisht një nga golashënuesit më të mirë në ligën franceze, ai nuk ishte në përzgjedhjen e trajnerit të kombëtares dhe pas dëmtimeve të dy sulmuesve kryesorë të Francës, ai do përfshihej në minutën e fundit në mision dhe për të shkruar emrin e tij me shkronja të arta në histori. Fontaine shënoi 13 gola në 6 ndeshje dhe udhëhoqi Francën në gjysmëfinale, ku u eliminuan 5–2 nga Brazili. Deri atëherë ai kishte shënuar 9 gola në 5 ndeshje dhe duke shënuar 4 të tjerë në finalen e vogël kundër Gjermanisë Perëndimore, ai vendosi dy rekorde të mëdha. Askush që atëherë nuk ka arritur të shënojë 13 gola në fazën finale të një Botërori dhe as 4 gola në një lojë të vetme.
Për histori, Fontaine shënoi një hat-trick në fitoren 7-3 të Francës ndaj Paraguait, dy gola në fitoren 2-3 ndaj Jugosllavisë, një në fitoren 2-1 ndaj Skocisë, dy në çerekfinalen kundër Irlandës së Veriut (4 -0) dhe një tjetër në humbjen 5-2 të Brazilit në gjysmëfinale, plus 4 që shënoi në finalen e vogël ndaj Gjermanisë Perëndimore. Gjithsej 13 gola në 6 ndeshje, mesatarisht pak më shumë se 2 gola për lojë.
Megjithë paraqitjet e tij mbresëlënëse në Kupën e Botës në Suedi, Fontaine jetoi nën hijen e Pelesë, i cili filloi të ndërtojë legjendën e tij nga ajo ngjarje, ndërsa nuk ia doli as ta lërë në hije Raymond Kopën: konkurrenti i tij i madh në Francë fitoi Topin e Artë në vitin 1958, duke e lënë në vendin e 3-të. Nga viti pasardhës, këto dy legjenda të futbollit francez u bënë shokë skuadre te Reims dhe për tre vjet përbënin ndoshta dyshen sulmuese më të suksesshme në historinë e futbollit francez.
Karriera e Gist Fontaine u ndërpre në vitin 1962, para se ai të ishte 29 vjeç. Një goditje e fortë i theu këmbën në dy vende, një dëmtim që e ndalonte të rikthehej sërish në futboll në ato vite. Ai e përfundoi karrierën e tij me 258 gola në 284 ndeshje në ligën franceze, plus 30 gola të tjerë në 21 ndeshje për kombëtaren franceze, gjithsej 288 gola në 305 ndeshje, një arritje që do ta kishin zili edhe yjet e sotëm që janë duke luajtur në kushte shumë më të mira.
Një dekoratë në xhaketën e Fontaine është gjithashtu kontributi i tij i rëndësishëm në themelimin e UNFP-së, sindikatës së futbollistëve francezë, e cila nga viti 1961 e deri më sot ka luajtur një rol të rëndësishëm në lulëzimin e futbollit francez dhe në sigurimin e të drejtave të futbollit dhe lojtarëve. Si drejtor teknik, Fontaine e lidhi emrin e tij me Paris Saint-Germain, i cili luajti në kohën e tij për herë të parë në divizionin e madh profesionist të Francës, ku qëndron edhe sot e kësaj dite, ndërsa si trajner ai udhëhoqi Marokun në 1980 në vendin e 3-të në Kupën e Kombeve të Afrikës, e cila ishte medalja e dytë në historinë e tij. Në vitin 2003, Federata Franceze e Futbollit e shpalli atë " Futbollistin më të mirë të 50 viteve të fundit", ndërsa në Botërorin e Brazilit në vitin 2014 iu dha në mënyrë cermoniale “Këpuca e Artë” për suksesin e tij me kombëtaren në Botërorin e Suedisë 1958, pasi në atë kohë nuk ishte vendosur ky çmim i madh për çdo futbollist.
