Donald Trump nuk është përfshirë në biseda formale për një kabinet të mundshëm në prag të zgjedhjeve të tij. Por kjo nuk e ka penguar atë të bëjë thashetheme për kandidatë të mundshëm gjatë udhëtimeve të tij të shpeshta me avion për në ngjarjet e fushatës ose kur impresionohet nga një prej aleatëve të tij në televizion.
“Ai do të ishte i shkëlqyer në këtë,” ose “Ajo do të ishte e shkëlqyer në atë,” ka thënë Trump kohët e fundit teksa shikon përfaqësues në televizion, sipas një personi që ka njohuri për komentet e tij dhe që iu dha anonimiteti për të folur lirisht. Dhe, si me kërkimin e tij për një kandidat për zëvendëspresident, shfaqjet në televizion janë bërë një arenë e rëndësishme për aleatët që garojnë agresivisht për një post në kabinet. Disa kandidatë për kabinetin madje kanë punësuar ekipet e tyre të marrëdhënieve publike.
Kabineti i parë i Trump u konfirmua ngadalë, për shkak se demokratët e vonuan procesin, dhe u pa një numër i lartë largimesh nga ato poste të larta gjatë katër viteve të tij në detyrë.
Kjo është përmbledhja më e fundit e POLITICO-s për kandidatët kryesorë për postet e larta të Trump-it.
Sekretari i Shtetit
Mandati i parë i Trump-it tregoi sesi sekretarët e Shtetit mund të dështojnë — ose të shkëlqejnë — si zyrtarët më të lartë të politikës së jashtme të vendit.
Trump kishte një marrëdhënie të ftohtë me sekretarin e tij të parë të Shtetit, Rex Tillerson, duke e përjashtuar atë ngadalë nga politika e SHBA-së përpara se ta shkarkonte atë publikisht në rrjetet sociale. Por pasardhësi i Tillerson-it, Mike Pompeo, u bë një nga këshilltarët më të besuar të Trump-it dhe ai që mund të gjejë një post të ri në një administratë të dytë.
Zgjedhja e Trump-it për sekretar të Shtetit do të ndiqet me vëmendje në të gjithë Evropën, pas viteve të tij me deklarata për distancimin e SHBA-së nga NATO-ja dhe dëshirës së tij për të ndërprerë mbështetjen ushtarake për Ukrainën. Kjo zgjedhje gjithashtu do të jetë një matës i fuqisë që ende kanë zërat për Rusinë në GOP.
Sekretari i Thesarit
Zgjedhja e Trump-it për sekretar të Thesarit do të përparojë një agjendë që formëson një çështje kyçe për trashëgiminë e tij — ekonominë.
Sekretari i Thesarit, Steven Mnuchin, doli të ishte një nga sekretarët më të qëndrueshëm të kabinetit të Trump-it në një administratë të karakterizuar nga lëvizje të shpeshta të personelit të lartë.
Tani, sekretari i ardhshëm do të përballet me betejat kryesore fiskale që pritet të dominojnë Uashingtonin në vitin e ardhshëm: një përballje e mundshme për tavanin e borxhit dhe negociatat mbi ligjin fiskal republikan të vitit 2017 që skadon.
Zgjedhjet e ardhshme të Trump-it për sekretar të Thesarit dhe postet kryesore ekonomike do të monitorohen me vëmendje për të parë nëse ai mund të përparojë idetë populiste që ai ka shprehur gjatë fushatës — si një grup i ri tarifash prej 20 për qind për shumicën e importeve — ose do të qeverisë si një republikan më tradicional dhe miqësor ndaj biznesit.
Liderët e biznesit, ekzekutivët e Wall Street dhe republikanët e Kongresit kanë përqafuar thirrjet e Trump-it për të ulur rregulloret dhe taksat për kompanitë, edhe pse nuk bien dakord me politikat e tij proteksioniste të tregtisë.
Sekretari i Mbrojtjes
Sekretari i Mbrojtjes i Trump-it do të duhet të mbrojë këndvështrimin e tij kryesisht izolacionist kundër strukturave të sigurisë kombëtare dhe ndaj mbi 2 milionë punonjësve të departamentit. Kjo është gjithashtu një rol ku besnikëria është e rëndësishme, pasi personi që mban këtë detyrë është shpesh bindës për publikun dhe për të dyja partitë. Ish-Sekretari i Mbrojtjes, Jim Mattis, fillimisht u admirua brenda kabinetit të Trump, por u largua paqësisht për një sërë vendimesh strategjike me të cilat ai nuk ishte dakord, nga dëshira e Trump për një Forcë Hapësinore, një ndalim për shërbimin ushtarak për personat transgjinorë dhe dislokimin e mijëra trupave në kufirin SHBA-Meksikë. Kur më në fund njoftoi dorëheqjen në vitin 2018, ai e bëri këtë duke shprehur publikisht mosmarrëveshje me vendimin e Trump për të tërhequr trupat nga Siria. Në vitin 2020, Mattis kritikoi vendimin e Trump për të dislokuar ushtrinë për të kontrolluar trazirat pas vrasjes së George Floyd, duke thënë se administrata po tallej me Kushtetutën. Si rezultat, Trump ka shprehur zhgënjimin ndaj Mattis dhe pasardhësit të tij, Mark Esper, duke thënë se nuk ndoqën direktivat e tij të politikës. Në këtë mënyrë, Trump do të kërkojë dikë të cilin e njeh dhe i beson paraprakisht, dhe që do të jetë i përkushtuar për të kthyer prapa politikat e administratës Biden që përqendrohen në promovimin e diversitetit racor dhe gjinor në forcat e armatosura.
Prokurori i Përgjithshëm
Zgjedhja e prokurorit të përgjithshëm është një nga shpërblimet më të mëdha për Trump në rast se rifiton Shtëpinë e Bardhë. Prokurori i përgjithshëm do të ketë fuqinë për të ndihmuar Trump të arrijë dy nga qëllimet e tij kryesore ligjore: të mbyllë çështjet penale federale kundër tij dhe të ndjekë penalisht armiqtë e tij. Presidenti i zgjedhur përballet me një ndjekje aktive penale federale dhe një çështje tjetër federale të pushuar, që prokurori special Jack Smith kërkon të rihapë. Një nga veprimet e para të Trump do të jetë t’i kërkojë Departamentit të Drejtësisë që të mbyllë këto çështje. Ai gjithashtu ka thënë shpesh që synon të përdorë Departamentin e Drejtësisë për të marrë hak ndaj armiqve të tij.
Sekretari i Brendshëm
Departamenti i Brendshëm menaxhon pothuajse çdo hektar toke publike në vend, dhe në mandatin e tij të parë, Trump e udhëhoqi atë drejt prodhimit të karburanteve fosile, duke lënë mënjanë çdo gjë tjetër. Dy nga përgjegjësitë e agjencisë përputhen me premtimin e Trump për të nxitur prodhimin e naftës dhe gazit: ajo cakton standardet e sigurisë për platformat e naftës në det të hapur dhe jep me qira tokë për zhvillimin e naftës, gazit natyror dhe qymyrit. Agjencia e udhëhequr nga Trump kërkoi të tërhiqte rregulloret mbi sigurinë e platformave, ndryshimet klimatike dhe mbrojtjen e specieve të rrezikuara, në përpjekje për të lehtësuar shpimin e tokave publike për kompanitë e naftës. Me fokusin e fundit të Trump mbi energjinë fosile, ai pritet të zgjedhë dikë që do të rregullojë këto politika për të hequr pengesat e vendosura nga administrata e Biden.
Sekretari i Energjisë
Departamenti i Energjisë mbikëqyr rezervën bërthamore të SHBA-së dhe zhvillimin e burimeve energjetike vendore, duke përfshirë lëndët djegëse fosile. Në kohën kur ishte në detyrë, Trump vendosi theksin mbi energjinë fosile në mënyrë të qartë. Ai emëroi në këtë pozicion ish-guvernatorin e Teksasit, Rick Perry, dhe më vonë Dan Brouillette, të dy mbështetës të fuqishëm të industrisë së naftës dhe gazit. Për mandatin e tij të dytë të mundshëm, Trump pritet të zgjedhë një individ që mbështet zgjerimin e shfrytëzimit të lëndëve fosile në SHBA dhe të zhbëjë çdo përpjekje për kalimin drejt burimeve të rinovueshme të energjisë që janë përparuar nga administrata e Biden.
Sekretari i Shëndetësisë dhe Shërbimeve Njerëzore
Pasi Trump i mëparshëm e kishte vënë këtë departament në qendër të përpjekjeve të tij për të shfuqizuar Aktin e Kujdesit të Përballueshëm (Obamacare), sekretari i ri i tij do të ketë një mandat të qartë për të kufizuar, për sa mundet, ndikimin e këtij akti. Në rolin e mëparshëm, Alex Azar dhe Tom Price u përballën me sfida në përpjekjet e tyre për të tërhequr aktin, pasi ata hasën rezistencë të fortë në Kongres dhe nga publiku. Megjithatë, sekretari i ri pritet të ndërmarrë masa të tilla si ulja e buxhetit për programet e kujdesit shëndetësor të përballueshëm dhe mbështetja e alternativave private.
Sekretari i Arsimit
Departamenti i Arsimit do të ketë një ndikim të madh në politikat e arsimit të lartë dhe në nxitjen e konkurrencës në arsimin bazë. Trump pritet të zgjedhë dikë që mbështet rritjen e autonomisë së shkollave dhe të shfuqizojë masat e forta të kontrollit nga qeveria federale. Ai gjithashtu mund të punojë për të kufizuar ndihmat federale për studentët dhe për të kundërshtuar politikat e Biden për heqjen e borxhit të studentëve.
Sekretari i Strehimit dhe Zhvillimit Urban
Trump ka qenë kritik ndaj rregulloreve që synojnë të luftojnë diskriminimin dhe të nxisin barazinë racore në strehim. Ai ka argumentuar se këto rregullore kanë ndikuar negativisht në pronësinë private dhe në zhvillimin e lagjeve. Sekretari i tij i ardhshëm do të fokusohet në uljen e rregullave që prekin zhvillimin e strehimit, si dhe në politika që mbështesin ndërtimin e shtëpive me kosto të ulët.
Sekretari i Sigurisë Kombëtare
Siguria kufitare është një nga premtimet kryesore të Trump dhe do të mbetet prioritet. Sekretari i tij i Sigurisë Kombëtare do të përqendrohet në forcimin e mbrojtjes në kufi dhe në uljen e emigracionit të paligjshëm. Për më tepër, pritet që Trump të zgjedhë një sekretar që do të punojë për të zbutur ndikimet e masave të Biden për lehtësimin e politikave të emigracionit dhe për të rivendosur praktikat e ashpra të ndalimit të emigrantëve në kufi.
Sekretari i Punës
Me fokus në zhvillimin ekonomik dhe rritjen e vendeve të punës, Trump pritet të emërojë një sekretar të Punës që mbështet rregulloret e kufizuara për punëdhënësit dhe fleksibilitetin e tregut të punës. Në mandatin e tij të mëparshëm, Trump emëroi sekretarë të Punës që mbështetën të drejtat e punëdhënësve mbi sindikatat dhe që reduktuan rregulloret në vendet e punës. Ai pritet të vazhdojë në këtë drejtim, duke synuar për të nxitur rritjen e vendeve të punës përmes lehtësimit të barrës rregullatore mbi bizneset.
Sekretari i Veteranëve
Shërbimi për veteranët ka qenë një temë e rëndësishme për Trump, i cili ka theksuar rëndësinë e kujdesit për ta dhe përmirësimin e shërbimeve të tyre. Sekretari i tij i ardhshëm pritet të jetë një mbrojtës i fuqishëm për veteranët dhe të punojë për të përmirësuar kujdesin shëndetësor dhe shërbimet që ofrohen nga sistemi i kujdesit për veteranët, duke ndjekur rrugën e përcaktuar gjatë administratës së tij të mëparshme.
Në përgjithësi, secili nga këta poste do të pasqyrojë në mënyrë të qartë prioritetet politike të Trump, që përfshijnë uljen e rregulloreve federale, forcimin e kufijve dhe fokusimin te prodhimi energjetik vendor.
Sekretari i Sigurisë Kombëtare
Emigrimi ka qenë një forcë shtytëse për të gjitha fushatat e Trump për Shtëpinë e Bardhë, dhe nuk ka asnjë pjesë të qeverisë që ndërthuret më shumë me këtë çështje sesa Departamenti i Sigurisë Kombëtare (DHS).
Si president, Trump shpesh shtyu zyrtarët e DHS për statistika mbi deportimet dhe kalimet ilegale të kufirit. Theksi i tij në sigurinë e kufirit jugperëndimor ndonjëherë i shqetësoi zyrtarët e lartë të departamentit, pasi përgjegjësia e tyre është shumë më e gjerë. Por që nga koha kur Trump ishte në detyrë, emigrimi është bërë një çështje politike me potencial të madh për të: Një anketë e fundit tregoi se votuesit në shtetet kyçe, me 12 pikë përqindje, besojnë se ai është më i mundshëm për të përmirësuar sistemin e emigracionit.
Kjo do të thotë se kreu i DHS të Trump do të ketë pushtet të konsiderueshëm dhe mundësi për të biseduar shpesh me presidentin –– si dhe do të përballet me kontroll të intensifikuar. Ish-presidenti ka kërkuar një rritje dramatike të deportimeve dhe mbajtjes së emigrantëve në paraburgim, si dhe një fushatë rekrutimi për patrullat kufitare.
Një sfidë tjetër do të jetë avancimi i agjendës së Trump për emigracionin pa humbur nga pamja misonin e gjerë të DHS, i cili përfshin sigurinë kibernetike, luftën kundër terrorizmit, ekstremizmin e brendshëm dhe përgjigjen ndaj katastrofave.
Kryetari i Shtëpisë së Bardhë
Kur presidenti dëshiron të bëjë të pamundurën, kryetari i Shtëpisë së Bardhë duhet ta bëjë atë të ndodhi.
Pasi la Shtëpinë e Bardhë, Trump ka bërë për prioritete të tij të rrethojë veten me besnikë dhe do të dëshirojë të vendosë dikë në këtë rol të lartë që ai e beson dhe që do ta ndihmojë të realizojë në mënyrë efikase agjendën e tij legjislative dhe rregullatore.
Gjatë katër viteve të tij në detyrë, Trump ka kaluar nëpër katër kryetarë të Shtëpisë së Bardhë: Reince Priebus, Gjeneralin John Kelly (i pensionuar), Mick Mulvaney dhe Mark Meadows. Çdo njeri e ka pasur stilin e tij të udhëheqjes para se përfundimisht të largohej ose të shtyhej nga Trump.
Por përgjegjësia për të drejtuar Perëndimoret (West Wing) – drejtuar politikën, menaxhuar operacionet e përditshme, ushtruar presion mbi drejtuesit e agjencive – i jep atij pothuajse aq shumë pushtet dhe ndikim sa që edhe stres dhe frustrim.
Trump do të dëshironte të shmangte kaosin që preku Shtëpinë e tij të Parë të Bardhë dhe përzgjedhja e një kryetari i Shtëpisë së Bardhë që mund ta ndihmojë të niset me sukses që në ditën e parë do të jetë një prioritet kryesor – madje edhe nëse vetë Trump ishte burimi i shumë kaosit.
Administrator i Agjencisë për Mbrojtjen e Mjedisit (EPA)
Në pesëmbëdhjetë vitet e fundit, EPA ka shndërruar në mjetin më të rëndësishëm për Demokratët në trajtimin e ndryshimeve klimatike brenda vendit dhe për nxitjen e shteteve të tjera që të ndjekin shembullin.
Një administrator i ri i Trump do të synojë të heqë rregulloret që kufizojnë prodhimin dhe konsumimin e lëndëve djegëse fosile. Disa nga objektivat më të mëdha përfshijnë rregulloret e ajrit të periudhës së Biden, si dhe financimin nga Akti i Uljes së Inflacionit, megjithëse një pjesë e konsiderueshme e atij parash do të ketë qenë tashmë e angazhuar. Administrata e tij e parë ishte ngadaltë në nxjerrjen e rregulloreve të zëvendësimit, pjesërisht për shkak të mosrekrutimit të mjaftueshëm të njerëzve me njohuri të thella mbi funksionimin kompleks të agjencisë. Por një qasje më e thjeshtuar pritet në një mandat të dytë.
Gjatë qëndrimit të tij të parë në Shtëpinë e Bardhë, Trump emëroi dy burra për të drejtuar EPA-në, të cilët kishin stile të ndryshme radikalisht për të zbatuar agjendën e tij deregulatore. I pari, Scott Pruitt, kishte paditur disa herë agjencinë si prokuror i shtetit të Oklahomës para se të tërhiqte vëmendjen si administrator për vendime të pazakonta, si kërkesa për një detaj të madh sigurie dhe vendosja e një kabinë për biseda të klasifikuara në EPA. Por i dyti, Andrew Wheeler, ish-drejtori i stafit për senatorin e ndjerë Jim Inhofe (R-Okla.), një skeptik i klimës, e shtyu shumë nga të njëjtat veprime si Pruitt më efikasisht dhe pa bujë.
Përfaqësuesi i Tregtisë i Shteteve të Bashkuara
Kreu i Tregtisë së Shteteve të Bashkuara bëri një rol të rëndësishëm në ndihmën e Trump për të formuar markën e tij ekonomike dhe diplomatike “Amerika para të gjithëve” gjatë vetëm një mandati në Shtëpinë e Bardhë. Në një mandat të dytë, pritet që Trump të jetë më agresiv.
Ky rol, i krijuar më shumë se 60 vjet më parë dhe me rreth 200 punonjës sot, ishte qendror për marrëveshje të mëdha tregtare si NAFTA dhe themelimin e Organizatës Botërore të Tregtisë. Por autori i “Artit të Marrëveshjes” e ka ngritur profilin e tij drastikisht, duke përdorur Robert Lighthizer për të shndërruar retorikën e fushatës dhe televizionit në marrëveshje të reja tregtare të ndërtuara mbi përpjekjet për të ngacmuar partnerët tregtarë të SHBA.
Trump ka mburrur planet – nën udhëheqjen e Lighthizer – për tarifa më të larta dramatikisht, duke përmendur tarifa deri në 20 përqind për të gjitha importet dhe edhe më të larta për Kinën.
Ish-presidenti ka hedhur poshtë frikën se planet e tij do të shkaktojnë inflacion dhe do të godasin konsumatorët e zakonshëm, por shumicën e kësaj mund ta bëjë pa nevojën e Kongresit./ POLITICO
