Jorgo Papingji, “Mjeshtri i madh” që diti t’i flasë shpirtit përmes vargjeve u shua Ditën e Poezisë në moshën 81-vjeçare.
Më pak dritë për të parë ç’ka ndodh në këtë vend, do të thoshin poetët me gjuhën e tyre, për një ndër krye autorët e poezisë së këngës shqipe, që i pa të botuara krijimet e tij të para që në moshën 10-vjeçare në gazetat e shkollës. Ndonëse studimet i përfundoi për fizikë, pasionin e kultivoi çdo ditë, edhe gjatë punës si mësues për 44 vjet me radhë.
Homazhet për lamtumirën e fundit nisën këtë të premte pranë Medresesë. Kolegë, miq e familjarë e përcjellin me lot në sy, poetin që e deshi kaq fort njeriun.
Dhimbja është e madhe për bashkëshorten Tatjanën dhe dy fëmijët, të cilëve u mësoi që dashuria nuk njeh “pranga” veç flatra.
Mbi 4000 poezi, 17 herë fituese të Festivalit të Këngës, 4 çmime të para dhe pjesëmarrës në Eurosong me “Zemërimi i një nate”. Ndarja është veç fizike. Poeti vlonjat, që u shkroi edhe fëmijëve me mbi 500 tekste, e “zmbraps vdekjen tutje” dhe e gjejmë në kujtime e krijimtari.
“Vetëm një fjalë”, “S’jam tribu”, “E doni dashurinë” çdo tekst i Papingjit gjeti zërin e tij, rrugës për në zemrat e artëshësve shqiptarë. Shkroi dhe për këngën popullore, për dibranët, pleqtë e Kavajës duke pasur po ashtu sukses.
Për publikun ai ishte kryemjeshtri i fjalës së vargëzuar, ndonëse institucionet qenë më të ngadalta për t’ia njohur meritat. Në ndarje janë të gjithë bashkë, i dha lamtumirën edhe politika. Kuvendi mbajti një minutë heshtje.
Pas homazheve pranë Radio Televizionit Shqiptar, Papingji përcillet këtë të shtunë për në banesën e fundit.
