Djalli zakonisht fshihet në detaje; këtë herë, është në kohën e duhur. Duket pothuajse e pamundur që armët e premtuara nga Trump të mbërrijnë në Ukrainë para vjeshtës, duke i dhënë kështu Putinit të paktën dy muaj kohë për të përfunduar ofensivën e tij verore. Që nga ai moment, nëse presidenti amerikan mban fjalën, do të ketë një mbështetje në rritje ushtarake për Kievin – e paguar nga evropianët – që sipas disa zërave – më pas të mohuar, duke krijuar pasiguri të mëtejshme – mund të përfshijë raketa sulmuese me rreze të gjatë veprimi si cruise JASSM ose Tomahawk, të afta për të mbajtur nën shënjestër Moskën dhe Shën Petersburgun. Një mjet frikësues që do ta detyronte Kremlinin të ulej seriozisht në tryezën e bisedimeve, por vetëm pas përfundimit të manovrave sulmuese tashmë të nisura dhe që pritet të intensifikohen javët në vijim.
Fjalimet e Shtëpisë së Bardhë kanë qenë të varfra në detaje dhe nuk janë shoqëruar ende me masa zyrtare, por përshtypja është se vetëm një numër i vogël pajisjesh do të ketë një shpërndarje të shpejtë. Le të marrim për shembull sistemet më të rëndësishme për funksionimin e mbrojtjes ajrore ukrainase, e cila çdo javë përballet me mijëra dronë sulmues dhe dhjetëra raketa balistike të lëshuara nga Kremlini kundër qyteteve dhe fabrikave.
Mburoja që mbron qiellin e vendit po bëhet gjithnjë e më e brishtë, dhe këtë e dëshmon rritja e numrit të predhave ruse që godasin objektivat pa pengesë. Trump ka përmendur “17 bateri Patriot që do të jenë në dispozicion brenda pak ditësh”: në realitet bëhet fjalë për raketa të veçuara, pjesa e fundit e tridhjetë të dërguarave drejt Kievit mbi bazën e fondeve të ndara nga paraardhësi i tij Joe Biden, e që më pas u bllokuan një muaj më parë në Poloni me urdhër të ministrit të Mbrojtjes Hegseth, i shqetësuar për nivelin e ulët të rezervave amerikane.
Po ky Hegseth më 26 prill vendosi të zgjerojë numrin e raketave Patriot për t’u grumbulluar në depot, nga 3.376 në 13.773: një vendim teknik që e bën formalisht të pamundur dhurimin e tyre për Kievin.
Në të gjitha deklaratat e Trump-it dhe bashkëpunëtorëve të tij, ruajtja e rezervave amerikane nuk është vënë në diskutim, dhe këtë e ka konfirmuar edhe sekretari i përgjithshëm i NATO-s, Mark Rutte. Nuk do të ketë më transferime të drejtpërdrejta si ato të Biden-it, që kalonin raketa, topa, tanke dhe municione direkt nga depot e ushtrisë amerikane në llogoret e Donbasit. Nga tani e tutje, përveç kostove, edhe përgjegjësia për afatet u kalon qeverive evropiane: ato duhet të japin armët e tyre, duke i zëvendësuar me sisteme të reja të blera nga SHBA. U takon kancelarive të BE-së të vendosin nëse do të sakrifikojnë rezervat e tyre dhe të dërgojnë menjëherë armatim në Kiev, apo ta bëjnë këtë vetëm pasi të kenë marrë zëvendësuesit e rinj nga SHBA.
E lehtë për t’u thënë. Ndërtimi i një baterie Patriot – që përfshin radarë, një qendër kontrolli, nga katër deri në gjashtë automjete lëshuese për një çmim mbi një miliard dollarë – kërkon më shumë se një vit. Edhe nëse kontratat do të firmoseshin me shpejtësi maksimale, vendosja e tyre në Ukrainë do të ndodhte vetëm nga vjeshta e vitit 2026 e tutje. Qeveria gjermane është në vijën e parë të kësaj operacioni, siç ka konfirmuar kancelari Merz. Berlini është gati të financojë dy bateri Patriot, por ministri i Mbrojtjes Pistorius ka treguar kujdes: “Kemi dhënë tashmë tre për Ukrainën, dy të tjera janë vendosur në Poloni: na mbeten vetëm gjashtë.
Janë shumë pak, veçanërisht në dritën e angazhimeve që na kërkon NATO: nuk mund të mbetemi pa to”. Gjermania pra do të ndihmojë Kievin vetëm kur të ketë marrë zëvendësimet nga përtej Atlantikut. Një situatë edhe më e qartë në rastin e Norvegjisë, e cila i ka premtuar Zelenskit të financojë një bateri: Oslo nuk zotëron sisteme Patriot dhe duhet të presë dorëzimin nga SHBA. “Suedia – ka theksuar kryeministri Ulf Kristersson – përshëndet vendimin e Trump që do të lejojë dërgimin e armatimit më të avancuar për Ukrainën. Por koha është faktori kritik”.
A ekziston një mënyrë për të përshpejtuar çështjen e Patriot-ëve? Po flitet shumë për sistemet që Izraeli ka tërhequr nga përdorimi: ato mund t’i shiten SHBA-ve dhe më pas t’u kalohen ukrainasve nga evropianët. Megjithatë, është një rrugë që kërkon muaj, ndërkohë që ukrainasit i kanë nevojë menjëherë. Pa barriera të mbrojtjes ajrore, Kremlini do të shfrytëzojë edhe më shumë bombardimet nga ajri për të pushtuar sa më shumë territor dhe për të lodhur kapacitetin e vendit për të rezistuar, duke u përpjekur ta detyrojë Kievin të pranojë kërkesat e tij./La Repubblica
Komente
