Se titulli i editorialit të Financial Times — "Pse Ukraina po e fiton luftën" — nga historiani dhe filozofi izraelit Yuval Noah Harari është tepër optimist, është veçanërisht e qartë në ditën kur Kremlini rifilloi bombardimet e tij të ashpra të qyteteve të mëdha ukrainase. Dhe se skenari që Trump parashikoi në margjinat e Asamblesë së Përgjithshme të OKB-së në Nju Jork, përkatësisht një rikthim nga forcat e Kievit të territoreve të pushtuara nga Rusia, gjithashtu nuk është në përputhje me realitetin, është e qartë për të gjithë analistët ushtarakë.
Vetë gjenerali Valery Zaluzhny, sot ambasador në Londër, ka vënë në dukje se operacioni në Kursk ka qenë një gabim që i kushtoi Ukrainës një numër tepër të madh jetësh njerëzore. "Nuk e di çmimin e këtyre veprimeve, por është e qartë se ishte tepër i lartë", ka shkruar ish-shefi i shtabit të përgjithshëm ukrainas në një artikull të botuar online. Për më tepër, gjatë gjithë verës Kievi ka vuajtur në frontin lindor, i detyruar të dorëzojë terren dhe të tërhiqet për të shmangur humbje të tjera.
Por mjafton ta kthesh medaljen nga ana tjetër për të kuptuar se as Moska nuk po fiton. Është si — sipas krahasimit të gjeneralit australian në pension Mick Ryan — të imagjinohej që, tre vjet pas pushtimit të Irakut më 2003, Shtetet e Bashkuara të kishin arritur të pushtonin vetëm 20 për qind të vendit, duke pësuar ndërkohë një milion të vrarë dhe të plagosur. Askush nuk do të guxonte ta quante këtë fitore.
Jo vetëm kaq. Drita jeshile nga Trump ende nuk ka ardhur dhe mund të mos vijë kurrë, duke marrë parasysh kthesat e vazhdueshme të Shtëpisë së Bardhë. Por shpejt Kievi mund të marrë lejen për të blerë nga SHBA (dhe për t’i përdorur) raketat Tomahawk. Më të fuqishme se raketat Atacm, me një rreze veprimi më të gjatë, të përdorura në skenarë të ndryshëm, nga Stuhia e Shkretëtirës në Irak deri në Siri kundër ISIS-it, deri në Karaibe kundër narkotikëve, ato janë një armë që Shtetet e Bashkuara e kanë me bollëk dhe dorëzimi i tyre Kievit nuk do të ndikonte në politikën e saj "Amerika e Para" në lidhje me rezervat ushtarake, siç ndodhi me raketat Patriot.
Bëhet fjalë për një furnizim të cilit as administrata e Joe Biden, deri tani shumë më pro Kievit se kjo aktualja, nuk kishte pranuar kurrë, e trembur nga reagimet e mundshme të Moskës. Në fakt — theksojnë analistët — është e vështirë që kjo armë të ndryshojë përfundimisht rrjedhën e luftës, siç ndodhi me Himars dhe Atacms. Por do të rriste presionin mbi Rusinë për ta detyruar Putinin të ulet në tryezë. Dhe vetë Zelensky ka theksuar se blerja e tyre, në vetvete, do të mjaftonte si mesazh për Moskën.
Fushata "DeepStrike" e Kievit (sulme të thella në territorin rus), deri më tani e bazuar në përdorimin e dronëve, po pengon drejtpërdrejt aktivitetet operacionale dhe linjat e furnizimit të Rusisë: në më pak se dy muaj, forcat ukrainase thuhet se kanë goditur 85 objektiva me vlerë të lartë në tokën ruse. Këto përfshijnë 33 vende ushtarake, baza, depo, aeroporte dhe avionë tokësorë, si dhe 52 objekte ushtarako-industriale që prodhojnë armë, municione, karburant dhe dronë. Me fjalë të tjera, nëse përforcohet me raketa me rreze të gjatë veprimi, "DeepStrike" mund të shkaktojë dhimbje koke të mëtejshme për Kremlinin.
Sipas gjeneralit Oleksander Syrsky, objektivat e forcave të Moskës pranverën dhe verën e kaluar - krijimi i zonave tampon në rajonet Kharkiv dhe Sumy, kapja e Pokrovskut dhe arritja në kufirin e Donetskut, dhe avancimi në Zaporizhzhia, Dnipropetrovsk dhe Kherson - "nuk janë arritur". Ndërsa sigurisht që nuk është e mundur të flitet për një fitore për Kievin në frontin tokësor, është po aq e vërtetë se Moska nuk po i arrin objektivat e saj dhe nuk duket se do ta bëjë këtë në javët e ardhshme. Me fjalë të tjera, sepse Ukraina nuk po e humbet luftën./Corriere della sera
Komente
Perderisa e thote cifuti qe do fitojne ka mbaaruar ajo pune , por ka vetem nje prb eeshtee Putin ne mes dhe po i shpartallon keta mashtrrusat cifute !
Përgjigju