Shorti për Kupën UEFA në sezonin 1987-88 i gëzoi të gjithë te Partizani i Beogradit dhe tifozët e tij, pasi kundërshtari i parë ishte klubi shqiptar i Flamurtarit. “Formalitet,” thoshin njohës të futbollit dhe ekspertët në kafene, duke folur me ironi ndaj futbollit në “perandorinë e bunkerëve dhe varfërisë së Enver Hoxhës.” As humbja e Partizanit të Beogradit 2-0 në Vlorë nuk ua zbehu optimizmin. Por, kur Sokol Kushta shënoi një “euro-gol” në Beograd dhe çoi Flamurtarin në raundin tjetër, stadiumi 'JNA' ra në një heshtje që nuk ishte dëgjuar ndonjëherë, as para e as pas asaj ndeshjeje.
Futbollistët e Partizanit të Beogradit këtë verë, edhe një herë, mbetën jashtë garave evropiane, por tifozët nuk e panë këtë eliminim si turp, sepse ekipi aktual është shumë i ri dhe plot potencial. Prandaj humbja ndaj Hibernianit nga Skocia (0-2 në Beograd, fitore 2-3 jashtë pas vazhdimeve) nuk u fut në listën e turpeve të mëdha të klubit. Ajo që vazhdon të jetë më e turpshmja në historinë e Partizanit mbetet eliminimi nga Flamurtari në Kupën UEFA në vitin 1987.
Një gol i vetëm i Flamurtarit në stadiumin e Beogradit mjaftoi për të eliminuar favoritët. Edhe pse Partizani ka përjetuar edhe humbje më të rënda, Flamurtari është bërë simboli i të gjitha dështimeve që erdhën nga nënvlerësimi i futbollit shqiptar dhe nga marrëdhëniet e tensionuara mes serbëve dhe shqiptarëve.
Nënvlerësim i rrezikshëm
Humbja nga Flamurtari ishte një bumerang për Partizanin dhe tifozët e tij, të cilët kishin injoruar faktin që Flamurtari kishte bërë paraqitje të shkëlqyera në Evropë. Një vit më herët, Flamurtari kishte barazuar 1-1 me Barcelonën në Vlorë (spanjollët barazuan në fund), dhe 0:0 në “Camp Nou”, por u eliminua për shkak të golit jashtë fushe.
Të gjitha këto u anashkaluan nga publiku serb, edhe pse Partizani kishte një nga skuadrat më të mira në histori. Duhet përmendur se Partizani, për shkak të një vendimi të kontestuar të Federatës së Futbollit të Jugosllavisë, nuk u lejua të merrte pjesë në Kupën e Kampionëve dhe përfundoi në Kupën UEFA.
Sokol Kushta, Vasil Ruci dhe Fadil Vokrri para fillimit të ndeshjes Flamurtari - Partizan Beograd, Vlorë, Shqipëri, 16 shtator 1987
Humbja në Vlorë
Partizani shkoi në Vlorë thuajse si në ekskursion, me një delegacion ku përfshiheshin politikanë, këngëtarë dhe personalitete publike. Ndër ta edhe humoristi i njohur Milovan Ilić Minimaks, që pas një darke të pasur me mikpritësit shqiptarë tha: “Pas kësaj darke, do duhet të rrimë një muaj pa ngrënë.”
Por mikpritja mori fund ditën tjetër në ndeshje. Para 12 mijë tifozëve të zjarrtë, Flamurtari sulmoi që në fillim. Mbrojtja e Partizanit të Beogradit u ndëshkua që në minutën e 12-të me një autogol të Đorđević. Në minutën e 82-të, pas një tjetër sulmi të fuqishëm, Flamurtari shënoi për 2-0, dhe Partizani u trondit thellësisht.
Megjithatë, askush nuk e vuri në dyshim se në ndeshjen e kthimit në Beograd gjithçka do të vendosej.
Në ndeshjen e kthimit, Partizani kishte një formacion të fortë, me shumë përfaqësues të kombëtares jugosllave: Omerović, Đorđević, Katanec, Vokri, Đurovski e të tjerë. Ndeshja nisi me shumë presion ndaj Flamurtarit dhe në fund të pjesës së parë, Stevanović realizoi nga penalltia. Pak më vonë, Fadil Vokrri shënoi për -:0. Tashmë, gjithçka ishte në duart e Partizanit.
Por, në minutën e 76-të, ndodhi e pabesueshmja. Sulmuesi i Flamurtarit, Sokol Kushta, lëshoi një goditje të fuqishme që përfundoi në cepin e portës. Portieri Omerović nuk reagoi dot. Stadiumi heshti, një heshtje që nuk është parë më kurrë aty.
Sipas rregullave të UEFA-s, goli në fushë kundërshtare vlejti më shumë dhe kështu Flamurtari kaloi në raundin tjetër. Tifozët dhe lojtarët e Partizanit ishin të shokuar.
Pas kësaj disfate, Partizani i Beogradit përjetoi edhe më shumë zhgënjime. U eliminua nga një ekip i kategorisë së dytë në Kupën e Jugosllavisë (Iskra e Bugojnës), Milko Đurovski shkoi në ushtri, trajneri Jusufi u shkarkua dhe kampionati u fitua nga rivalët e përjetshëm, Crvena zvezda.
Një nga arsyet e humbjes u konsiderua edhe konflikti mes trajnerit Jusufi dhe yllit të skuadrës, Đurovski, i cili nuk shkoi në Vlorë për shkak të zënkës dhe u zëvendësua herët edhe në ndeshjen e kthimit. Pasi u zëvendësua, ai shkoi direkt në shtëpi. Më vonë ai tha: “Jusufi deshi të më poshtërojë dhe ja ku e keni rezultatin.”
Flamurtari 1987
Flamurtari, krenaria shqiptare
Më vonë, Flamurtari shkoi në raundin e tretë ku u përball me Barcelonën me emra si Lineker, Zubizarreta dhe Schuster. Në 'Camp Nou', Flamurtari humbi 4-1 pas një arbitrimi skandaloz, por në Vlorë fitoi 1-0 me një tjetër gol të mrekullueshëm nga Sokol Kushta.
Sot, diferenca mes futbollit shqiptar dhe atij serb është shumë më e vogël. Shqiptarët kanë përparuar më shpejt. Nuk është më koha kur klubet serbe mund të shkojnë në Shqipëri si në piknik. Dhe ndoshta as atëherë, në vitin 1987, nuk duhet të kishte ndodhur kjo./ Rts.rs
Bileta për ndeshjen e Beogradit
Komente
