Ndërkohë që i biri i Sali Berishës po dilte nga dera e SPAK dhe po gënjente publikisht mbi akuzat ndaj tij, që kanë pasojë vrasjen e 26 shqiptarëve, babi i tij kishte bllokuar foltoren e Kuvendit, për të shpikur një histori shqiptare korrupsioni me ish- zyrtarin e lart të FBI Charley McGonial.
Dhe në vrull e sipër duke shkumëzuar me shpresë se “zilet e botës, do të na bëjnë të harrojmë këmborët e tij”, ai mohoi jo vetëm njohjen e thellë me Agron Nezën, por dhe takimet me të.
Në fakt, në vitin 2000, kam qenë dëshmitar i takimit të Agron Nezës me Sali Berishën, në zyrën e Sali Berishës, në prani dhe të sekretarit të Përgjithshëm të PD në atë kohë, Ridvan Bode. Dhe nuk ishte takim me militantë.
Neza kishte sjellë nga SHBA në Tiranë një avokat të Emigracionit në SHBA, James Lombardi, i cili ishte i interesuar për rastet e shtuara të kërkesave për azil politik të njerëzve që merrnin letra apo dokumente të dyshimta si të “persekutuar” nga regjimi i Fatos Nanos në Shqipëri, për shkak se ishin mbështetës të Sali Berishës. Hollësi të tjera mund të japë vet Neza, që ka qenë në takim.
Madje në atë takim, Berisha dhe i shprehu një lloj ndjese Nezës për shpalljen në kërkim më 1992, gjoja pse nuk kishte dorëzuar pistoletën që i dhuroi Azemit, duke bërë sikur nuk e ka ditur kush ja ka bërë atë.
Por kjo është pjesë e hipokrizisë së tij.
Pjesa e debatit publik është e verifikueshme dhe nuk mund të gënjehet aq lehtë sa gënjen për Agron Nezën.
Së pari, në akt-akuzën e publikuar kundër McGonial nuk ka asnjë rresht ku flitet për korrupsion në raport me historinë me Shqipërinë. Dosja është publike dhe mund ta verfikojë çdokush. https://www.justice.gov/usao-dc/press-release/file/1563516/doënload
Ai akuzohet për deklarime te rreme dhe falsifikime dokumentesh, por jo për korrupsion. Dhe deklarimet e rreme dhe falsifikimi i dokumenteve kanë të bëjnë në raportet e tij me shtetin amerikan e jo me Shqipërinë.
Në një nga pikat e akuzës nr. 27, thuhet se sa i përket marrjes së parave të McGonigal nga Personi A (Agron Neza), sqarohet se paratë janë marrë për t’u rikthyer. Shkelja qe ngre akuza ne ketë rast është mos deklarimi i parave, jo marrja e parave.
Akt-akuza në asnjë moment nuk lidh dhënien e parave me kryeministrin Edi Rama. Madje edhe vet Personi A, (Agron Neza) pasi është pyetur nga hetuesit amerikanë, nuk është përfshirë ne akt-akuze dhe mbi të nuk rëndon asnjë akuzë.
Duke qenë se Personi A (Agron Neza) dhe McGonigal kanë patur prej vitesh marrëdhënie biznesi me njëri- tjetrin, prej vitit 2008, në kohën e Berishës, me një shoqëri të përbashkët ne Shqipëri, ndarja e fitimit mes tyre është çështje e tyre.
Falë kësaj kompanie të hapur në kohën e Berishës, ortaku tjetër i McGonial, Shefqet Dizdari, ka marrë licencë për nxjerrje nafte në vitin 2010, po prej Berishës.
Gënjeshtra tjetër është paraqitja e takimeve të tij me kryeministrin Rama si krim. Edi Rama nuk i ka mohuar takimet me të, kur është pyetur, por nuk ka detyrim të bëjë publike kë takon gjithë ditën. Aq më tepër një ish- zyrtar të lartë të FBI.
McGonigal e ka pasur detyrim ndaj statusit të tij në SHBA të bëjë deklarime për takimet me Ramën, Haradinaj, apo zyrtarë të tjerë në Bosnjë. Nuk e ka bërë dhe për këtë ka penalitete në SHBA, por kjo as i penalizon dhe as i vë në pozitë të vështire ata që ai ka takuar në Ballkan.
Gënjeshtra e tretë është ajo që ka të bëjë me Nick Muzin, lobistin amerikan që ka transferuar 500 mijë dollarë nga Rusia në llogari të vet, nën mbulesën e Partisë Demokratike të Shqipërisë, kur drejtohej nga Basha.
Edhe pse duket si shumë konspiracion që McGonigal, është vënë në lëvizja nga Neza për këtë çështje, në fakt ky ka qenë një fakt publik. Projekti gazetaresk i BIRN e ka pas publikuar këtë gjë qysh më 2017.
Në këtë aspekt, nuk ka asgjë konspirative. Ajo është një çështje e sqaruar përgjysmë, pasi Basha mohon të ketë marrë para ruse dhe kjo mund të jetë e vërtetë, por ama është po aq e sigurtë që lobuesi i tij ka marrë 500 mijë euro nga Rusia për llogari të PD dhe këtë duhet ta sqarojë drejtësia. Ndaj Bashës mund të ketë pasur nxitje për hetim, por nuk ka sajim apo mashtrim. Paratë janë aty dhe duan përgjigje.
Së katërti, lidhur me kompaninë austriake Trema e cila ka pasur aksioner rusin Deripaska, dhe që ka marrë punë publike në Shqipëri, ka sërisht spekulime të verifikueshme. Trema është ne pronësi 100% e kompanisë austrikae Strabag, më e madhja ne fushen e ndërtimit ne Austri dhe nga me te mëdhatë ne Evropë, ku ka patur aksioner rusin Deripaska, deri ne momentin kur ky i fundit është futur ne listën e saksioneve te Bashkimit Europian, pas pushtimit rus te Ukraines (2022).
Ndërkohë, kryetar i Bordit te Strabag është Alfred Gussenbauer, ish- kryeministri austriak.
Kompania Trema, pronë e gjigandit austriak Strabag qe sot akuzohet për lidhje me McGonigal, ka përfituar kontrata publike edhe përpara vitit 2013 nga qeveria Berisha, qoftë nga FSHZH (2010 dhe 2011), qoftë nga Ministria e Bujqësisë per rehabilitimin e Diges së Torrovicës në 2011, qoftë për zgjerimin e aeroportit të Rinasit .
Pra ajo është një kompani austriake nga më të mëdhatë në Evropë dhe ka punuar në Shqipëri në kohë të Fatos Nanos, Sali Berishës dhe Edi Ramës, derisa një nga aksionarët e vet u sanksionua. Ndaj dhe ko gënjeshtër është thjesht tymnajë.
E vetmja gjë që Berishës ja prishte gjakun sot, është se djali i tij për herë të parë shkeli në SPAK për një çështje që ka 15 vjet që nuk hetohet. Kur tentuan ta thërrasin për herë të parë më 2008, Berisha i shpalli luftë Prokurorisë, dhe kërcënoi me dosje dhe shantazhe të tjera prokurorët.
Sot e vetmja gjë që mund të bënte ishte të bënte sikur mbronte Amerikën nga një zyrtar i lartë i FBI, me shpresë se shqiptarëve djali i tij do t’u dukej më i pafajshëm se Agron Neza, një djalë nga Tropoja, ortak në biznes me ish- zyrtarin e FBI.
Njëri ka vrarë 26 vetë, në mënyrë tragjike, tjetri ka ndarë 260 mijë dollarë me ortakun e vet në mënyrë jo etike.
