Ky person në foto është Rustem Gjata ish kryetar i Gjykatës Kushtetuese të Shqipërisë, i përzgjedhur dhe mbështetur në detyrë nga as më shumë dhe as më pak, Sali Berisha gjatë kohës kur ishte President i Republikës. Së fundi dosja e Rustem Gjatës u bë publike dhe u mësua e vërteta se ai kishte qenë një bashkëpunëtor i angazhuar i Sigurimit të Shtetit në kohën e diktaturës. A e dinte Berisha këtë? Sigurisht, prandaj e vuri në atë detyrë sepse e kishte nën kontroll.
A kishte si Rustemi të tjerë personazhe që Berisha i përdorte? Patjetër që po. Ishte forma më e dëshirueshme për të menaxhuar pushtetin dhe institucionet e drejtësisë dhe jo vetëm ato, duke vënë në krye të tyre njerëz të shantazhueshëm të cilët i serviloseshin atëherë e vazhdojnë t'i lëpihen edhe sot, madje edhe pasardhësit e tyre. Etja dhe frikërat e brendshme të Berishës për të mos rrezikuar apo humbur pushtetin nga rivalët brenda PD, por edhe jashtë saj e shtyn atë drejt paranojës se thellë, që përveç se ta mbushte PD me ish-ët e sigurimit te shtetit, por edhe t'i përdorte e mbante afër ata. Ishin pikërisht ata që bënin luftën më të ashpër ndaj ish regjimit të Enver Hoxhës që të dukeshin më të zjarrtët e më të flaktët demokratë, por ishin dhe servilët kryesorë të Berishës me të cilët linçonte kundërshtarët e të gjitha dimensioneve ndër vite.
Nejse pa e zgjatur se dihet skema që ka aplikuar Berisha, politika shqiptare ka nevojë të çlirohet nga e shkuara. Tani edhe Çlirim Gjata mund të gjejë pak çlirim dhe të jetë më i qetë e realist në luftën e tij parimore për demokraci, se ca kusure janë kusure e duhen mbajtur mbi kurriz. Pra siç gëzon të mirat dhe salltanetet e pushtetit, duhet të mbash edhe kostot që burojnë prej tij. Dhe për të lehtësuar të tillë peshë, Çlirim Gjata do të bënte mirë të kërkonte një ndjesë publike për gjithë ata njerëz që ka marrë në qafë babai i tij Rustem Gjata, as më pak e as më shumë një ish bashkëpunëtor i sigurimit të shtetit në krye te Gjykatës Kushtetuese pas ardhjes së pluralizmit politik në Shqipëri. Një ndjesë publike në emër të familjes dhe të tijin personal, thjesht do t'i jepte një lloj fisnikërie të birit të Rustemit, që aderon dhe pretendon se është një demokrat.
Ndërkohë ka edhe çuna te tjerë ish-sigurimsash afër Berishës që duhet të fillojnë të mendojnë se mund të përballen shpejt me një realitet të padëshiruar, por të merituar, e shkuara e errët e baballarëve te tyre si bashkëpunëtorë të Sigurimit të Shtetit. Sepse janë ata që shfaqen si demokratët më të zjarrtë duke kompromentuar në fakt pastërtinë dhe parimet e shumë të tjerëve që aderuan në PD si njerëz që ishin persekutuar e kanë vuajtur represionin politik të diktaturës. Dëmi më i madh që i është bërë PD-së që prej krijimit të saj është pikërisht infiltrimi e më pas përdorimi i këtyre personazheve dhe pasardhësve të tyre nga Berisha për qëllimet e tij të pushtetit. E vërteta vonon, por nuk harron. Ky është një proverb që koha e vërteton gjithnjë!
