Emmanuel Macron mbërrin në Pallatin Chigi në kohë të saktë, i pritur nga Giorgia Meloni me buzëqeshje të qetë, shtrëngime duarsh të zgjatura dhe një gjest i ndërsjellë mirësjelljeje që nuk i shpëton fotografëve. Të dy liderët janë veshur me blu të errët, sikur të duan të vulosin, edhe me veshjen, një përpjekje të re për pajtim. Pas muajsh tensioni dhe përplasjesh, kryeministrja italiane përpiqet të zbusë pritjen me një batutë për gazetarët: “Është ‘parteri’ i rasteve të mëdha”.
Macron u parapri nga deklarata pajtuese të këshilltarëve të tij, të cilët këmbëngulën për “respektin” ndaj Italisë dhe qeverisë së saj, ndonëse pranuan se ekzistojnë ende dallime politike. Ishte presidenti francez ai që kërkoi dhe siguroi takimin. Meloni, nga ana e saj, u shpreh se ishte “e lumtur” ta priste atë. Takimi në Pallatin Chigi zgjati gjatë dhe u zhvillua me dyer të mbyllura. Dy liderët qëndruan përtej kohës së parashikuar në agjendë dhe biseduan për më shumë se tre orë. Darka me ambasadorë dhe këshilltarë mund të priste. Vetëm rreth orës 23:00 Macron largohet nga Roma, duke mbyllur një përballje që — siç shpjegon një burim diplomatik francez — “ishte e nevojshme për të shkuar në thellësi mbi shumë çështje”. Dhe me një hapje të re diplomatike në horizont. Dy liderët vendosën që samiti i ardhshëm dypalësh të zhvillohet në Francë në fillim të vitit 2026, pas pesë vitesh në të cilat kjo traditë takimesh ishte ndërprerë.
Diskutimi, sipas një deklarate të përbashkët nga Pallati Chigi, shërbeu për të “koordinuar përpjekjet e mobilizimit dhe veprimit evropian përballë sfidave të përbashkëta që po shumëfishohen dhe po thellohen, duke shqyrtuar gjithashtu afatet e ardhshme në marrëdhëniet mes Francës dhe Italisë”. Urgjenca ishte të kapërceheshin divergjencat mbi çështjen e Ukrainës. Dy liderët riafirmojnë “mbështetjen e palëkundur dhe pa hezitim për Ukrainën”. Ata risjellin në vëmendje nevojën për “një zgjidhje të drejtë dhe të qëndrueshme” të konfliktit, “duke parashikuar një ndryshim ambicioz në shkallën e mbrojtjes evropiane”, si në aspektin e investimeve, ashtu edhe në mbështetjen ndaj bazës industriale dhe teknologjike të Evropës.
Takimi mes dy liderëve preku shumë çështje, si sektori automobilistik, ku Roma synon një bashkëpunim trepalësh me Parisin dhe Berlinin për të reformuar rregullat evropiane, si dhe mënyrat për të siguruar burime strategjike përmes një përzierjeje fondesh të përbashkëta dhe kapitalesh private. Në këtë drejtim, Meloni dhe Macron u zotuan të punojnë ngushtë për Këshillin e ardhshëm Evropian dhe, më gjerësisht, për kuadrin e ri financiar shumëvjeçar.
Çështja politike më e ndjeshme mbetet menaxhimi i marrëdhënieve me Uashingtonin. Pas përjashtimit të kryeministres nga vizita në Kiev dhe nga telefonata me Donald Trump në margjinat e samitit të Tiranës, Meloni ka dashur të theksojë se bashkëpunimi mes aleatëve kërkon “dinjitet të barabartë”, pa personalizime. Dy liderët përfshijnë në deklaratën e përbashkët dëshirën për të “koordinuar pozicionet e tyre mbi marrëdhëniet transatlantike, si dhe për sigurinë ekonomike dhe tregtare të Bashkimit Evropian”, një referencë e qartë për çështjen e hapur të tarifave doganore.
Një deklaratë e përbashkët, një rezultat jo i mirëqenë, por pa konferencë për shtyp, pa deklarata zyrtare, për të shmangur që hapja e dialogut të komprometohej nga ndonjë incident mediatik. Edhe pse korniza është bërë më e qetë, disa ndarje mbeten të hapura, si rivaliteti strategjik në Libi apo mosmarrëveshjet për STMicroelectronics. Por tani ekziston vullneti për të rindërtuar një dialog pragmatik. “Macron dhe Meloni kanë arritur të konvergojnë mbi sensin praktik dhe realizmin», siguron një burim diplomatik, me vetëdijen se ekzistojnë fusha bashkëpunimi dhe të tjera që janë, dhe do të mbeten, të konkurrencës./La Repubblica
Komente
