S’deshta,
o s’deshta me shkruaj,
se dashtë e kam ma shumë se ju, që çirreni sheshit, tue derdhë lot pa lot, e tue mallkua pushtetin e Edin!
O dashtë e kam ma shum se ju, betohem, dhe e dini pse?
Se nji shekull m’ka nda me at teatër, nji bjeshkë kufi deri n’qiell, ju e kishit aty, unë veç n’andërra.
S’deshta, veç po iu them juve, që brenda hy s’i keni që dy dekada, e kam dashtë sa krejt atdheun, se viti 1972 m’futi n’zemrën e tij, e shfaqja “Viti 61” me mori me vete, e shpirti me mbeti tek Naimi, Pitarka, Edi, Ndreka, Maria, Agimi….
Por juve magjepsë iu kanë yjet që s’jetojnë, e arti i shpirtit tyne, e ditë s’keni për deshtoret e vogëla me tavane t’ulta, këthinat mizerje mbrapa s’kenës, tualetët që kutërbonin, e minjët që brenin kostumet!
Ju kurrë pyet s’keni për pluhnin që aktorët thithnin, e t’ftoftit që t’prente n’ije!
Zatën, këto kushte ia moren jetën Naim Frashêrit, e sa e sa të tjerëve!
Ju pelqye e keni nji sallë, e pyet si keni artistët për kushtet e vitit 1938 n’shekullin 21, ndaj shani e mallkoni e bani politikë me mjerimin e artistit!
Kjo asht turp!
Unë shkrova poezi, për kolloset e tij, e mija rrole n’at skenë, jo për te, edhe qava, se luejt kam edhe unë aty, dhe e di sa e mjerë ishte, por s’mund t’i dënoj artistet e rinjë me nji godinë që s’ishte kurrë teatër!
Tiranës i duhet teatri i ri, ashtu siç asht arti e koha, se e imja, dhe e atyne që ishin, nuk zhduket, pse rrenohet nji godinë. Ato mbesin n’letra, n’zemra, n’kujtime. Ajo asht histori që nuk rrenohet me nji godinë!
Ju betohem ma shumë se ju dashtë e kam, se dy vite emnin e Kosovë e mbajti, por pse protestoni tani kur s’asht ma?
Pse e politizoni? Për çka?
Për Shqipërinë? Për Kosovën?
Jo, s’asht e vërtetë, sepse po t’ishit patriot, do t’protestonit atë ditë, kur Vuçiç e Rama banin minishengene!
Teatri na duhet, e teatri do t’bahet, mija herë besoj, ma i mirë se ç’ishte. Edi ndofta asht i çmendun, por çmenduria e tij, mund ta sjell edhe nji teatër si ate të Shkupit! S’i dihet.
Mos bani politikë me nji ngrehinë që kishte mbetë si fantazmë, se po dukeni vërtetë qesharak!
Komente
Ore loqeni po pse vetem per teatrin protestohet ne kete vend, e kupotni qe Shqiperia ka marr fund si ekonomi... e kuptoni qe po vjedhin cdo gje dhe kane shkaterruar cdo sistem te mundeshem. Dhe ka nga keta palla qe thone pse po prtesojne. Ore teatri eshte fundi i kavallit dhe ishalla fillimi i dickaje. Keta thejsht bejne ctu doj trapi, sa te kene keta vemjet qe u fusin llapen poshte sholles se kepuces.
PërgjigjuJam i bindur se shumica e ketyre qe protestojne nuk kane shkuar kurre ne teater madje as nuk e dinin fare qe ekzistonte nje i tille
Përgjigjuz Lajci , keni te drejte , kur thoni se e ke dash shum me shume se ne , teaterin .Perse mos ta doje , pune sigurove rehat , femijte i rrite rehat , punet i zgjidhje rehat , e me kollajllek , sepse punoje ne ate teater i cili te dha vlera , qe ti s'mendoje kurr se mund ti kishe . Sigurisht qe zotrote s'ke lene fjale te mire pa thene per teatrin , ne ate kohe . Epo ajo kohe shkoi e vate , me te bashk edhe dashuria e raspekti per te , erdhen kohe te tjera , ta kthejme fleten sa s'eshte von. Atje kan punuar plot e plot ,artiste e figurant , disa e deshen -sido qe ishte - disa benin sikur e donin , se kashtu ua donte puna , dhe vjen nje dite , per te nxjerrur fityren e tij gjithsecili . Askush nuk tha se teatri qe nje nga mbrekullite e botes ,por per ne , ishte mbrekulli e shkuar mbrekullise ,se vet s'mund te ndertonim vecse kasolle . Ajo godine ka mbajtur brenda saj , shum artiste , dhe jo artiste , per 80 vjet dhe si e tille mund te ruhej edhe si ngrehine qe i kishte sherbier artit dhe dashamiresve te saj , per nje kohe te gjat , nga momenti qe ne s'kishim asnje shesh me nje tribune derrase . Por kjo eshte tjeter pune , nuk e kuptoj , ju pse e trasformoni te verteten , ne ngjarie politike , kush fshihet pas jush . Askush nuk ka dishime se ky problem eshte vetem ekonomik , xhepat e dikujt do te mbushen ,prandaj ngjallet frik , me lloj- lloj propagande e veprimesh jo demokratike .Sot nukse kemi bere ndonje pune tjeter , vecse ato qe kemi bere ngjer me dje .
PërgjigjuNe rradhe te pare nuk je askushi per ti bere recesion dhe histori gjoja sa I bukur e i mire ishte teatri Cun Lajcit. Ne te dyte ajo ishte teater nga viti 1954 dhe per nja 5 vjetet e fundit s ishte asgje, keshtu qe llogaria e 80 vjet teater nuk del mbase 60 vjet
po ato gra me shami te bardha ne koke ja artiste apo murgesha