U desh një proces i thjeshtë zgjedhor për të zhbërë iluzionin e votës së lirë.
Nëse ke bërtitur kaq koha “vota...vota...vota...”, duhet të kesh guxim dhe kurajo të madhe për të reaguar kur sheh se si nëpërkëmbet vota... e pretenduar.
Demokratët duhet ta kuptojnë se Sali Berisha është arkitekti i parë i shkatërrimit të procesit zgjedhor në Shqipërinë postkomuniste.
Ai është politikani i parë që ka marrë peng një parti, duke shkatërruar çdo proces zgjedhor brenda saj. (Për ata që kanë merak, që të rrinë të qetë, përshij edhe rastin e LB në këtë përfundim).
Ai është njeriu që nuk lejoi asnjë garë të lirë dhe të ndershme brenda partisë së tij, duke rrahur, nëpërkëmbur, shantazhuar, linçuar, dëbuar... nga partia njerëzit që nuk kanë menduar si ai, ose, për një moment, kanë krijuar idenë e “të qenurit kundër” tij.
Për 30 vite me radhë Sali Berisha nuk lejoi të lulëzojë asnjë lule jashtë oborrit të tij, të mos mbijë asnjë pemë jashtë gardhit të tij, të mos rritet asnjë lisë që mund të bënte hije përtej tij.
Nëse do të citoja prof. Abaz Ermenjin, Sali Berisha është thjesht një “diktator qesharak”.
Me Sali Berishën nuk mund të ketë as garë, as dinjitet, as respekt të rregullave demokratike.
Me të mund të ketë ose bindje dhe nënshtrim ose përballje dhe largim prej modelit të tij.
Nuk do ta kisha bërë këtë reagim, sepse praktikisht Sali Berisha është në të drejtën e tij për të profilizuar trupën e partisë së tij të re, por ndjeva keqardhje kur lexova disa miq, tek të cilët shihej një lloj zhgënjimi nga ajo që kishte ndodhur, sepse një pjesë e tyre edhe mund të kenë besuar vërtet tek gara dhe vota e lirë.
Por, nga ana tjetër, është shumë naive që gara, vota e lirë, demokracia e brendshme në parti..., të shpresohet tek modeli i Sali Berishës.
Njeriu që për 30 vite ka vrarë çdo mundësi për ta pasur një iluzion të tillë besimi tek ai.