Gati një muaj më parë, Kamala Harris u shfaq në The View të ABC-së në atë që pritej të ishte një intervistë miqësore, që synonte t’u prezantohej amerikanëve që donin të dinin më shumë rreth saj.
Por ulja u errësua shpejt nga përgjigja e saj ndaj një pyetjeje se çfarë do të kishte bërë ndryshe nga presidenti aktual, Joe Biden: “Asgjë nuk më vjen në mendje”.
Sipas BBC, përgjigja e Harris e cila u bë një reklamë sulmi republikane nënvizoi erërat e kundërta politike që fushata e saj fillestare nuk arriti t’i kapërcejë në humbjen e saj vendimtare ndaj Donald Trump të martën.
Publikisht, ajo e pranoi garën vonë të mërkurën pasdite, duke u thënë mbështetësve “mos u dëshpëroni”.
Por kërkimi i shpirtit se ku gaboi dhe çfarë tjetër mund të kishte bërë, ka të ngjarë të zgjasë më shumë, ndërsa demokratët fillojnë të tregojnë gishtin dhe të ngrenë pyetje për të ardhmen e partisë.
Zyrtarët e fushatës së Harris heshtën në orët e hershme të së mërkurës, ndërsa disa ndihmës shprehën tronditje të përlotur për atë që ata prisnin të ishte një garë shumë më e ngushtë.
“Humbja është jashtëzakonisht e dhimbshme. Është e vështirë,” tha menaxherja e fushatës së Harris, Jen O’Malley Dillon në një email drejtuar stafit të mërkurën. “Kjo do të marrë një kohë të gjatë për t’u përpunuar”.
Si zëvendëspresidente në detyrë, Harris nuk ishte në gjendje të shkëputej nga një president jopopullor dhe të bindte votuesit se ajo mund të ofronte ndryshimin që ata po kërkonin, në mes të ankthit të përhapur ekonomik.
Barra e Bidenit
Pasi Biden u tërhoq nga gara pas një paraqitjeje katastrofike debati, Harris u vendos në krye të kandidaturës, duke anashkaluar shqyrtimin e një përzgjedhjeje paraprake, pa u hedhur asnjë votë.
Ajo filloi fushatën e saj 100-ditore duke premtuar një “gjeneratë të re të lidershipit”, duke mbledhur gratë rreth të drejtave të abortit dhe duke u zotuar të rifitojë votuesit e klasës punëtore, duke u përqendruar në çështjet ekonomike, duke përfshirë rritjen e kostove dhe përballueshmërinë e strehimit.
Me vetëm tre muaj deri në ditën e zgjedhjeve, ajo krijoi një valë të vrullit fillestar, i cili përfshinte një mori memesh në mediat sociale, një listë mbështetëse të mbushur me yje që përfshinte Taylor Swift dhe një donacion të papritur rekord. Por Harris nuk mundi të lëkundte ndjenjat anti-Biden që përshkuan pjesën më të madhe të elektoratit.
Vlerësimi i miratimit të presidentit ka qëndruar vazhdimisht në të 40-at gjatë katër viteve të tij në detyrë, ndërsa rreth dy të tretat e votuesve thonë se besojnë se SHBA-të janë në rrugën e gabuar.
Disa aleatë kanë vënë në dyshim privatisht nëse Harris i qëndroi shumë besnike Bidenit në përpjekjen e saj për ta zëvendësuar atë. Por Jamal Simmons, ish-drejtori i komunikimit i zëvendëspresidentes, e quajti atë një “kurth”, duke argumentuar se çdo distancë do t’u kishte dhënë republikanëve një linjë tjetër sulmi për të qenë të pabesë.
“Nuk mund të ikësh nga presidenti që të zgjedh”, tha ai.
Harris u përpoq të ecte në vijën e mirë të adresimit të rekordit të administratës, pa i lënë hije shefit të saj, duke treguar një hezitim për të thyer ndonjë nga politikat e Bidenit, ndërkohë që nuk i promovoi ato nga jashtë në gjurmët e fushatës.
Por më pas ajo nuk arriti të jepte një argument bindës se përse duhet të drejtonte vendin dhe se si do të trajtonte zhgënjimet ekonomike si dhe shqetësimet e përhapura mbi emigracionin.
Rreth 3 në 10 votues thanë se gjendja financiare e familjes së tyre po binte prapa, një rritje nga rreth 2 në 10 katër vjet më parë, sipas të dhënave nga AP VoteCast, një sondazh me më shumë se 120 mijë votues amerikanë të kryer nga NORC në Universitetin e Chicagos.
Nëntë në 10 votues ishin shumë ose disi të shqetësuar për çmimin e ushqimore.
I njëjti sondazh zbuloi se 4 në 10 votues thanë se emigrantët që jetojnë ilegalisht në SHBA duhet të deportohen në vendin e tyre të origjinës, nga rreth 3 në 10 që thanë të njëjtën gjë në vitin 2020.
Dhe megjithëse Harris u përpoq të kalonte pjesën e brendshme të fushatës së saj duke nënvizuar se administrata e saj nuk do të ishte një vazhdimësi e Bidenit, ajo dështoi të përvijonte qartë politikat e saj, shpesh duke u anashkaluar rreth çështjeve në vend që të adresonte dështimet e perceptuara kokë më kokë.
Përpjekja për të ndërtuar mbi rrjetin e mbështetjes së Biden
Fushata e Harris kishte shpresuar të ribashkonte bazën e votimit që fuqizoi fitoren e Bidenit në vitin 2020, duke fituar mbi zonat thelbësore demokratike të votuesve me ngjyrë, latinë dhe të rinj, si dhe duke bërë fitime të mëtejshme me votuesit e arsimuar në universitet.
Por ajo dështoi me këto blloqe kyçe të votimit. Ajo humbi 13 pikë me votuesit latinë, dy pikë me votuesit me ngjyrë dhe gjashtë pikë me votuesit nën 30 vjeç, sipas exit poll-eve, të cilat mund të ndryshojnë me numërimin e votave, por konsiderohen si përfaqësuese të tendencave.
Senatori i pavarur i Vermontit, Bernie Sanders, i cili humbi zgjedhjet presidenciale demokrate të vitit 2016 nga Hillary Clinton dhe zgjedhjet e vitit 2020 nga Biden, tha në një deklaratë se nuk ishte “çudi e madhe” që votuesit e klasës punëtore braktisën partinë.
“Së pari, ishte klasa punëtore e bardhë, dhe tani janë punëtorë latinë dhe me ngjyrë gjithashtu. Ndërsa udhëheqja demokratike mbron status quo-në, populli amerikan është i zemëruar dhe dëshiron ndryshim,” tha ai. “Dhe ata kanë të drejtë”.
Ndërsa gratë në masë të madhe hodhën mbështetjen e tyre pas Harris mbi Trump, epërsia e zëvendëspresidentes nuk i kaloi kufijtë që fushata e saj kishte shpresuar se kandidatura e saj historike do të dilte. Dhe ajo nuk ishte në gjendje të përmbushte ambiciet e saj për të fituar mbi gratë republikane periferike, duke humbur 53% të grave të bardha.
Në zgjedhjet e para presidenciale, që kur Gjykata e Lartë përmbysi të drejtën kushtetuese për abortin, demokratët kishin shpresuar se fokusi i saj në luftën për të drejtat riprodhuese do të sillte një fitore vendimtare.
Ndërsa rreth 54% e votuesve femra hodhën votat e tyre për Harris, nuk ishte më pak se 57% që mbështetën Biden në 2020, sipas të dhënave të sondazhit të daljes.
Fushata kundër Trump u kthye mbrapsht
Edhe para se ajo të katapultohej në krye të kandidaturës, Harris kishte kërkuar ta cilësonte garën si një referendum mbi Trump, jo Biden.
Ish-prokurorja e Kalifornisë u mbështet në dosjen e saj të zbatimit të ligjit për të ndjekur penalisht çështjen kundër ish-presidentit.
Por fushata e saj e sapolindur zgjodhi të hiqte dorë nga argumenti kryesor i Bidenit se Trump përbënte një kërcënim ekzistencial për demokracinë, duke i dhënë përparësi një mesazhi “gëzues” largpamës për mbrojtjen e lirive personale dhe ruajtjen e klasës së mesme.
Megjithatë, në fazën e fundit, Harris mori një vendim taktik për të nënvizuar sërish rreziqet e një presidence të dytë të Trump, duke e quajtur presidentin një “fashist” dhe duke bërë fushatë me republikanët e pakënaqur, të ngopur me retorikën e tij.
Pasi ish-shefi i stafit të Shtëpisë së Bardhë të Trump, John Kelly, i tha New York Times se Trump foli me miratim për Adolf Hitlerin, Harris mbajti vërejtje jashtë rezidencës së saj zyrtare duke e përshkruar presidentin si “të palidhur dhe të paqëndrueshëm”.
“Kamala Harris i humbi këto zgjedhje kur u përqendrua pothuajse ekskluzivisht në sulmin ndaj Donald Trump”, tha anketuesi veteran republikan Frank Luntz të martën mbrëma.
“Votuesit tashmë dinë gjithçka që ka për Trump por ata ende donin të dinin më shumë për planet e Harris për orën e parë, ditën e parë, muajin e parë dhe vitin e parë të administratës së saj”.
“Ishte një dështim kolosal për fushatën e saj për të ndriçuar në qendër të vëmendjes Trump më shumë sesa idetë e vetë Harrisit”, shtoi ai.
Në fund të fundit, koalicioni fitues që Harrisit i duhej për të mundur Trumpin nuk u materializua kurrë dhe refuzimi i fuqishëm i votuesve ndaj demokratëve tregoi se partia ka një problem më të thellë sesa thjesht një president jopopullor.
