“Zoti i dashurisë ka ardhur tek unë dhe dua t’ua kaloj atë të tjerëve”, këndojnë vajzat e vogla që i mbijetuan përmbytjes së tmerrshme që shkatërroi Qarkun Kerr të Teksasit më 4 korrik. Autobusi që po i çon ato te prindërit e tyre po kalon nëpër ferr: pemë të rrëzuara, kabina të shembura, makina të përmbysura, dritat e kuqe që ndizen nga të gjitha anët të automjeteve të emergjencës. Disa kilometra larg, në Kerrville, numri i të vdekurve po rritet orë pas ore në hap me polemikat mbi evakuimin e dështuar dhe shkurtimet e shërbimit meteorologjik të kërkuara nga kreu i atëhershëm i Departamentit të Efiçiencës, Elon Musk. Shtëpia e Bardhë ka njoftuar se Presidenti Donald Trump do të vizitojë vendin e katastrofës brenda javës.
Numri më i madh i viktimave ishte në Kampin Mystic, qendrën verore të krishterë ku lumi Guadalupe mbërriti me një forcë të tillë saqë përmbyti gjithçka. Këtu ata ende po kërkojnë 10 vajza të vogla dhe një artiste. Në kaq shumë dëshpërim ka lehtësim për ata që mbijetuan.
Merita u shkon mijëra shpëtuesve që punuan që nga dita e parë për t'i çuar kampistët në një vend të sigurt, përfshirë Scott Ruskan, 26 vjeç, një zhytës shpëtimi i Rojës Bregdetare nga Corpus Christi në misionin e tij të parë.
Në agim të 4 korrikut, dikush trokiti në derën e tij. “A keni sharrë elektrike? Duhet të vrapojmë në Hunt. Ka një përmbytje.” Në orën shtatë të mëngjesit, ai u nis me helikopter dhe mbërriti, pas një udhëtimi të vështirë, në Kampin Mystic ku Scott arriti të evakuonte 165 vajza të vogla, të gjitha të tmerruara. “Ato ishin me pizhame”, kujtoi ai në një intervistë me New York Times, “të ftohta dhe të lodhura, plotësisht të lagura. Ato donin pak ngushëllim.”
Një sipërmarrje që i fitoi atij lëvdatat e Sekretares së Sigurisë Kombëtare Kristi Noem, e cila në një postim në X e quajti atë “një hero amerikan, guximi i të cilit vetëmohues mishëron shpirtin dhe misionin e Rojës Bregdetare të Shteteve të Bashkuara”.
Ndërkohë, Amerika vajton jetët e reja të ndërprera. Sarah Marsh dhe Renee Smajstrla, 8 vjeç, plot energji, kishin mbërritur me qindra vajza të tjera të moshës së tyre, gati për të peshkuar, për të qëlluar me hark, për t'u lutur, për të bërë miq. Ato kishin vizatuar emrat e tyre së bashku në krevatet marinari të kasolles, të vendosura midis lisave dhe selvive. Përmbytja i rrëmbeu. Sarah jetonte në Alabama ku studionte në Shkollën Fillore Cherokee Bend, në periferi të Birminghamit. Në lagje, njëzet mijë shpirtra, njerëzit konkurrojnë për të qenë pranë prindërve të tyre. Xhaxhai i Smajstrlës, Shawn Salta, postoi një foto të Renee-s, me flokët e lidhura prapa, buzëqeshjen e saj të rrethuar nga aparate ortodontike, sytë e saj të ëmbël: "Jemi mirënjohës që ajo ishte me shoqet e saj dhe po kalonte një kohë të mrekullueshme, siç tregon ky imazh i djeshëm", shkroi ai.
Nuk ka mbetur asgjë nga Kampi Mystic, madje as drejtori i tij Richard “Dick” Eastland, 70 vjeç, i cili vdiq duke u përpjekur të shpëtonte kampistët e vegjël. Ai dhe gruaja e tij, Tweety, e kishin drejtuar kampin që nga viti 1974, por pronësia është trashëguar brez pas brezi që nga viti 1939. Kur shpëtimtarët e gjetën, ai ishte pa ndjenja në fuoristradën e tij të zezë, i bllokuar në pemë, së bashku me tre vajza që po i mbante në një vend të sigurt. Nxitimi për në spital ishte i kotë. Dick e donte peshkimin dhe ua mësoi atë me dashuri vajzave dhe grave të reja.
Midis atyre që humbën jetën ishte Chloe Childress, 18 vjeç, e cila sapo ishte diplomuar me nota të shkëlqyera nga Shkolla Kincaid në Hjuston dhe kishte vendosur të punonte si koordinatore në kampin veror që i kishte dhënë kaq shumë si fëmijë.
Annie dhe RJ Harber, nga Dallasi, pësuan një fat mizor kur vendosën të kalonin fundjavën e 4 korrikut me vajzat e tyre Blair dhe Brooke përgjatë lumit Guadalupe. Uji i përfshiu dy vajzat, të moshës 11 dhe 13 vjeç, dhe trupat e tyre u gjetën 15 milje larg, me duart e kapura së bashku për të kapërcyer frikën e tyre. Gjyshërit Mike dhe Charlene janë të zhdukur. Motrat ishin nxënëse të shkëlqyera në Shkollën Katolike St. Rita në Dallas. Të shtunën, kisha e Institutit mbajti një lutje të veçantë për to dhe ofroi mbështetje psikologjike për komunitetin.
"Ne do të nderojmë jetën e Blair dhe Brooke, dritën që ndanin dhe gëzimin që u sollën të gjithë atyre që i njihnin", shkroi Pastori Joshua J. Whitfield në një letër drejtuar famullitarëve.
//Corriere Della Sera
Komente
