Një e vërtetë e pakëndshme mbi sanksionet ndaj Izraelit: ajo që gëzon mbështetjen më të madhe në mesin e opinionit publik evropian - një embargo armësh - jo vetëm që përjashtohet nga ajo që Komisioni propozoi dje, por do të ishte gjithashtu e parëndësishm . Sepse është Evropa ajo që ka nevojë për armë izraelite, jo anasjelltas.
Të dhënat e import-eksportit zbulojnë se Bashkimi Evropian blen shumë armë nga Izraeli, por shet shumë pak. Shpjegimi qëndron në hendekun midis dy industrive të armëve: ajo e Tel Avivit është një nga më efikaset në botë, ndërsa ajo e Evropës është më e prapambetur.
Le të jemi të qartë: vetë fakti që BE-ja po vendos sanksione kundër Izraelit është në vetvete një zhvillim tronditës gjeopolitik. Ai konfirmon izolimin ndërkombëtar që Benjamin Netanyahu ka krijuar për veten e tij për shkak të veprimeve të tij në Gaza. Fillimisht, ky izolim ishte i dukshëm midis kombeve që ne i quajmë Jugu i Madh Global, historikisht afër botës arabe dhe popullit palestinez. Tani ky izolim përfshin vendet evropiane që ishin aleatë historikë ose të paktën miq të Izraelit. Dëmi politik, diplomatik dhe i reputacionit është serioz.
Një gjë tjetër është të vlerësohet nëse këto sanksione janë efektive. Në përgjithësi, precedentët e Rusisë, Iranit dhe Koresë së Veriut na kujtojnë se ato nuk janë shumë efektive (megjithëse kjo nuk e dëmton legjitimitetin e tyre etik, ligjor apo politik). Për dy arsye themelore.
Së pari, anashkalimi i tyre nuk është i pamundur; "kontrabanda" për të përfituar regjimet e sanksionuara është një biznes i lulëzuar. Së dyti, këto vende kanë qenë gjithashtu në gjendje të kujdesen për veten e tyre , duke ndërtuar ekonomi lufte mjaft autarkike.
Rastësisht, këto janë terma të përdorur nga Netanyahu në një fjalim të kohëve të fundit: "Unë jam një mbështetës i tregut të lirë", tha kryeministri izraelit, "Unë besoj në treg, por në këtë situatë duhet të mësojmë të jemi të vetëmjaftueshëm, në kufi me autarkinë ". Ai po i referohej pikërisht spektrit të izolimit dhe masave ekonomike. Ekonomia e Izraelit është shumë më e pasur dhe më e përparuar se ajo e Rusisë, Iranit dhe Koresë së Veriut. Për më tepër, është pothuajse e pamundur që mbështetja e Amerikës të tërhiqet.
Fuqia industriale e Tel Avivit është veçanërisht e përparuar në sektorin ushtarak : është një nga më të mirat në botë, duke prodhuar armë që u nevojiten shumë të tjerëve. Gjeta konfirmim të hendekut të madh të importit-eksportit në një podcast të kohëve të fundit të Financial Times me Gideon Rachman dhe Anshel Pfeffer. Të dy gazetarët po i referoheshin debatit të vazhdueshëm në Mbretërinë e Bashkuar, e cila nuk është pjesë e BE-së, por është shumë e lidhur me pjesën tjetër të Evropës për Gazën. Në Londër, një pjesë e konsiderueshme e votuesve të Starmer do të donin ta ndëshkonin Netanyahun duke i mohuar furnizimet ushtarake. Megjithatë, të dy gazetarët e Financial Times zbuluan se furnizimet britanike janë tashmë minimale, pothuajse të parëndësishme. Anasjelltas, është Mbretëria e Bashkuar që ka nevojë për armë izraelite, ndër më të sofistikuarat në botë.
U mbështeta te inteligjenca artificiale për të analizuar të dhënat e importit-eksportit midis BE-së dhe Izraelit, sepse statistikat në këtë sektor janë një xhungël, shpesh e çorganizuar, e paplotë dhe që mbeten prapa. Burimet nuk janë gjithmonë homogjene. Hulumtimi i të dhënave është më sfidues sesa në fusha të tjera. Megjithatë, pamja është e qartë, duke konfirmuar të njëjtën çekuilibër si në Londër.
Kontratat evropiane të furnizimit me armë për Izraelin vlejnë pak më shumë se një e dhjeta e blerjeve të vendeve të BE-së nga industria e armëve të Tel Avivit. Nëse shqyrtojmë dërgesat aktuale nga kontratat e autorizuara dhe të nënshkruara, eksportet evropiane bien edhe më poshtë.
Në përmbledhje: eksportet ushtarake nga BE-ja në Izrael (2023), në letër dhe d.m.th. bazuar në licenca, ishin afërsisht 735.5 milionë euro në një vit. Eksportet aktuale: afërsisht 92 milionë. Në drejtimin e kundërt, nga Izraeli në BE: afërsisht 6.8 miliardë.
Për ata që duan të kontrollojnë detajet, më poshtë do të gjeni një ndarje të vendeve kryesore të BE-së, me të gjitha burimet e listuara në fund. Një regjim sanksionesh do të kishte efektet e tij të ndjeshme në Evropë, duke e privuar atë nga teknologjitë e mbrojtjes shumë të nevojshme; do të ishte praktikisht i padukshëm për Izraelin.
Edhe marrëdhënia midis Shteteve të Bashkuara dhe Izraelit karakterizohet nga një çekuilibër i ngjashëm. Mbështetja ushtarake amerikane përmendet shpesh, dhe në bombardimet e fundit të lokacioneve bërthamore iraniane kjo ndihmë ishte e dukshme. Prania e Pentagonit në Lindjen e Mesme (duke përfshirë bazat tokësore, flotat, mbulimin ajror dhe satelitor) është masive dhe historikisht ka qenë një "mik" i Tel Avivit. Megjithatë, nëse shikojmë shitjet e armëve dhe pajisjeve të sigurisë, Shtetet e Bashkuara janë gjithashtu një blerës i teknologjive të mbrojtjes të prodhuara nga Izraeli, shumë më tepër sesa një shitës./Corriere della sera
Destinacioni: BE | Programet/Armët Kryesore | Vlera e Kontratës (milion €)
Komente
Rusine nuk e bllokon dot me sanksione sepse eshte aq e madhe dhe me energji dhe burime te tjera pa fund sa mund te mbijetoje gjithemone pa prb klurse cifutet nese do te kene sanksione si ato te Rusise as nje muaj nukk e mbushiin se vdesiin per buke , tjeter gje qe nuk i sanksionon asnje shtet perendimor dhe te gjitha e thone gjoja do ta sanksionojne jane show mediatik
Përgjigju