LONDËR- Ukraina në NATO, në këmbim të një lëshimi të heshtur ndaj Rusisë të territoreve të pushtuara?
Modeli do të ishte ai i Gjermanisë Perëndimore, sipas disa analistëve. Kur, në vitin 1955, Boni hyri në Aleancën Atlantike, pa Gjermaninë Lindore, pavarësisht se vendi ishte i ndarë midis bllokut perëndimor dhe Bashkimit Sovjetik.
Sipas Financial Times, ky është një sugjerim gjithnjë e më i përsëritur mes diplomatëve dhe profesionistëve që merren me luftën e përgjakshme në Ukrainë. Edhe pse ka ende shumë rezistencë, sidomos nga Kievi, të paktën zyrtarisht.
Presidenti Volodymyr Zelensky, i cili në Uashington javën e kaluar vazhdoi të kërkojë mbështetjen e aleatëve "për të fituar luftën" dhe për të detyruar Vladimir Putinin në tryezën e bisedimeve, këmbëngul në besimin se ai mund të rimarrë territoret e pushtuara nga Rusia që nga viti 2014.
“Objektivi ynë është të garantojmë paqen dhe sigurinë e qëndrueshme për Ukrainën – përsëriti ai mbrëmë – kjo është e mundur vetëm në përputhje me ligjin ndërkombëtar dhe pa asnjë tregti në sovranitet apo territor”.
Por, siç vë në dukje gazeta financiare londineze, "na mungojnë njerëzit, armët dhe mbështetja perëndimore për një objektiv të tillë".
Për këtë arsye, vazhdon FT:
"Diplomatët perëndimorë dhe gjithnjë e më shumë përfaqësues të Kievit po konvergojnë në idenë se garancitë e rëndësishme të sigurisë mund të bazohen në një marrëveshje të negociuar, ku Rusia ruan de facto, por jo de jure, kontrollin e të gjithë të pushtuarve. Territoret e Ukrainës, apo pjesë të tyre”.
Për të qenë të qartë:
“Askush në Kiev apo aleatët e tij nuk mendon të njohë zyrtarisht një të pestën e Ukrainës që Putini ka pushtuar ilegalisht. Sepse do të ishte një legjitimim, edhe për çdo sulm të ardhshëm, dhe do të minonte edhe më shumë rendin ndërkombëtar”.
Megjithatë, vazhdon analiza e Ben Hall, kreut të ekipit redaktues të Evropës të Financial Times, "mund të përvijohet një skenar mbi bazën e një pranimi të heshtur se këto territore të pushtuara nga Rusia mund të rikuperohen në të ardhmen përmes kanaleve diplomatike. Heqja dorë nga një e pesta e territorit të saj për t'u bashkuar me NATO-n mund të jetë opsioni i vetëm në tryezë, na tha një diplomat perëndimor. Por për ukrainasit kjo mbetet një tabu, të paktën në publik”.
Në të njëjtën kohë, ka edhe pengesa të tjera. Shtetet e Bashkuara janë ende të kujdesshme në lidhje me hyrjen e mundshme të menjëhershme të Kievit në Aleancën Atlantike. Linja e Uashingtonit zyrtarisht mbetet e njëjtë:
"E ardhmja e Ukrainës është në NATO, procesi i anëtarësimit të saj është i pakthyeshëm dhe ajo do të dërgohet për t'u bashkuar me Aleancën, kur aleatët të bien dakord dhe të ekzistojnë kushtet për ta bërë këtë".
Administrata e Bidenit është ende nguruese, sepse ka frikë se SHBA-të do të zhyten në një luftë të drejtpërdrejtë kundër Rusisë dhe madje edhe kancelari gjerman Olaf Scholz deri më tani ka qenë kategorik për këtë. Ndërsa presidenti francez Emmanuel Macron duket më optimist për hyrjen e përshpejtuar të Kievit në NATO.
Por një intervistë për Financial Times nga Jens Stoltenberg, bëri që ata që ishin të përfshirë drejtpërdrejt të tingëllojnë në vesh. Sekretari i përgjithshëm në largim i NATO-s në fakt ka folur për "mënyra të ndryshme për të zgjidhur çështjen" e Ukrainës në NATO.
Për shembull, theksoi Stoltenberg, garancitë e sigurisë së SHBA-së për Japoninë nuk përfshijnë Ishujt Kuril, të pretenduar nga Tokio, por nën kontrollin e Rusisë në 1945, kur ata u pushtuan nga BRSS.
Dhe pak a shumë e njëjta gjë ndodhi me Gjermaninë Perëndimore, kur rreth 70 vjet më parë hyri në Aleancën Atlantike.
“Vullneti është fuqi”, vazhdoi Stoltenberg, por, në rastin e Ukrainës, “është e nevojshme të vendoset me siguri kufiri përtej të cilit do të thirrej neni 5 i NATO-s”, pra ai që shkakton mbrojtjen kolektive të Aleancës kundër të një anëtari të sulmuar nga një armik i jashtëm, "dhe Kievi duhet të kontrollojë territorin e tij deri në atë kufi".
Analistët dhe diplomatët kanë diskutuar modelin gjermano-perëndimor për Ukrainën prej muajsh. Ish-kryeministri britanik Boris Johnson foli në favor, ashtu si edhe Kurt Volker, ish-ambasador i SHBA-së në NATO. /Marrë nga "La Repubblica"/
Komente
/Ide/ te tilla te katranosura nga diplomatet evropiane na lane /dhurate/ LIIB, sepse pranuan ne heshtje /oreksin/ e Hitlerit, na lane dhurate luftrat ballkanike (me e fundit ajo e viteve 90'ne Jugosllavi)dhe ate qe po ndodh sot ne L.e Mesme,ku nuk jane fajtor vetem nacionalistet e vendeve respektive,por dhe ish Fuqite e Medha dikur qe jane gati te njejtat dhe sot qe pasi i nxorren nga perand.otomane e i administruan si territore vendosen per fatet e tyre ,ashtu sic vendosen dhe per te ngjashem me pare.Dhe ja ku jemi sot dhe prape burokratet evropian duan te bejne te njejtin gabim dhe bejne nje krahasim pa vend me RDGJ e RFGJ!
Përgjigju