Kori polifonik si një masë njerëzish që marrin pjesë në artin e shfaqjes, para se të jetë thjesht formacion muzikor është një pasqyrim i organizimit shoqëror të jetës njerëzore dhe i larmisë së të menduarit në të. Zërat e përveçëm të polifonisë sonë: « Marrësi »-zëri i parë, « Kthyesi »-zëri i dytë dhe "Hedhësi" -zëri i tretë si unitet në diversitet, qëndrojnë dhe mbivendosen mbi një shtrat pranimi të shumicës, që është isoja anonime popullore si sinonim i të përsosurës.
Kësisoj, për t’i bërë gjërat të ndodhin në natyrshmërinë e tyre kudo: në familje, shoqëri, qeverisje, politikë, biznes etj, kjo traditë na sjell në vëmendje se është shumë e rëndësishme të konsiderohet dhe aplikohet kjo formulë unikale e respektit dhe pranimit të rolit të njeri-tjetrit në diversitet, sepse:
-nuk mund të ketë «këndim» pa zë të I-rë-i cili e nis procesin;
-pa zë të II-të-i cili në një lloj kuptimi i bën oponencën atij;
-pa alternativen e zërit të III-të;
-dhe sigurisht pa një qëndrim konfirmues ose jo, të masës së korit të isos-popullit, për atë ç’ka ndodh.
Në këtë model demokratik të sjelljes, askush nuk duhet të pretendojë hierarki të njërit funksion ndaj tjetrit, ose të synojë një realitet tjetër pa unitetin e te gjithë faktorëve.
Mbi të gjitha, gjithsecili nga rolet duhet të bëjë që ky proces thjesht të ndodhë, që të jemi bashkë e që sigurisht edhe "kënga" të këndohet!
Ishte Johan Sebastian Bahu ai që e pa polifoninë si unitet të kundërtash, kur në fakt polifonia e përsosur duket se është më afër konceptit të unitetit të të ndryshmëve, jo detyrimisht të kundërt, siç konstatohet tek polifonia me iso e shqiptarëve.
Së fundi, kjo traditë është tre dimensionale. Ajo ka fuqi të të çojë prapa në kohë; të të sjellë në të tashmen dhe të bën të imagjinosh të ardhmen. Ajo ka fuqinë që tek edhe vajtimi të ndezë dritën e gëzuar të jetës.
Kjo është eksperienca që vjen nga kori mijëravjeçar polifonik, në të cilin, përpara se të këndojnë a vallëzojnë, njerëzit kanë zgjidhur paqësisht unitetin në diversitet!
Komente
