Policia e Shtetit Shqiptar, në këta 30 vjet tranzicion, është struktura që ka qenë më e eskpozuara ndaj opinionit publik. Krimi i madh shtetëror që bëri qeveria demokratike duke e shkatërruar institucionin e Ministrisë së Brendshme, ashtu sikundër edhe atë të Ministrisë së Mbrojtjes, i ktheu këto dy shtylla të shtetit shqiptar në një model banal hxhiqamilist dhe i hoqi palcën dinjitetit të shtetit. Asnjë vend në Ballkan dhe as në Europën Lindore nuk bëri atë krim që bënë demokratët dhe arkitekti i zi, Sali Berisha.
Është histori më vete dhe një aventurë që kërkon shumë kohë për të analizuar këtë krim, por edhe krimet e tjera që u bënë mbi ekonominë ish-socialiste. Në emër të luftës kundër komunizmit u vodh, u shkatërrua dhe u nxor në rrugë pasuria e shqiptarëve, por jo komunizmi si ideologji, sepse komunisti më i egër shqiptar i tranzicionit, Sali Berisha, është ende aktiv. Kjo bëri që, për 30 e ca vjet, ne nuk po arrijmë të ndërtojmë një polici shtetërore të besueshme. Për fat të keq, duke shkatërruar këto institucione, ne hodhëm në erë besimin dhe idealin.
Policia e Shtetit dhe Ministria e Mbrojtjes, sipas ideologjisë berishiste ishin vende ku mund të bëje lekë e të pasuroheshe. Ideja e ëngjëllit mbrojtës, e atij që ka zgjedhur me idealizëm që të mbrojë jetët tona, ra dhe, në vend të tij, u fut heroi i së keqes, ai që e përdor policinë dhe postin e tij për t’u pasuruar.
Përpjekjet e mëdha të qeverisë Rama për ta modernizuar Policinë e Shtetit dhe Ministrinë e Mbrojtjes janë ende të pamjaftueshme. Shoqëria shqiptare ka krijuar një strukturë sociale të ndryshme nga ajo e socializmit. Sot, ndarja në të pasur e në jo të pasur, në shtresa të mesme dhe në shtresa të vobegëta nuk është shumë e qartë.
Në Shqipëri, ashtu si edhe në vende të tjera, është krijuar e krijohet vazhdimisht një shtresë me prirje përfitimin e paligjshëm e kriminal. Nëse do të bësh një pasyqrë sociale të shtresave shoqërore në qytetet shqiptare, do të vëresh, veç të tjerash, se kategoria e pasunarëve të rinj dhe familjarëve të tyre që kontrollojnë dhe diktojnë nganjëherë bizneset e qeverisjeseve vendore, por edhe atyre më lart bashkë me kontigjentet kriminale që kontrollojnë anë të jetës së qyteteve të ndryshme apo trafiqet, jo gjithnjë e ndiejnë frikën e ligjit dhe të shtetit.
Dy ngjarjet e fundit : rrahja barbare e një vajze në mes të Tiranës nga dy femra kriminele që vijojnë sot e gjithë ditën që të sfidojnë policinë dhe rrahja barbare deri në vdekje e të riut në Pogradec dhe fshehja e policisë apo bashkëpunimi i saj me kriminelët në fillim, tregojnë se heronjtë e së keqes që qarkullojnë pa frikë në qytetet tona janë një kontigjent që nuk e njohin autoritetin dhe frikën e Ligjit. Në të dyja rastet më bëri përshtypje kjo gjë : në radhë të parë, qëndrimi i viktimës që u dhunua nga dy femrat kriminele dhe në rastin e dytë motra e të ndjerit.
E para, me një dinjitet prekës shfaqej para nesh si femra që ka zgjedhur lirinë dhe dinjitetin në jetë dhe që nuk e tremb dhuna. Fytyra e saj e gjakosur ishte një apel për mbrojtje, dhe nuk u ligshtua nga ajo që i ndodhi. Ishte i vetmi rast kur viktima, ashtu e gjakosur, fitonte mbi dy agresore që tani, në përfytyrimin e përgjithshëm, identifikohen me hijenat dhe me gangsterët e makinave me xhama të zinj që popullojnë ambientet e natës në këtë vend.
Ndërsa e motra e viktimës në Pogradec bëri një rrëfim rrëqethës mbi vdekjen e të vëllait dhe aty ne morëm vesh se antropologjia e krimit dhe frika ka përfshirë edhe qytete të tëra si Pogradeci në këtë rast. Pasi u rrah për vdekje, ai u la në rrugë për disa minuta dhe askush nuk i afrohej. Pse ? Si ka mundësi që njerëzit përreth nuk e ndihmuan, nuk u futën në mes që të përlesheshin me agresorët ? Dhe pasi agresorët ikën, askush nuk afrohet. As ambulanca. E motra tha dhe ne të gjithë e dëgjuam deklaratën e parë të Policisë së Pogradecit se viktima u rrëza e vdiq sepse ishte i pirë.
E kuptoni se sa thellë ka hyrë frika nga kriminelët e rrugës dhe nga ata që kontrollojnë pushtetitn dhe paratë në qytete të vogla si Pogradeci ? E kuptoni se në dorë të kujt ndodhet sot ai qytet ? Ajo bandë që vrau të riun në Pogradec dhe ato bandite që masakruan një vajzë të pfajshme në një lokal në Tiranë në mes të kryqytetit janë vetëm maja e ajsbergut e një shtrese që qëndron mes nesh dhe shtetit. Nuk e dimë se deri në cilën pikë na sfidon. Por deri tani, policia e shtetit është e humbur. Bashkë me të edhe ne të gjithë.
Komente
Sa tē ket frym krimineli hajdut Sali Bajga Shqipria nuk bēn hajēr. Kur tē mbaroi wc sali atēhere Shqipria do mari frym lirisht.
PërgjigjuEshte e qarte qe Ylli sdi cflet. Policia "berishiste" ishte ne fakt, se bashku me mbrojtjen (ushtrine) dhe sigurine (sherbimin informativ) u krijuan si nje mjet represiv nen ombrellen si forcat e armatosura dhe nen kontroll direkt te Presidentit-ne ate kohe Ramiz Alia. Ky ishte legjislacioni qe te komunistet shpresuan tu garantonte "vazhdimesine" nen Aline ne post vitet 90. Sic e dime, kjo nuk ndodhi sepse SHBA (DASH+CIA) haptazi minuan Aline dhe Nanon, fraksionuan PD dhe mbeshteren fort Berishen dhe per nje vit e sollen ate ne pushtet! Dhe nuk e deshen kryeminister, sic dhe duhej, por President! Qe kishte nen kontroll ligjor pikerisht forcat e armatosura qw siguronte njesoj si Alia por ne te kunderten-mos rikthimin e komununisteve!!! Qe SHBA te shijonin rehat fitoren totale kunder komunizmit. Kji nuk eshte me situata sot kur po SHBA e kane me naturale bashkepunimin me trashegimine koministe ne eksperimentet e tyre ne Tirane. Sa per policet berishiane-Fidel Ylli ish shef komisariati e truproje i Meksit, djebgjithe shoket e tij neper Tiranet qene shembuj te korruptimit te rende te policise parate e zhvatura qe siguruan ishin baza e "biznesmenllekut" qe sot perben entirazhin natyror te pashait fe kuq kryemafioz Edi Rama. Krimi i llojit te Krujes, Pogradecit e me radhe do te shtohet. Edhe me shume. Sa me shume shterkapja aq me shume krim zbatim-pushtimi. Gazetar mediokerr.
Përgjigju