GJERMANI- Procesi i votimit në Gjermani kanë përfunduar dhe si rrallë herë Exit Poll-et e para kanë treguar një rezultat të paparashikuar. Blloku i qendrës së djathtë CDU/CSU dhe Social Demokratët janë kokë më kokë, të cilët kanë marrë nga 25% të votave secila. Këto janë shifrat e sapo publikuara nga një sondazh i votuesve nga 560 vendvotime në të gjithë Gjermaninë. Ka 60,000 qendra votimi në të gjithë Gjermaninë dhe rreth 40% e votuesve të postuar në fletëvotimet e tyre. Pasi rezultati zyrtar të bëhet i publik, partitë politike do të hyjnë në bisedime për formimin e qeverisë së ardhshme të koalicionit, e që do të sjellë edhe zëvendësimin e Angela Merkel si kancelare.
Rreth 60.4 milionë gjermanë votuan sot për Bundestagun e 20 -të, pas 16 vitesh nën drejtimin e Merkel. Më shumë se 31 milion votues ishin gra dhe rreth 29 milion burra. 87 parti politike kërkuan lejen e autoriteteve për të marrë pjesë në këto zgjedhje, nga të cilat 53 morën leje. Vetëm 7 prej tyre pritet të marrin 5% e kërkuar për të votuar në Bundestag. Një garë e hapur por e vështirë për t’u depërtuar. Fitorja e zgjedhjeve gjermane nuk është thjesht për të poseduar titullin ‘kancelar’ por për të ndjekur gjurmët e domuninantes politike Merkel.
Aktualisht janë 3 kandidatë kryesorë që synojnë të udhëheqin Gjermaninë
Armin Laschet, garuesi i parë tejet i vrullshëm i cili e siguroi kanditaturën e tij duke mundur rivalin e tij Markus Söder. Megjithatë Laschet e dëmtoi reputacionin e tij kur u kap në Korrik në kamera duke qeshur ndërsa presidenti i Gjermanisë mbajti një fjalim në një qytet i cili ishte shkatërruar kryesisht nga përmbytjet katastrofike. Sidoqoftë, pakujdesia e tij e korrikut nuk e ka lënë jashtë garës. 60-vjeçari Laschet udhëheqësi i Kristian Demokratëve, është ende një ndër garuesit kryesor në Gjermani.
Annalena Baerbock, e vetmja grua në garë për të pasuar Angela Merkel, është kandidatja e parë e Gjelbër për kancelarë. Baerbock kurrë nuk ka mbajtur një post ministror, por argumenton se prandaj ajo është e panjollë nga politika gjermane e "status quo", të cilën ajo dëshiron ta transformojë. Lëvizja e saj e ‘Gjelbër’ u rrit në sondazhe, 25%. Sidoqoftë, reputacioni i saj u prish kur u akuzua për plagjiaturë dhe mbushje të CV -së së saj. Shanset që Baerbock të jetë kancelarja pasuese e Merkel janë të pakta krahasuar me garuesit e tjerë por partia e saj është në rrugën e duhur për të hyrë në qeveri.
Olaf Scholz 62 vjeç, ka pasur një seri postesh të larta në politikën gjermane. Ai aktualisht është ministër gjerman i financave dhe zëvendës i kancelares Merkel.
Ndryshe nga Laschet, shanset e tij për t'u bërë kancelar janë rritur gjatë fushatës elektorale. Ai ka shërbyer për herë të parë si deputet nga viti 1998 deri në 2011. Pas një periudhe të suksesshme si kryebashkiak i Hamburgut (2011-2018), kur ri ekuilibroi financat e trazuara të qytetit, ai u kthye në Bundestag.
Ai vjen nga Osnabrück në Gjermaninë veriperëndimore dhe hyri në politikë si udhëheqës i Rinisë Socialiste, pasi kishte studiuar të drejtën e punës. Në radhët e SPD ai shihet si një konservator. Zgjedhjet e Gjermanisë do të zhvillohen ditën e dielë.
Një sondazh i fundit, i publikuar dy ditë para zgjedhjeve (24.09.) i institutit demoskopik Allensbach i sheh socialdemokratët dhe konservatorët thuajse me mbështetje të barabartë, me 1 përqind diferencë (26/25%). Socialdemokratët kanë kryesuar katër muajt e fundit në shumicën e sondazheve përballë konservatorëve, së fundi me një diferencë shumë të vogël, 2-3 përqind. SPD ka marrë te 25 përqind, CDU/CSU kanë marrë te 22-23 përqind. Por një diferencë kaq e vogël është brenda marzhit të gabimeve që mund të bëjnë sondazhet. Kështu që përfundimet e sondazheve këtë herë nuk na tregojnë shumë.
Pas 16 vitesh, Gjermania do t’i japë ‘lamtumirën’ qeverisjes së Merkel për të pasur një përfaqësues tjetër i cili do të vijë me detyrën e rëndësishme, të japë të njëjtin lidership si Angela Merkel.
Pas daljes së Exit Poll-eve të para, kanë ardhur edhe reagimet nga ana e protagonistëve. I pari ishte pasardhësi i Merkel, Armin Laschet, i cili ishte shumë i ftohtë lidhur me rezultatin më të keq që kanë marrë ndonjëherë konservatorët. Ai pranoi se nuk është i kënaqur me me rezultatet, por se ishte ende i gatshëm që të luftonte. Më pas Olaf Scholz i cili tha shkurt "le të presim dhe të shohim".
Përbërja e saktë e qeverisë së ardhshme të Gjermanisë nuk është e qartë.
Zgjedhjet elektorale në Gjermani janë mbyllur në një rezultat të paparashikuar, pasi Blloku i qendrës së djathtë CDU/CSU dhe Social Demokratët janë kokë më kokë, pasi exit pollët e para kanë treguar se të dy blloqet kanë marrë nga 25% të votave secila.
Rezultati i Exit Pollit
.jpg)
Në një rrugë qendrore të kryeqytetit gjerman, është vendosur një poster i madh i Merkel, ajo që vetëm artistët e Berlinit mund të arrijnë të mendojnë. Në poster janë duart e Merkel , të pozicionuara në formë diamanti, bustin pa kokë të një gruaje me xhaketë blu dhe fjalët "Tschüss Mutti"( mirupafshim nënë) . Gjermanët i lejuan nënës së kombit të largohet, pas gati dy dekadave në krye të vendit duke i mbrojtur ata, duke shmangur rreziqet dhe kërcënimet, duke garantuar prosperitet dhe siguri. Dhe në atë "bye-bye" disi ironike dhe tendencioze në pak raste nuk ka vetëm nostalgji dhe mirënjohje, por edhe ndjenja se është koha të shikojmë përpara, të hedhim pas krahëve një epokë të lumtur, por jo më të qëndrueshme.
Nga kriza e euros tek pandemia
Epoka e Merkel u karakterizua nga krizat. Kriza financiare e vitit 2008 dhe kriza pasuese e euros dhe më pas aksidenti bërthamor në Fikushima në vitin 2011, kriza në Ukrainë në 2014 , drama e refugjatëve në vitin 2015 , kriza e marrëdhënieve transatlantike me zgjedhjen e Donald Trump si president i SHBA, pandemia dhe pasojat e saj shkatërruese ekonomike. Dhe meritat e saj janë të pakundërshtueshme, me të në krye Gjermania është vendosur si ekonomia e katërt më e madhe në botë dhe si fuqia e tretë eksportuese. Merkel modernizoi partinë e saj, duke e çuar atë drejt fitores në katër zgjedhje të njëpasnjëshme dhe mbajtur Evropën të bashkuar duke mbrojtur integritetin dhe vlerat e saj. Ajo negocioi, praktikisht e vetme armëpushimin e vetëm që parandalon përshkallëzimin e konfliktit midis Moskës dhe Kievit. Ajo arriti të qëndrojë e fortë përballë Trump, me guxim dhe autoritet, duke refuzuar sulmin e tij në projektin evropian, në Perëndim, në multilateralizëm. E fundit por jo më pak e rëndësishme, ajo theu çatinë prej xhami që i zhvendosi gratë nga role tradicionale ose vartëse në Gjermani, në postet më të larta të drejtimit të vendit.
Ana e errët e pushtetit
Megjithatë, në bilancin e Angela Merkel, kufiri midis suksesit dhe dështimit është shpeshherë i hollë. Jo vetëm sepse është e vështirë për të , të përjetësojë trashëgiminë e saj në një koncept definitiv si Konrad Adenauer 's Ëestbindung , Ëilly Brandt ' s Ostpolitik ose Ribashkimin Helmut Kohl-së. Por mbi të gjitha, sepse të gjitha zgjedhjet e saj madje edhe më të guximshmet dhe më të veçantat, kanë pasur gjithmonë një element të paplotësisë, një pasojë negative që sigurisht është e padëshiruar, por reale dhe problematike. Sikur të kishte një anë të errët në forcën e Merkel, kufiri i një pragmatizmi që nuk arrin të fluturojë kurrë , i një kujdesi që nuk dëshiron dhe nuk mund të bëhet një vizion politik nxitës.
Sukseset midis Greqisë dhe Rusisë
Shembujt? Le të fillojmë nga Evropa. "Mëkatet e mosveprimit", i quan historiani britanik Timothy Garton Ash. Merkel ishte udhëheqësja e padiskutueshme e Bashkimit Evropian, të cilën ajo dinte ta drejtonte në momente fatale . Por secila prej zgjedhjeve të saj ka anën e kundërt. Ajo e mbajti Greqinë në euro, duke kursyer monedhën e vetme, por e bëri këtë një minutë pas mesnate, në kushte ndëshkuese dhe poshtëruese, të cilat i hapën rrugën forcave populiste dhe lanë të pazgjidhur nyjën e solidaritetit financiar dhe bashkimit monetar. Ajo mirëpriti bujarisht një milion emigrantë sirianë, por nuk i shpjegoi dhe nuk i përgatiti gjermanët, veçanërisht ata nga Lindja, për ndikimin me ardhjet e reja, duke i hapur rrugën demagogjisë së ekstremit të djathtë radikal. Ajo udhëhoqi frontin e sanksioneve kundër Rusisë pas pushtimit të Krimesë, por i dha Putinit një garanci mbi të ardhmen energjetike të Evropës, duke bërë gjithçka për të përfunduar Nord Stream 2.
"Përpara me milimetra"
Por edhe nga brenda, melodia nuk ndryshon: Merkel ka vendosur të mbyllë termocentralet bërthamore pas katastrofës japoneze, por ajo nuk është përballur me përfundimin e rritjes së varësisë nga qymyri, as nuk ka dashur të bëjë presion për rikthimin ekologjik në industri . Rezultati është se sot Gjermania është vendi në Evropë që lëshon gazrat më të dëmshëm në atmosferë.
"Mario, ne duhet të lëvizim në mënyrë milimetrike", Mario ne duhet të lëvizim me milimetra, i përsëriti Angela Merkel presidentit të atëhershëm të Bankës Qendrore Evropiane Mario Draghi, gjatë viteve të krizës së euros. Asgjë më e mirë se kjo fjali nuk përmbledh jo vetëm metodën politike, por edhe vetë mënyrën e drejtimit nga kancelarja. Metodike, e kujdesshme, pa lëvizur asnjëherë me një pozicion të fortë, i cili në vend të kësaj gjen gjatë punës, atë të aftë për të vënë të gjithë në marrëveshje. "Kampioni botëror i kompromisit", e përcakton atë nga Paolo Gentiloni. "Me Angela Merkel ju e dini që gjithmonë do të uleni mirë dhe mirë, por kurrë nuk e dini se ku zbarkoni, " thotë një nga kritikët e saj.
Zgjidh problemet
Kanë kaluar më shumë se tridhjetë vjet nga hyrja e saj në jetën publike, gjashtëmbëdhjetë që kur drejton Gjermaninë. Por Angela Merkel në thelb ka mbetur një shkencëtare e huazuar për politkën, e cila i trajton problemet duke i zbërthyer ato dhe duke i zgjidhur ato me përafrime të njëpasnjëshme, në bazë të sasisë më të madhe të të dhënave dhe fakteve në dispozicion. Për pozicionet politike, thellësisht të këmbyeshme për të, Merkel preferon vlerat: të drejtat e njeriut, lirinë, barazinë shoqërore, multilateralizmin.
Pragmatizmi evropianist
Madhështia e saj e vërtetë konsiston në udhëheqjen e Gjermanisë për një kohë të gjatë, duke e mbajtur atë fort pas Evropës, e cila nuk është aspak e dukshme në disa pasazhe, duke gjetur gjithmonë zgjidhje të mundshme, por asnjëherë duke mos e hedhur zemrën mbi pengesën. Dhe ajo e bëri këtë duke dhënë një shembull pothuajse stoik të moralit dhe etikës së përgjegjësisë që ka pak precedentë dhe do të jetë e vështirë të përsëritet. Sot, megjithatë, Gjermanisë i duhet më shumë , ajo më në fund duhet të përballet me të ardhmen dhe të përballet me ndryshimin. Në këtë kuptim, me nostalgji por edhe pa keqardhje, është koha për të thënë: Mirupafshim Merkel .
Fshehtësia e votës, është një nga parimet më të forta të demokracisë por Armin Laschet, lideri i CDU, i cili shpreson ta pasojë Angela Merkel pa dashje zbuloi se për kë votoi të dielën. Rregullat zgjedhore thonë se fletët e votimit duhet të palosen në mënyrë të tillë që të mos jetë e mundur të shihet se si votoi personi.
Por Laschet nuk e palosi siç duhet fletën e tij të votimit dhe dy kryqet që çdo votues gjerman duhet të vendosë mbi të, ishin të dukshme kur e vendosi në kuti.
Komisioni Federal i Zgjedhjeve tha në Twitter se votimi "është i vlefshëm".
Sondazhet tregojnë se partia e Laschet po shkon kokë më kokë me Social Demokratët e qendrës së majtë pas një fushate të trazuar. Laschet, President i Nordrhein-Westfalen, ka kryer një sërë gabimesh që i kushtuan shtrenjtë për sa i përket popullaritetit gjatë fushatës.
Më e dëmshmja ishte kur ai u filmua duke qeshur ndërsa Presidenti Frank-Walter Steinmeier mbajti një fjalim në një rajon të shkatërruar nga përmbytjet shkatërruese në korrik, të cilat çuan në vdekjen e 190 njerëzve.
Qytetarët gjermanë prej orës 8 të mëngjesit të sotëm u janë drejtuar qëndrave të votimit për të përcaktuar legjislaturën e re parlamentare dhe për kancelarin e ri. Në bazë të vëzhgimeve të deritanishme, duket se pjesëmarrja e qytetarëve është pak më e lartë e votuesve në zgjedhje në krahasim me vitin 2017.
Në North Rhine-Westphalia pothuajse 45% e votuesve në tetë rrethe kanë votuar deri më tani, krahasuar me rreth 40% në 2017. Në Berlin, autoritetet raportuan 27.4% pjesëmarrje deri më tani, krahasuar me 27.2% në 2017.
Sipas transmetuesit publik ZDF, pjesëmarrja në dy qytetet më të mëdha në Bavari është dukshëm më i lartë se në vitin 2017.
Mediat lokale raportojnë një pjesëmarrje prej 36.56% në Saksoninë e Poshtme deri më tani, krahasuar me 32.08% në zgjedhjet e fundit.
Dhe në shtetin e Bremenit, 27.2% e votuesve me të drejtë vote kanë dhënë votën e tyre deri më tani, krahasuar me 27.1% në 2017.
Ndërkohë që në mediat vendase po qarkullojnë imazhe të radhëve të gjata të qytetarëve në radhë në qendrat e votimit, të cilët pavarësisht çdo gjejë kanë respektuar distancat për shkak të pandemisë. Disa qendra votimi në Berlin janë prekur nga një përzierje e fletëve të votimit, duke shkaktuar vonesa dhe vota të pavlefshme.
Që në orët e para të mëngjesit qytetarët gjermanë i janë drejtuar qëndrave të votimit, për të shprehur vullnetin e tyre me votë në lidhje me pasardhësin e kancelares Angela Merkel e cila ka vendosur të tërhiqet pas 16 vitesh në krye të vendit. 60.4 milionë gjermanë do të zgjedhin sot 598 anëtarët e Bundestagut, në legjislaturën e 20.
Ndër të parët që e shfrytëzoi këtë të drejtë ishte Presidenti gjerman Frank Ëalter Steinmeir i cili u bëri një apel të gjithë qytetarëve për të marrë pjesë në këtë proces demokratik.
“Çdo votë ka rëndësi, vota juaj është e vlefshme. Prandaj ju bëj thirrje, shkoni dhe votoni sot! Kush merr pjesë do të dëgjohet, kush nuk voton lejon të tjerët të vendosin për ta", tha Steinmeier, thirrje të cilës i janë bashkuar edhe Armin Laschet, Olaf Scholz and Annalena Bearbock.
Sondazhet e fundit tregojnë se gara do të jetë tejet e ngushtë, por që i japin qendrës së majtë SPD një epërsi të ngushtë ndaj konservatorëve të Merkel. Por një gjë është e qartë, kushdo që fiton do të duhet të krijojë një koalicion. Tri janë partitë që mund të sigurojnë vende të mjaftueshme në parlament për të formuar koalicion dhe të zgjedhin kancelarin e ardhshëm, CDU, SPD dhe të Të Gjelbërit.
Sa i përket koalicioneve pesë janë kombinimet e mundshme, të e mertuara në bazë të ngjyrave:
Koalicioni Semafor SPD, FDP dhe të Gjelbërit;
Koalicioni Xhamajka CDU FDP Të gjelbërit;
Koalicioni Kenia CDU/CSU SPD dhe të Gjelbërit;
Koalicioni Gjermani SDU/CSU, SPD dhe FDP;
Koalicioni kuq-jeshil SPD Të majtët dhe të Gjelbërit.
Sa i përket emrave të pasardhësve të Merkel, janë tre emra të mundshëm:
Armin Laschet, kryeministri i shtetit më të populluar të Gjermanisë, Nordrhein-Ëestfalen është kandidati i CDU për të pasuar Angela Merkel në detyrën e kancelarit të Gjermanisë. 60-vjeçari me profesion jurist dhe gazetar, është një politikan gazmor dhe i përzemërt që flet me një theks rajonal dhe ndihet rehat duke theksuar bipartizmin dhe miqësinë.
Olaf Scholz, është kandidati I Social demokratëve, I cili kryeson aktualisht në sondazhe dhe shpreson t’i japë fund sundimit 16-vjeçar konservator. Ish-kryetar i Bashkisë së Hamburgut dhe aktualisht ministër i Financave, Scholz kryeson në sondazhe dhe ka dalë fitues i debateve televizive me rivalët e tij.
Udhëheqësja e Partisë së Gjelbër, Annalena Baerbock vazhdon ende të besojë se mund të bëhet kancelarja e parë e Gjelbër e Gjermanisë . Sipas sondazheve, partia Të Gjelbërit renditen të tretët pas SPD dhe CDU. Pas akuzave për plagjiaturë dhe pasaktësi të CV-së, mbështetja për Baerbock ra me 12 pikë përqindje, por partia e saj e mbështeti në çdo moment.
Zakonisht është partia e koalicionit me më shumë vende në Bundestag ajo që zgjedh kancelarin. Por ndërtimi i koalicionit kërkon kohë pasi partitë duhet të bien dakord për bazat e përbashkëta dhe të merren vesh për emërimet ministrore.
Kur arrihet një marrëveshje, anëtarët e parlamentit të sapozgjedhur votojnë për të miratuar kancelarin e ri. Ndaj kancelaren Merkel do ta shohim në krye të detyrës deri në momentin kur Bundestagu të zgjedhë pasuesin e saj.
Qendrat e votimit tashmë janë hapur në të gjithë Gjermaninë dhe votuesit kanë filluar tu drejtohen qendrave të votimit, për të përcaktuar atë që do të pasojë edhe kancelaren gjermane Angela Merkel.
Ndër të parët që e shfrytëzoi këtë të drejtë ishte Presidenti gjerman Frank Walter Steinmeir i cili u bëri një apel të gjithë qytetarëve për të marrë pjesë në këtë proces demokratik.
Presidenti një ish-socialdemokrat i lartë, gjatë gjithë fushatës bëri thirrje për votë masive. Përpara votimit, Steinmeier foli në Asamblenë e Përgjithshme të OKB -së të Premten, duke premtuar se Gjermania nuk do të ndryshojë çfarëdo që të jetë rezultati i zgjedhjeve dhe do të mbetet një partner i besueshëm ndërkombëtar.
Në vend përveç zgjedhjeve përr Bundestag po mbahen edhe dy zgjedhje rajonale, duke bërë që kështu votimi të ndikojë gjithashtu në përbërjen e dhomës së sipërme.
Përbërja e Bundesratit vendoset nga zgjedhjet rajonale në secilin shtet gjerman dhe ka dy prej tyre sot.
Njëri është në kryeqytetin, Berlin, ndërsa tjetri është në shtetin verilindor të Mecklenburg-Pomeranisë Perëndimore. Votimi për Dhomën e Përfaqësuesve të Berlinit do të përcaktojë gjithashtu se kush do të pasojë Michael Müller si kryebashkiaku i ardhshëm i qytetit.
Votuesit në Berlin gjithashtu do të kenë të drejtë të thonë në një referendum mbi marrjen nën kontroll të korporatave të mëdha të banesave.
Angela Merkel pas zgjedhjeve është në post në mënyrë komisare, për aq kohë sa do të krijohet qeveria e re. Një limit kohor për këtë fazë nuk ka. Teorikisht Angela Merkel pra mund të jetë në post deri për Krishtlindjd. Pas 17 dhjetorit 2021 ajo do të arrinte kësisoj edhe rekordin e kohës në detyrë si kancelare duke etejkaluar edhe Helmut Kohl-in. Ky rekord do të ishte 5869 ditë.
Kompetencat e pushtetit të kancelares pas zgjedhjeve; Pas zgjedhjeve Angela Merkel lejohet të vazhdojë përkohësisht ushtrimin e detyrave. Ndër këto detyra bën pjesë edhe çështje të personelit. Pra ajo – teorikisht – mund të emërojë ose të shkarkojë ministrat. Takimet e planifikuara për kancelaren gjithashtu duhet të realizohen. Sepse kaq shpejt nuk mund të krijohet qeveria e re. Ndaj me gjasë p.sh. Merkel do të shkojë edhe në takimin e fuqive kryesuese ekonomike, në samitin e G20 në fund të tetorit në Romë.
Dhuratat zyrtare i takojnë shtetit; Kancelarja nuk lejoeht që të gjitha dhuratat që ka marrë gjatë kohës në këtë post t'i çojë në shtëpi. Kjo ndalohet nga ligji i ashtuquajtur i ministrave. Dhuratat ajo i ka marrë si kancelare dhe jo si personi Merkel. Ndaj të gjitha dhuratat inventarizohen dhe janë pronësi e shtetit. Po ashtu edhe tavolina e punë, karrikja dhe veprat e artit, që shteti ka vënë në dispozicion gjatë mandatit të saj, i mbeten shtetit. Por Angela Merkel lejohet që kabinetin e deritanishëm të vazhdojë ta përdorë, derisa të jetë zgjedhur kancelari apo kancelarja tjetër. Zgjedhja është detyrë e Bundestagut të ri që është zgjedhur, i cili me propozimin e presidentit zgjedhje pasuesin ose pasuesen e Merkelit.
Parlamenti i ri; Bundestagu i ri i dalë nga zgjedhjet duhet që të mblidhet në seancën konstituuese më e vonta 30 ditë pas votimeve, Kjo është e parashikuar në nenin 39 të ligjit themelor. Sapo të shpallet rezultati përfundimtar zyrtar nga Komisioni Federal i Zgjedhjeve dhe janë përcaktuar emrat e të gjithë deputetëve të rinj, montuesit e administratës së Bundestagut fillojnë të montojnë rishtaz poltronët (ulëset) e deputetëve në sallën plenare.
Bisedimet e koalicionit për krijimin e qeverisë; Kapitulli më i vështirë pas zgjedhjeve janë bisedimet për koalicion. Për këtë nuk ka një afat kohor të ëprcaktuar nga ligji. Pjesëmarrësit e dinë këtë dhe negociojnë çdo detaj për ndarjen e pushtetit. Në bisedime temat kanë të bëjnë me objektivat e partisë, personat për postet ministrore dhe marrëveshja e koalicionit. Bisedimet e koalicionit i hapin kandidatët kryesorë të partive, që kanë marrë votat më të shumta në zgjedhje. Në shumicën e rasteve kandidati kryesor është njëkohësisht edhe kandidati për kancelar, i cili ka të drejtë të përcaktojë se me cilat parti do të krijojë qeverinë. Bisedimet për koalicion shpesh zgjasin shumë, ndaj shumica e partive gjatë kongreseve të tyre i pyesin anëtarët, se për cilën parti janë dakord ta kenë partnere koalicioni. Mund të zgjasë me muaj derisa të krijohet një koalicion.
Zgjedhja e kancelarit; Presidenti si përfaqësuesi më i lartë i Gjermanisë mbi bazën e raporteve të mazhorancës në parlamentin e ri propozon personin, që ka shanset më të mëdha për t'u mbështetur nga deputetët, për postin e kancelarit. Për këtë janë parashikuar deri në tre raunde votimesh në parlament./DW
