Ushtari i fundit amerikan që u largua
"Keni sjellë një dritë në një nga vendet më të errëta në botë. U keni dhënë një buzëqeshje njerëzve të panumërt që përndryshe nuk do të kishin pasur asgjë për t'u gëzuar. Ju u treguat, për një moment të shkurtër se cilat janë vlerat e Amerikës. Por mbi të gjitha, jeni sjellë me nder. Shumë të tjerë nuk mund ta thonë. "
Në këto orë, letra e një veterani të Vietnamit drejtuar ushtarëve që luftuan në Afganistan po mësohet përmendësh nga amerikanët, të cilët refuzojnë të ndihen të mundur. Nuk është për t'u habitur që autori i kësaj letre është koloneli legjendar Keith Nightingale, i cili ishte instruktori i njeriut të fundit që u largua nga Kabuli, Gjenerali Chris Donahue .
Fotografia e Donahue me mitralozin në dorë teksa hipte në aeroplan po bën xhiron e planetit. Ndoshta Shtëpisë së Bardhë nuk do t’i pëlqejë, sepse është bërë shpejt ikona e një ushtrie që nuk donte të tërhiqej, që luftoi dhe sakrifikoi veten deri në fund për të kryer si duhet misionin.
Ashtu si trembëdhjetë marinsat e vrarë të enjten nga një sulm vetëvrasës ndërsa ndihmonin civilët afganë për tu larguar.
Tani miliona ushtarë që në njëzet vjet kanë rrezikuar jetën në luginat e Khost dhe në rrugët e Kandahar mund të shohin veten në imazhin e oficerit që mban përkrenaren dhe një dritë të vockël në kokoren e tij, duke u treguar plotësisht operacional.
Chris Donahue, është përfshirë në ushtri në 1992, ai i përket brezit që nuk e përjetoi Luftën e Ftohtë apo edhe çlirimin e suksesshëm të Kuvajtit. Karriera e tij ka qenë tërësisht në shërbim të luftës globale kundër terrorit, me deri në 17 dislokime jashtë shtetit.
Ai ka qenë pjesë e Beretave të Gjelbra, departamenti më i vjetër i forcave speciale, në regjimentin e 75 -të rojeve që ndërmori sulme në Afganistan menjëherë pas sulmit në Kullat Binjake, u dërguan fillimisht vetëm trembëdhjetë ushtarë, historia e të cilëve është treguar disa vjet më parë nga një film me të njëjtin titull, i cili mbi kalë drejtoi ushtritë e Aleancës Veriore deri në pushtimin e Mazar-I-Sharif. Ishte fillimi i disfatës së talebanëve.
Ashtu si të gjithë ushtarët e tjerë, Donahue është përballur me përplasje në malet afgane, fshatrat irakiane dhe shkretëtirat siriane. Ai mori nderime dhe medalje, nderin në nderin më të lartë në komandën e trupave ajrore që mishërojnë traditën e ndërhyrjeve ndërkombëtare amerikane.
Kur Kabuli ra në mes të gushtit, Pentagoni mobilizoi menjëherë divizionin e 82 -të për të vënë nën kontroll aeroportin.
"Të gjithë amerikanë" sepse në fillim ishte i vetmi grup i krijuar me qytetarë nga të gjitha shtetet, gjithmonë në vigjilent, gati për të arritur në çdo cep të planetit në tetëmbëdhjetë orë. Në më pak se dy ditë, mijëra parashutistë morën pozicione në kryeqytetin afgan për të mbrojtur transportin ajror më të madh në historinë e kohëve të fundit.
Disa prej tyre kanë ëndërruar të përsërisin fjalinë e shqiptuar nga parà Martin në Bastogne, kur në Krishtlindjet 1944 ai bllokoi tanket që iknin para panzerdivizioneve gjermane që pushtuan Ardenët:
"Sprapsuni, ne jemi divizioni i 82 -të dhe ata bastardët nuk do të shkojë më tej ".
Nuk ndodhi kështu. Pavarësisht triumfit të talebanëve, Presidenti Biden nuk e mendoi tërheqjen nga marrëveshja e Dohas dhe e respektoi atë: të gjithë u larguan në mesnatë. I fundit është komandanti, i pajisur dhe gati për të luftuar si çdo ushtar i zakonshëm.
Me një hakmarrje të veçantë, sepse fotot në dritën jeshile ishin të njëjta me ato të postuara nga Pentagoni në Tetor 2001, ato tregonin marinsat që zbarkonin nga helikopteri në Afganistan për të ndëshkuar bombarduesit e Kullave Binjake. Njëzet vjet më vonë me të njëjtën foto, por në drejtim të kundërt.
Lajmi kryesor:
SHBA tërhiqet nga Afganistani, Biden: Janë evakuuar nga ajri 120 mijë persona nga Kabuli, operacioni më i madh në histori! Talebanët mbajnë fjalimin e 'fitores': Marrëdhënie diplomatike me Perëndimin
M.Q.//ReportTv.al