Në Ditën e Dantes. Prindër, mësues dhe nxënës të shkollës italiane në Tiranë “Dantedi” interpretojnë vargjet nga Kënga e V-të e Komedisë Hyjnore dhe tekstin e shkrimtarit dhe poetit Visar Zhiti “Sot dua të flasë italisht”.
Tekst
E bukura Itali, e dashura Itali!
Ti, kënga e botës dhe goja e botës. Ti, kitara e botës dhe zemra e botës!
Të dua shumë! Ndjej dhimbje dhe vuaj me Ty.
Më lër të flas si i dehur për Ty, plot me Ty… edhe pse jam larg.
Shoh hartën Tënde në lajmet televizive, duket si çizmja elegante e një balerine…
Vallëzimi yt, me krahët e engjëjve dhe dëshirat e fëmijëve…
Ndërsa sot trupi yt, Itali, më duket si trupi i Krishtit në kryq, i anuar fort nga dhëmbja…
Itali, ti do të ngrihesh përsëri, do të bëhesh më e bukur.
Italia jemi ne, e gjithë bota…
Nëse shikojmë horizontin nga perëndimi i diellit, pas Italisë fillon Krienti. Dhe nëse shikojmë horizontin nga fillon lindja e diellit, alba, nga Shqipëria ime për shembull, që ju i thoni Alba-nia,- me Italinë nis Oksidenti.”In medio stat virtus”, thoshin latinët, “në mes është virtyti”…
Pa Italinë nuk ka Evropë, nuk ka Amerikë, nuk ka botë, nuk ka kulturë njerëzimi.
Me Danten rizbuluam Parajsën e dashurisë, me Danten kemi njohur Ferrin e mëkateve.
Italia na ka dhuruar shpikje superbe me Leonardo Da Vinçin bashkë me misterin e buzëqeshjes së Mona Lizës. Italia na ka dhënë qiellin Mikelanxhelojan, mëshirën hyjnore, pavdekësinë e njeriut.
Italia shpiku guximin, dashurinë, dialogun mes njerëzve, midis popujve, midis së kaluarës dhe të ardhmes…. na dha radio që na bashkon…
Italia, zemra e botës, ne jemi me Ty, siç ke qenë Ti gjithmonë me ne, me botën. Je qytetrimi antik, je Rilindja e re, je poezi, je dashuria e Zotit, kënga më e bukur në botë! Je dhimbja jonë, je shpresa jonë! Unë nuk mund të të shoh të mbyllur, nuk mund të të shoh të trishtë. Hape dritaren, fute diellin në sytë e Tu dhe na shiko në sy. Njeriu shpëtohet me ty. Kurajo! Durim. Solidaritet. Korajo.
Në zemër të Romës, të Italisë, është Selia e Shenjtë. Le të lutemi së bashku me Papa Françeskun. Zoti do të na dëgjojë… Ne jemi dashuria e Tij. Po lutem edhe me zërin e nënës time Shën Terezës së Kalkutës, të djalit tim që ishte student në Universitetin Katolik të “Zemra e Shenjtë” në Milano, me ëndrrën e tij…
Italia është dashuria e Zotit dhe dashuria jonë.
Italia është çdo italian, jemi të gjithë, ne jemi Italia dhe Italia është bota.
Harta e Italisë tani i ngjan një krahu që zgjatet për të mbrojtur jetën.
Hape dorën tënde, Itali, hidh yje mbi tokë si farat e grurit dhe mbill shpresë…
*Shkrimi është botuar sot në revistën katolike italiane në Romë, “Frammenti di pace”.
OGGI VOGLIO PARLARE ITALIANO
Bellissima Italia, carissima Italia. Tu, la canzone del mondo e la bocca del mondo. Tu, la chitarra del mondo e il cuore del mondo!
Ti amo tanto! Provo dolore e soffro con Te.
Lasciami parlare come ubriaco di Te, pieno di Te… anche se lontano. Vedo nei telegiornali la tua mappa, che sembra l’elegante stivale di una ballerina… la tua danza, con le ali degli angeli e i desideri dei bambini. Mentre oggi il Tuo corpo, Italia, mi sembra come il corpo di Cristo sulla croce, piegato dal dolore.
L’Italia risorgerà, diventerà più bella. Italia siamo noi, tutto il mondo…
Se guardiamo l’orizzonte dal tramonto, dopo l’Italia inizia Oriente. E se guardiamo l’orizzonte da dove inizia l’alba – dalla mia Albania per esempio – con l’Italia è Occidente. “In medio stat virtus”.
Senza Italia non c’è Europa, non c’è America, non c’è il mondo, non c’è la cultura dell’umanità. Con Dante abbiamo riscoperto il Paradiso dell’amore, con Dante abbiamo conosciuto l’Inferno dei peccati.
L’Italia ci ha regalato le superbe invenzioni di Leonardo, il mistero del sorriso di Mona Lisa. L’Italia ci ha regalato il cielo michelangiolesco, la pietà divina, l’immortalità dell’uomo. L’Italia ha inventato il coraggio, l’amore, il dialogo fra la gente, fra i popoli, fra il passato e il futuro… ci ha regalato la radio per essere insieme…
Italia, cuore del mondo, siamo con Te, come Tu sei sempre stata con noi, con il mondo. Sei l’antica civiltà, sei il nuovo Rinascimento, sei la poesia, sei l’amore di Dio, il canto più bello del mondo! Sei il nostro dolore, sei la nostra speranza! Non posso vederti chiusa, non posso vederti triste. Apri la finestra, metti il sole negli occhi e guardaci negli occhi. L’uomo si salva con te. Coraggio! Pazienza. Solidarietà. Coraggio.
Nel cuore di Roma, d’Italia, c’è la Santa Sede. Preghiamo insieme a Papa Francesco. Iddio ci ascolterà… Noi siamo il Suo amore. Sto pregando anche con la voce di Santa Teresa di Calcutta, di mio figlio che era studente all’Università Cattolica del Sacro Cuore di Milano, con il suo sogno…
L’Italia è l’amore di Dio e il nostro amore.
L’Italia è ogni italiano, siamo tutti, noi siamo Italia e l’Italia è il mondo. La mappa d’Italia assomiglia a un braccio che protegge la vita.
Apri il palmo della Tua mano, Italia, lancia stelle sul mondo come semi di grano e semina speranza…
Visar Zhiti (Mars 2020)
Lajmi kryesor:
'Është koha të qëndrojmë në shtëpi', artistë e njerëz të thjeshtë bëhen bashkë: Lutemi të kalojë me sa më pak dhimbje!
//ReportTv.al