SELENICË- Në një ditë përvëluese qershori era e rëndë e gazit ndihet që në rrugën nacionale Selenicë-Tepelenë, segmenti Vllahinë-Poçem. Zbresim në këmbë drejt grykëderdhjes së Përroit të Madh si i thonë vendasit. Në fakt ky fare mire mund të quhet “përroi i zi”, pasi më shumë se sa ujë, këtu rrjedh ‘llumi i naftës’ që del nga puset, lart në kodrën e Gorishtës.
Një banor i zonës pranon të na shoqërojë në rrugën me kalldrëm por në kushtet e anonimatit, pasi tashmë që media ka mbërritur në fshat, ai i druhet daljes publike.
Ecim përreth 30 minuta në këmbë derisa mbërrijmë në këtë pikë. Këtu Përroi i Madh derdhet në lumin Vjosë, që siç shihet në pamje është plotësisht i ndotur.
Aroma kundërmon dhe bëhet e padurueshme. Prej 30 vitesh është në këtë gjendje na tregon banori, i cili shton se ‘Albpetrol’ asnjëherë nuk është shqetësuar për pasojat.
Gjithçka që na tregon banori vërtetohet më së miri. Për shkak të derdhjes së vazhdueshme mbetjeve hidrokarbure këtu është krijuar një llavë e nxehtë dhe e thellë. Ka helmuar gjithçka, kemi frikë të vadisim tokat, të nxjerrim dhentë në kullotë, tregon ai, ndërsa për peshq as që bëhet fjalë.
Me këtë bisede, ngjitemi lartë drejt puseve. Gjithë rrjedha e përroit të madh është e mbuluar nga llumi i naftës. Shohim një eskavator, që banori thotë se është i Albpetrol-it, i cili po përpiqet të pastrojë disi por sërish masakra nuk mbulohet dot. Është e dukshme se me dhjetëra ton mbetje të hidrokarbureve derdhen në lumin ‘Vjosë’, shpallur Park Kombëtar. Në kompaninë shtetërore të naftës “Albpetrol” dhe në Agjencinë Kombëtare të Mjedisit askush nuk përgjigjet për masakrën mjedisore.
Ndërsa nga të dhënat e publikuara në faqen zyrtare mësojmë se vendburimi i Gorishtës ka gjithsej 284 puse por 142 prej tyre janë aktive dhe nxjerrin naftë e gaz. Thellësia e puseve është nga 700 m – 1500 m.
Në 6 muajt e parë të këtij viti këtu janë nxjerrë mbi 11 mijë ton naftë, ndërsa viti 2024 është mbyllur me një prodhim prej më shumë se 32 mijë ton naftë.
Komente
